واقعا نمیشود جلوی اختلاس را گرفت؟ بعد میآیند جلوی بعضی از کارهای ما را میگیرند که مثلا فلان نکته را گفته که تخریبی است یا جلوی فیلم را میگیرند، اما جلوی اختلاس را نمیگیرند.
جلوی این همه نابلدیها، بیمدیریتیها و بیمسئولیتی را که افراد سر جای درست خودشان نیستند، نمیگیرند.
به همین دلیل است که هنرمندان راهشان از سیاستمداران جداست. کدام هنرمند را در کجای جهان سراغ دارید که مبلغ جنگ و خونریزی و خشونت باشد؟
کدام هنرمند را سراغ دارید که نخواهد کار کند. چرا این همه، اما و اگر و شاید داریم؟ همانطور که گفتم آیا تخریب افکار یا سلیقههای اختلاس، دزد، رشوه و دروغ تاثیرش جامعه را نابود میکند یا فیلمی که جلویش را میگیریم؟