عصر ایران - لایحه "حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب" که در جامعه به عنوان "لایحه حجاب" شناخته می شود، تابستان 1402 با کلی سر و صدا به تصویب کمیسیون قضایی مجلس رسید تا به زعم تصویب کنندگان، بتوانند از راه های قهری و ابداعات عجیب و غریب تقنینی، فرهنگ حجاب را در جامعه گسترش دهند.
همان زمان بسیاری از دلسوزان جامعه گفتند و نوشتند که این سبک از قانون نویسی، آکنده از اشکال است و نهایتاٌ به ایجاد تنش در جامعه می انجامد و بهره ای به حجاب و عفاف نمی رساند.
مختصر این که تقریباً تمام منتقدان به سبک مألوف، به اتهامانی مانند حمایت از لا ابالی گری و بی حجابی و ... نواخته شدند تا این که شورای نگهبان متن کامل ایرادات خود به این مصوبه نامتعارف را منتشر کرد که طی آن در بیش از 100 بند حدود 200 نقد شکلی و ماهوی از جمله ابهام و مغایرت با شرع و قانون اساسی بر این مصوبه وارد شده است.
آنچه شگفتی و تأثر را به اوج می رساند این است که لایحه مصوب آنان، کلا 70 ماده بوده و بیش از 200 ایراد دارد. به عبارت دیگر هر ماده این قانون به طور متوسط حاوی 3 اشکال جدی از نطر شورای نگهبان است؛ حال بماند اشکالات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و امنیتی که این لایحه در بطن خود دارد.
واقعاً تاسف بار است که عده ای در مقام قانونگداری چنین متنی را که نمره اش زیر صفر است نوشته و تصویب هم کرده اند و انتطار داشته اند جامعه 85 میلیونی ایران اجرایش کند؛شاید هم باید این رکورد را خدمت شان تبریک بگوییم!
زیاده عرضی نیست!