خواص زردچوبه و کورکومین

هزاران سال است که در هندوستان از زردچوبه هم به عنوان ادویه و هم به عنوان گیاه دارویی استفاده می شود. اخیراً، علم شروع به تأیید ادعای  قدیمی ها کرده است که معتقد بودند زردچوبه حاوی موادی با خواص دارویی است.

به گزارش مجله سلامت دکتر بهشتیان، این مواد کورکومینوئید نامیده می شوند که مهمترین آنها کورکومین است.

کورکومین مهمترین عنصر فعال زردچوبه است که اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی بسیار قوی دارد.

“۱۰ مزیت اثبات شده ی زردچوبه و کورکومین در خصوص سلامتی“

احتمالاً زردچوبه و کورکومین -عنصر فعال موجود در آن- دارای خواص ضد التهابی، ضد سرطانی، آنتی اکسیدانی و سایر فواید دیگر می باشند.

می توان گفت زردچوبه تقریباً موثرترین ادویه ی موجود است.

بسیاری از مطالعات علمی ارزشمند وجود فواید عمده ی زردچوبه را در ارتباط با بدن و مغز نشان می دهند. تعداد زیادی از این فواید از عنصر فعال موجود در آن یعنی کورکومین ناشی می شود.

زردچوبه حاوی ترکیبات زیستی فعال است که خواص دارویی دارد

البته میزان کورکومین موجود در زردچوبه چندان زیاد نیست و می توان گفت حدود ۳٪ وزن آن را تشکیل می دهد. در اکثر مطالعات انجام شده بر روی کورکومین از عصاره ی زردچوبه استفاده شده است که حاوی کورکومین است و دوز مصرف آن معمولاً بیش از ۱ گرم در روز بوده است.

چون نمی توانیم از زردچوبه به عنوان تنها ادویه در غذاهایمان استفاده کرده و از مزایای آن بهره ببریم، برخی افراد از مکمل های دارویی آن استفاده می کنند.

بدلیل جذب ضعیف کورکومین در سیستم گردش خون بدن، برای دریافت اثرات کامل کورکومین، میزان زیست فراهمی آن -میزان جذب یک ماده مغذی در بدن- باید بهبود یابد.

مصرف آن با فلفل سیاه که حاوی پیپرین است موجب بالا رفتن مقدار زیست فراهمی آن می گردد. پیپرین یک ماده طبیعی است که جذب کورکومین را تا ۲۰۰۰% افزایش می دهد.

در واقع، بهترین مکمل‌های کورکومین حاوی پیپرین هستند که  به طور قابل ملاحظه‌ای تاثیر آن را افزایش می دهد.

کورکومین همچنین ماده ای محلول در چربی است، به این معنا که تجزیه شده و در چربی یا روغن حل می شود. به همین دلیل بهتر است که مکمل های کورکومین را همراه با یک وعده غذایی سرشار از چربی مصرف کنید.

کورکومین یک ترکیب طبیعی ضد التهابی است

کورکومین به مبارزه با مهاجمان خارجی و به ترمیم آسیب در بدن کمک شایانی می کند.

در حال حاضر دانشمندان بر این باورند که التهاب مزمن در سطح پایین می تواند در وضعیت سلامت و برخی بیماری ها نقش داشته باشد. این بیماری ها عبارتند از:

• بیماری های قلبی
• سرطان
• سندرم متابولیک
• آلزایمر
• انواع بیماری های حاد

بنابراین هر چیزی که بتواند به مبارزه ی بدن با التهاب مزمن کمک کند، در پیشگیری و کمک به درمان این بیماری ها مهم است.

در حالی که مشکل التهاب موضوعی پیچیده است و احتمالاً هیچ پاسخ ساده ای برای آن وجود ندارد، در این میان یک نکته کلیدی در مورد کورکومین وجود دارد که این ماده می تواند با آن مبارزه کند. با این حال، دوزهای بسیار بالایی برای تولید چنین دارویی مورد نیاز است.

زردچوبه می تواند آنتی اکسیدان های بدن را افزایش دهد

اعتقاد بر این است که آسیب اکسیداتیو -عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها- یکی از مکانیسم هایی است که متعاقب افزایش سن و بسیاری از بیماری ها رخ می دهد.

دلیل اصلی مفید بودن آنتی اکسیدان ها این است که از بدن درمقابل رادیکال های آزاد محافظت می کنند.

کورکومین یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که به دلیل ساختار شیمیایی خاص خود می تواند رادیکال های آزاد را خنثی کند.

علاوه بر این، مطالعات سلولی و تحقیقات انجام شده بر روی حیوانات نشان می دهد که کورکومین می تواند موجب مسدود شدن عملکرد رادیکال های آزاد شده و عملکرد آنتی اکسیدان های دیگر را تحریک کند. برای تایید این فواید، مطالعات بالینی بیشتری بر روی انسان ها باید انجام شود.

