تب سیل بلوچستان تمام شد / مردم ماندند و خرابی‌ها / چه کسی قرار است ویرانی‌ها را درست کند؟ (فیلم)

بسیاری از مردم گفته‌اند هنوز درگیر خسارت‌ سیل‌های قبلی هستند، اما چرا اینقدر در این منطقه سیل می‌آید؟

عصر ایران ؛ فرزانه احمدی ــ حدود 400 هزار نفر حالا در جنوب بلوچستان محتاج به امداد شده‌اند. امدادهای زیادی هم رسید اما همه انها فقط برای چند روز به کار مردم می‌اید. بعد از آن امدادها تمام می‌شود و مردم می‌مانند و بیکاری و زیرساخت‌هایی که از بین رفته است. آمارها ضد و نقیض است اما حالا که این گزارش را می‌نویسیم حدود دو هفته از شروع سیل گذشته و تنها به حدود 38 هزار نفر امداد رسیده است. همه جا را آب گرفت و خانه‌های مردم به مخازن اب تبدیل شد، حتی خودشان هم در سیل گیر کردند. برآورد می‌شود سیل تا 2 هزار میلیارد تومان خسارت زده باشد.

گزارش را این‌چا ببینید

این اولین بار نیست که بر سر بلوچ‌ها چنین بلایی می‌آید. تابستان سال گذشته، دی ماه سال 98، دی ماه سال 95، اسفند سال 93 و آذر سال 91 هم باز در بلوچستان سیل امد. بسیاری از مردم گفته‌اند هنوز درگیر خسارت‌ سیل‌های قبلی هستند، اما چرا اینقدر در این منطقه سیل می‌آید و چرا کسی به داد این مردم نمی‌رسد؟

در جنوب بلوچستان چند رود هست که آب را به دریای عمان می‌برند. آنقدر باران در سرچشمه این رودها بارید که از تحمل رودها بیشتر شد و آب به دشت‌ها و روستاها سرریز شد. بعد از دو هفته هنوز زمین در بعضی جاها پر از آب است. تخمین زده می‌شود چهار میلیارد متر مکعب یعنی حدود یک پنجم آورد سالانه رود کارون باران باریده باشد. ایا نمی‌شود از این باران استفاده کرد؟ تعدادی سد مثل سدهای پیشین، زیردان، خیرآباد، شیکلک و کهیر در این منطقه زده شده‌اند یا در حال احداثند که می‌توانند اب را ذخیره کنند، اما وقتی بارندگی خیلی زیاد است سدها کافی نیستند و همیشه باید انتظار داشته باشیم که زندگی مردم به زیر اب برود. کارشناسان می‌گویند باید آب باران را در سرشاخه‌های رودها به دام بیندازیم.

علاوه بر آن، از سال 91، بین دو تا چهار سال یک بار در جنوب بلوچستان چنین سیلی جاری شده و مردم زیادی را بی‌خانمان کرده. حالا باید از دولت پرسید، این وضعیت تا کی قرار است ادامه پیدا کند؟ آیا وقت ان نرسیده که دولت یک برنامه مشخص تدوین و اجرا کند؟ وقتی ساخت سد و راه‌های دیگر زمان‌بر است، دولت باید راهکارهای سریع‌تری پیدا کند. پتو و کنسرو و چادر مسافرتی دیگر به کار این مردم نمی‌آید. باید فکری اساسی‌تر کرد.