عصر ایران؛ فرزانه احمدی ــ کالاهای چینی پیش از این خانههای ایرانیها را پر کرده بودند، اما حالا دیگر در ایران خانهها هم چینی میشود. اسم طرح کلید به کلید است و قرار است شهرداری کلید ساخت و ساز حدود 100 یا 200 هزار واحد در بافت فرسوده مناطق 19، 18، 16 و 15 تهران را به دست شرکتهای خصوصی چین بدهد تا در آنجا شهرک بسازند با همه امکانات. گفتهاند واحدها بین 75 تا 120 یا 130 متر خواهد بود و به ازای هر 1 مترمربعی که از مردم زمین گرفته شود، یک ممیز چهاردهم مسکن به آنها تحویل داده خواهد شد.
گزارش را اینجا ببینید
حالا شهرداری در شرایطی تفاهمنامه امضا کرده که به نظر میرسد حتی خودش هم هنوز نمیداند قرار است دقیقا چه متراژی با چه مشخصاتی به مردم تحویل بدهد. طرح کلید به کلید پیش از این نام طرحی بود که دولت برای نوسازی بافت فرسوده در نظر گرفته بود، شهرداری در آن طرح قرار بود فقط مشوقهای قانونی بدهد، اطلاعرسانی کند و مجوزهای ساخت و ساز را سریعتر صادر کند اما حالا انگار خودش دست پیش را گرفته. تفاهمنامه امضا کرده و آنچه که روی آن خیلی مانور میدهد هم تکنولوژی جدیدی است که چینیها باید در زمینه ساخت و ساز به ایران بیاورند.
چینیها هزینه ساخت هر مترمربع از این واحدها را 200 تا 300 دلار اعلام کردهاند، یعنی با قیمت امروز ارز، حدود 10 میلیون و 800 هزار تا 16 میلیون و 200 هزار تومان. گفتهاند خانهها را با تکنولوژی روز، در عرض یک سال و مقاوم در برابر زلزله میسازند.
این در حالی است که سازمان نظام مهندسی در ایران هزینه ساخت هر مترمربع از یک واحد در مجتمعهای 13 تا 15 طبقه را 9 میلیون و هشتصد هزار تومان برای سال 1402 اعلام کرده بود ولی به شکل سنتی و نه به صورت پیشساخته؛ که اگر قرار باشد پیشساخته هم باشد، هزینه آن بالاتر میرود.
این محاسبات شک ایجاد میکند که آیا میصرفد کار را به خارجیها بدهیم؟ به خصوص که بسیاری از شرکتهای مسکن چینی وضعیت خوب مالی ندارند و در بسیاری جاها مثل بریتانیا، عمان و سریلانکا کار را نیمهکاره رها کردند، اما در ایران هم پیش از این ساخت مسکن با کیفیت و سریع نبوده. بیشتر ساختمانهایی که در این سالها ساخته شدهاند در برابر زلزله مقاوم نیستند و ساخت آنها گاهی چند سال طول کشیده. نتیجه اینکه مسکن کم است و کیفیت زیادی هم ندارد. با این تفاسیر آیا باید ساخت مسکن را به چینیها سپرد یا نه؟
این گزارش را در این باره ببینید.