کورکومین می تواند عامل عصب شناختی مغز را تقویت کند

در گذشته که دانشمندان شناخت درستی از نورون‌ها نداشتند، اعتقاد بر این بود که رشته های عصبی تنها در اوان کودکی قادر به تقسیم و تکثیر سلولی هستند و در سال های بعدی این توان را از دست می دهند؛ اما امروزه مشخص شده است که این گونه نیست.

نورون ها قادر به ایجاد اتصالات جدید هستند و در بخش های خاصی از مغز می توانند تکثیر شده و بر تعدادشان افزوده شود.

یکی از محرک های اصلی این فرآیند، عامل عصب شناختی مشتق شده از مغز (BDNF) است. این محرک اصلی ژنی است که مسئول ساخت پروتئینی برای ارتقاء حیات نورون‌ها می باشد.

پروتئین BDNF در عملکرد حافظه و یادگیری نقش دارد و می توان آن را در قسمت های مختلفی از مغز یافت، مانند بخش هایی که مسئول خوردن، نوشیدن و تنظیم وزن بدن هستند.

بسیاری از اختلالات مغزی رایج از جمله بیماری افسردگی و آلزایمر با کاهش سطح پروتئین BDNF مرتبط است.

جالب است بدانید مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام شده است  نشان می دهد که کورکومین ممکن است سطح BDNF مغز را افزایش دهد.

با دریافت داروهای حاوی کورکومین، احتمال دارد که بتوان در بروز بیماری های مغزی و تعویق در کاهش عملکرد مغزی ناشی از افزایش سن، تاخیر ایجاد کرد. با این حال، از آنجایی که این مطالعات بر روی حیوانات انجام شده است، به سختی می توان این نتایج را در مورد انسان ها نیز بیان کرد.

کورکومین همچنین ممکن است به بهبود حافظه و توجه کمک کند، که با توجه به اثرات آن بر سطح BDNF وجود چنین تاثیری ناممکن به نظر می رسد. با این وجود، برای تایید این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است.

کورکومین می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد

بیماری قلبی اولین علت مرگ و میر در جهان است. محققان طی چندین دهه مطالعه بر روی آن، چیزهای زیادی در مورد علل وقوع این بیماری دریافته اند. جای تعجب نیست که بیماری قلبی مشکل بسیار پیچیده ای است و عوامل مختلفی در وقوع آن نقش دارند.

کورکومین ممکن است به پس رفت بسیاری از مراحل بیماری قلبی کمک کند.

شاید مزیت اصلی کورکومین در رابطه با بیماری قلبی، بهبود عملکرد لایه ی درون رگی باشد، لایه ی نازکی از سلول ها که درون رگ های خونی را می پوشانند.

اختلال در عملکرد لایه ی درون رگی مهمترین عامل بیماری قلبی است. این اختلال زمانی رخ می دهد که لایه ی درون رگی قادر به تنظیم فشار خون، لخته کردن خون و موارد مختلف دیگر نباشد.

مطالعات متعددی نشان می دهد که کورکومین می تواند به بهبود سلامت قلب منجر شود. علاوه بر این، براساس یک تحقیق انجام شده بر روی یائسگی، نشان داده شده است که کورکومین به اندازه ی ورزش در به تعویق انداختن یائسگی زنان موثر است.

همانطور که درابتدا توضیح داده شد، کورکومین می تواند به کاهش التهاب و اکسیداسیون کمک کند، که این موضوع نقش مهمی در بیماری های قلبی دارد.

در مطالعه ای که بر روی ۱۲۱ نفر از بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر انجام گرفت، چند روز قبل و بعد از جراحی، به صورت روزانه در دو گروه به بیماران دارونما و ۴ گرم کورکومین داده شد.

خطر ابتلا به حمله قلبی در گروهی که کورکومین دریافت کرده بودند، ۶۵ درصد کاهش یافت.

زردچوبه می تواند از سرطان پیشگیری کند

سرطان یک بیماری است که با رشد سلولی کنترل نشده شناخته شده است. سرطان انواع مختلفی دارد که به نظر می رسد تحت تاثیر مکمل های کورکومین قرار می گیرند.

کورکومین به عنوان یک گیاه مفید در درمان سرطان مورد بررسی قرار گرفته است و مشخص شده است که بر رشد و گسترش سرطان تأثیر مثبتی دارد.

مطالعات موجود نشان داده است که کورکومین فوایدی چون موارد زیر دارد:

• مرگ سلول های سرطانی
• کاهش آنژیوژنز (رشد عروق خونی جدید در تومورها)
• کاهش متاستاز (گسترش سرطان در قسمت های مختلف بدن)

اینکه آیا کورکومین با دوز بالا – ترجیحا با افزایش دهنده های جذب مانند پیپرین – می تواند به درمان سرطان در انسان کمک کند، همچنان باید مورد مطالعه قرار بگیرد.

