پارلمان اوگاندا روز سه شنبه نسخه جدیدی از لایحه ضد همجنس گرایان را تصویب کرد که بر اساس آن ضمن حذف جرم انگاری از همجنسگرایان، مرتکبان به فعالیت های جنسی همجنسگرایانه با مجازات هایی چون اعدام و حبس ابد مواجه خواهند بود.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، "یووری موسوینی" رییس جمهوری اوگاندا ماه گذشته این لایحه را به پارلمان بازگرداند و خواستار تغییراتی شد که بین شناسایی به عنوان دگرباشان جنسی و درگیر شدن در اعمال همجنسگرایانه تفاوت قائل شود.
همجنسگرایی پیش از این در این کشور آفریقای شرقی بر اساس قانون دوران استعمار که فعالیت جنسی "برخلاف نظم طبیعت" را جرم انگاری می کرد، غیرقانونی بود و مجازات آن نیز حبس ابد بود.
این قانون برای فعالیت های جنسی همجنسگرایانه مجازات اعدام را تعیین کرده و مصادیق آن را مواردی از روابط جنسی با افراد کم سن و سال و سایر گروههای آسیبپذیر یا ارتباط جنسی همجنسگرایانه فرد آلوده به ویروس "اچ آی وی" تعریف کرده است.
بر اساس این قانون جدید ، مظنونی که به اتهام " تلاش به همجنسبازی تشدید شده" محکوم شود، میتواند تا ۱۴ سال حبس داشته باشد و جرم "اقدام به همجنسگرایی" تا ۱۰ سال مجازات دارد.
اگرچه این قانون دیگر افرادی را که خود را دگرباشان جنسی معرفی می کنند جرم انگاری نمی کند، اما برای اقدام به حمایت یا ترویج حقوق دگرباشان جنسی تا 20 سال مجازات زندان را مجاز می کند.
قانون جدید برای اجرایی شدن نیازمند امضای رییس جمهوری است و رییس جمهوری می تواند آن را امضا را وتو کند.
رییس جمهوری اوگاندا از سوی جوامع غربی برای وتوی این قانون تحت فشار است.
عکس آرشیوی/ رویترز
ایالات متحده نسبت به عواقب اقتصادی در صورت تصویب این قانون هشدار داده است. گروهی از کارشناسان سازمان ملل نیز این لایحه را که پیشتر توسط قانونگذاران تصویب شده بود، به عنوان "نقض فاحش حقوق بشر" توصیف کرده اند، در حالی که سازمان عفو بینالملل نیز آن را "بیشرمانه و بیش از حد گسترده" خوانده است.
احساسات ضد همجنسبازی در اوگاندا در هفتههای اخیر و در پی انتشار اخباری مبنی بر "لواط" در مدارس شبانهروزی افزایش یافته است، از جمله یک مورد که در آن یکی از والدین این مدارس، معلمی را به سوء استفاده جنسی از پسرش متهم کرده است.
همجنسگرایی در بیش از 30 کشور از 54 کشور آفریقا جرم انگاری شده است. بسیاری از کشورهای آفریقایی همجنسگرایی را یک رفتار طبیعی ندانسته و آن را بیشتر یک رفتار وارداتی (از کشورهای غربی) می دانند.