پاپ این بیمارستان را در تهران ساخت

«نوتردام دو فاطیما» نام بیمارستانی است که با تصمیم پاپ در تهران ساخته شد و هنوز هم بعد از گذشت ۴۸سال فعال است و اکنون عنوان قطب جراحی‌های پلاستیک، ترمیمی و زیبایی را یدک می‌کشد.

دهه۵۰، پهلوی دوم به واتیکان سفر می‌کند و در دیدار با پاپ تصمیم راه‌اندازی کلیسای کاتولیک گرفته می‌شود و در مقابل این کار بنا می‌شود که پاپ هم در تهران بیمارستان بسازد.

به گزارش همشهری آنلاین؛ «نوتردام دو فاطیما» نام بیمارستانی است که با تصمیم پاپ در تهران ساخته شد و هنوز هم بعد از گذشت ۴۸سال فعال است و اکنون عنوان قطب جراحی‌های پلاستیک، ترمیمی و زیبایی را یدک می‌کشد.

دهه۵۰، پهلوی دوم به واتیکان سفر می‌کند و در دیدار با پاپ تصمیم راه‌اندازی کلیسای کاتولیک گرفته می‌شود و در مقابل این کار بنا می‌شود که پاپ هم در تهران بیمارستان بسازد. چنین است که کمتر از ۴سال این بیمارستان در محله یوسف‌آباد به‌ نام «نوتردام دو فاطیما» در سال ۱۳۵۴ افتتاح می‌شود.

«علیرضا زمانی»، تهران‌شناس، درباره تاریخچه این بیمارستان می‌گوید: «پزشکان این بیمارستان نخست، ایتالیایی بودند و سپس از انگلستان و در نهایت هم ایرانیانی که در رشته طب در انگلستان تحصیل کردند، به مداوا مشغول شدند، اما برای پذیرش و بستری در بیمارستان «نوتردام دو فاطیما» بیماران ابتدا در درمانگاه روستای هشتگرد معاینه و در صورت تشخیص برای مداوا بیشتر به این بیمارستان اعزام می‌شدند.

در کنار بیماران اعزامی از هشتگرد؛ ۲وزارتخانه، امور خارجه و شرکت نفت، هم با این بیمارستان قرارداد بسته بودند که کارمندان خود را برای ویزیت سالانه به این بیمارستان بروند. این بیمارستان چهار طبقه داشت که بخش اطفال، زنان، جراحی و داخلی از جمله آن بود. سیستم برق‌کشی هم انحصاری و به سبک انگلستان کار گذاشته شده بود که در نتیجه برای تعمیر می‌بایست این وسایل از انگلستان وارد می‌شد.»

به گفته زمانی، علاوه بر بخش‌های درمانی، ۳سویئت هم برای استقرار و اقامت موقت پزشکان خارجی، در این فضا در نظر گرفته شده بود. همچنین برخی دیگر از پزشکان هم در آپارتمان‌های تجهیز شده و استیجاری در اطراف بیمارستان مستقر شدند. او می‌گوید: «در آن دوران این بیمارستان به تجهیزات پیشرفته از قبیل سیستم اطلاع‌رسانی Pager ، سونوگرافی و Dictaphone که برای گذاشتن یادداشت در پرونده بیماران که توسط منشی‌ها تایپ و پس از تایید توسط پزشکان مربوطه در آن زمان استفاده می‌شد، مجهز بود.»

بعد از انقلاب کادر و پزشکان این بیمارستان همه ایرانی بودند. در سال ۱۳۵۸ این بیمارستان به بیمارستان آموزشی و زیر نظر مجتمع آموزشی «باتمان‌قلیچ» تبدیل و به دانشکده پزشکی واگذار شد. این بیمارستان در دوران جنگ تحمیلی به مرکز درمانی برای مداوای مجروحان جنگی اختصاص داشت. نام این بیمارستان به حضرت فاطمه(س) تغییر پیدا کرد و در سال ۱۳۵۹با آغاز جنگ تحمیلی و نیاز به اختصاص تخت‌های بیمارستانی متناسب با تعداد مجروحان نیازمند به عمل ترمیمی در نظر گرفته شد.

پزشکان شاغل در بیمارستان شهید مطهری به این بیمارستان منتقل و این بیمارستان منحصرا به جراحی‌های ترمیمی و زیبایی در بخش‌های ناهنجاری‌های مادرزادی و پلاستیک عمومی، بخش جراحی دست، جراحی‌های جمجمه، فک و صورت و بخش زیبایی اختصاص داده شد. بعد از گذشت چند دهه این بیمارستان به قطب جراحی‌های پلاستیک، ترمیمی، زیبایی و مرکز ارجاع از تمام نقاط کشور تبدیل شد.»