با این حال، شواهدی موجود نشان می دهد که ممکن است کورکومین در وهله ی اول از بروز سرطان، به ویژه سرطان های دستگاه گوارش مانند سرطان روده ی بزرگ، جلوگیری کند.

در یک مطالعه ۳۰ روزه بر روی ۴۴ مرد با ضایعاتی در روده ی بزرگ که گاهاً سرطانی می شوند، ۴ گرم کورکومین در روز تعداد ضایعات را تا ۴۰ درصد کاهش داد.

کورکومین ممکن است در درمان بیماری آلزایمر مفید باشد

بیماری آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل است و ممکن است در ۷۰ درصد موارد زوال عقل نقش داشته باشد.

با این که درمان هایی برای پایان یافتن برخی علائم آن وجود دارد، اما هنوز هیچ درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد. به همین دلیل جلوگیری از وقوع آن در مراحل اولیه بسیار مهم است.

احتمالاً خبرهای خوبی در این زمینه شنیده خواهد شد؛ چرا که بر اساس برخی تحقیقات انجام شده کورکومین توانسته از سد خونی مغزی (محدوده ی جداکننده بین مایع برون‌ سلولی مغز در سیستم اعصاب مرکزی و جریان خون گردشی در بدن) عبور کند.

مشخص شده است که التهاب و آسیب اکسیداتیو در بیماری آلزایمر نقش دارند و کورکومین اثرات مفیدی بر روی هر دو دارد.

علاوه بر این، یکی از ویژگی‌های اصلی بیماری آلزایمر، تجمع پروتئین‌هایی به نام پلاک‌های آمیلوئیدی است. مطالعات نشان می دهد که کورکومین می تواند به پاکسازی این پلاک ها نیز کمک کند.

اینکه آیا کورکومین می تواند پیشرفت بیماری آلزایمر را در افراد آهسته و یا حتی معکوس کند، در حال حاضر ناشناخته است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

بیماران مبتلا به آرتروز به خوبی به درمان با مکمل های کورکومین پاسخ می دهند

آرتروز یک مشکل رایج در کشورهای غربی است. انواع مختلفی از آرتروز وجود دارد که بیشتر آنها با التهاب مفاصل همراه هستند.

با توجه به اینکه کورکومین یک ترکیب ضد التهابی قوی می باشد، منطقی است که بتواند به آرتروز کمک کند. در واقع، چندین مطالعه نشان می دهد که ارتباط موثری در این زمینه وجود دارد.

در یک تحقیق بر روی افراد مبتلا به مشکلات روماتوئیدی، کورکومین از یک داروی ضد التهابی نیزموثرتر عمل کرده است.

ممکن است تحقیقات و مطالعات دیگری نیز به بررسی اثرات کورکومین بر آرتریت و بهبود علائم مختلف آن اشاره کرده باشند.

کورکومین برای مقابله با افسردگی مفید است

کورکومین اثرات نویدبخشی در درمان افسردگی نشان داده است.

۶۰ نفر از بیماران مبتلا به افسردگی در یک آزمایش کنترل شده، به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه پروزاک، گروه دیگر ۱ گرم کورکومین و گروه سوم هر دو دارو یعنی هم پروزاک و هم کورکومین دریافت کردند.

پس از ۶ هفته، کورکومین به بهبودی هایی مشابه با پروزاک منجر شد. گروهی که هم پروزاک و هم کورکومین مصرف کردند بهترین نتیجه را دریافت کردند.

طبق این مطالعه ی کوچک، کورکومین به اندازه یک داروی ضد افسردگی موثر است.

افسردگی همچنین با کاهش سطح BDNF و کوچک شدن هیپوکامپ -ناحیه ای از مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد- مرتبط است. کورکومین می تواند به افزایش سطح BDNF کمک کند و به طور بالقوه برخی از این تغییرات را معکوس کند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کورکومین می‌تواند ترشح هورمون های مغزی سروتونین و دوپامین را نیز تقویت کند.

کورکومین می تواند روند پیر شدن را کاهش دهد و با بیماری های مزمن مرتبط با افزایش سن مبارزه کند

اگر کورکومین واقعاً می تواند به پیشگیری از بیماری های قلبی، سرطان و آلزایمر کمک کند، ممکن است برای افزایش طول عمر نیز مفید باشد.

این موضوع نشان می دهد که کورکومین ممکن است به عنوان یک مکمل ضد پیری مورد استفاده قرار بگیرد.

با توجه به نقش اکسیداسیون و التهاب در افزایش سن، و تاثیر کورکومین در کاهش روند این جریانات، این ماده ی زیستی فعال ممکن است اثراتی فراتر از پیشگیری از بروز برخی بیماری ها داشته باشد.

تماشاخانه

شکوه فرش ایرانی از دوره صفوی در اروپا ؛ هیجان مدیر گالری کریستی هنگام تعریف کردن را ببینید (فیلم)

عینک عجیبی که با استفاده از هوش مصنوعی چهره افراد را شناسایی می‌کند (فیلم)

فیلم های دیگر