روزنامه شرق نوشت: ماجرای مهاجرت و پناهندگی ورزشکاران ایرانی به سایر کشورها نه موضوعی تازه است که تعجببرانگیز شود و نه اینکه ظاهرا قرار است پایانی بر آن باشد. از دیرباز ورزشکاران ایرانی بنا بر دلایل متعددی که قبلا بیشتر مالی عنوان میشد یا پشت خط ماندن در تیم ملی، تمایل به مهاجرت به کشوری دیگری پیدا میکردند.
شیب این تمایل، ولی در یکی، دو سال اخیر بیشتر شده و این بار علاوه بر موارد بالا، موضوعات سیاسی – اجتماعی نیز به آن اضافه شده است. دقیقا به دلیل شیب صعودی میل به مهاجرت در بین ورزشکاران ایرانی است که باید زنگ خطر را برای مسئولان به صدا درآورد. واقعیت امر این است که در سالهای گذشته ورزشکاران بنامی از ایران خارج شدهاند که ماندشان در ایران میتوانست تضمینکننده قطعی کسب مدال بازیهای آسیایی و از آن مهمتر المپیک باشد. با وجود چنین موضوعی، ولی راهکار مناسبی برای آن پیدا نشده تا نهتنها بندی تشویقی برای ماندن ورزشکاران در ایران پیدا نشود، بلکه تحریکات گاهوبیگاهی صورت بگیرد تا انگیزه مهاجرت آنها بیشتر هم شود.
حالا در این ماجرا، دو نوع خروج از ایران شکل گرفته که یکی تعبیر به مهاجرت شده و دیگری پناهندگی. جالب است که ظاهرا نگاه مسئولان به مقوله اول چندان منفی نیست و بعضی اوقات شنیده میشود که از آن بهعنوان امری عادی یاد میکنند. بااینحال، تعدادی از همانها هرگاه که صحبت از پناهندگی ورزشکاران ایرانی میشود، جبهه گرفته و آن را به عدم وطنپرستی و خیانت به پرچم و کشور مرتبط میکنند؛ آنهم در شرایطی که از پذیرش این امر که ورزشکاران ایرانی از لحاظ امکانات و وضعیت مالی در مقایسه با رقبای حرفهایشان شرایط بدتری دارند، طفره میروند.
به هر روی این مقدمه کوتاه دلیلی بر ارائه این خبر چندکلمهای، ولی تأثیرگذار شد که همین یکی، دو روز اخیر عنوان شده است سه ورزشکار ایرانی در تیم پناهندگان اروپا حضور دارند و مقرر شده که از اواخر خرداد در بازیهای اروپایی شرکت کنند. نکته شایان تأمل اینکه تیم مذکور کلا پنج عضو دارد که سه نفر از آنها ایرانی هستند و یکی از آنها هم تجربه حضور در ایران را داشته است! با حسابی سرانگشتی میتوان پی برد که درصد بالایی از این تیم را ورزشکاران مهاجر ایران تشکیل دادهاند که هرکدام بنا بر دلایلی تصمیم به ترک ایران گرفتهاند.
کمیته المپیک اروپا در کنار مؤسسه پناهندگان المپیک به این موضوع اشاره کردهاند که تیم پناهندگان اروپا برای بازیهای پیشرو متشکل از سه تکواندوکا و دو بوکسور هستند. هر سه تکواندوکای این تیم ایرانی هستند: کیمیا علیزاده، دینا پوریونس و کسری مهدیپورنژاد. دو بوکسوری هم که در فهرست پناهندگان اروپا گنجانده شدهاند، سیدنی انگامبا و فرید، ولی زاده هستند. این دومی برخلاف شباهت اسمیاش ایرانی نیست و اهل افغانستان است، ولی مثل بسیاری از افغانستانیهایی که مهاجرت کردهاند، گذرش به ایران هم افتاده است. او سابقه حضور در پاکستان، ایران و ترکیه را دارد که در نهایت به پرتغال رفت و الان چند وقتی میشود که با حمایت پرتغالیها، ولی تحت تیم و پرچم پناهندگان مسابقه میدهد.
در مورد ایرانیهای این جمع، پرواضح است که کیمیا علیزاده سرشناسترین چهره تکواندو و البته تیم پناهنگان است. او زمانی که زیر پرچم ایران مسابقه میداد، توانست مدال برنز بازیهای المپیک را به دست بیاورد. کیمیا با خروجش از ایران راهی آلمان و پناهنده این کشور شد، ولی از آن زمان تا به الان برای بازیکردن با پرچم این کشور اسیر کارهای اداری شده و نتوانسته برای ژرمنها در مسابقهای رسمی شرکت کند. او در بازیهای المپیک توکیو هم با پرچم تیم پناهندگان شرکت کرد که در یکقدمی رسیدن به مدال برنز شکست خورد.
دینا پوریونس هم یکی دیگر از چهرههای قدیمی تکواندوی ایران است که مدتها قبل با خروجش از ایران راهی هلند شد. او هم سابقه مسابقهدادن زیر پرچم پناهندگان را داشته و البته یکی، دو افتخار هم برای هلندیها ثبت کرده است. کسری مهدیپورنژاد نیز دیگر چهره ایرانی تیم پناهندگان است که پیشتر سابقه حضور در تیم ملی ایران را یکی، دو سالی داشته و مثل بقیه برای تیم پناهندگان هم مسابقه داده است. او چند قهرمانی در ایران دارد و بعد از خروجش از ایران و پناهندگیاش به آلمان، در چند تورنمنت مختلف به میدان رفته که چندین مدال رنگارنگ به دست آورده است.
حالا تیم پناهندگان اروپا با سه عضو ایرانیاش قرار است در بازیهای اروپایی که اواخر خرداد و اوایل تیر در لهستان برگزار میشود، شرکت کند و امیدوار است یکی، دو مدال هم به دست بیاورد. این اخبار در شرایطی منتشر شده که پیش از این سه نفر، از دو وزنهبردار دیگر ایرانی هم در تیم پناهندگان وزنهبرداری نام برده شده است. پریسا جهانفکریان و رضا روحی که به ترتیب به آلمان و انگلیس مهاجرت کرده بودند، قرار شده در تیم پناهندگان وزنهبرداری به میدان بروند. البته سازوکار رقابتکردن آنها چندان مشخص نیست و هنوز عنوان نشده که آیا رقابتهایی که قرار است این دو نفر در آن به میدان بروند شامل کسب سهمیه المپیک هم خواهد شد یا نه.
۳ ورزشکار دیگر ایران هم مهاجرت کردند؟
همزمان با انتشار اخبار مبنی بر عضویت سه ایرانی در تیم پناهندگان اروپا، یکی، دو روز اخیر، خبری درباره مهاجرت تازه سه ورزشکار ایرانی که هر سه در زمره آیندهداران رشتههای خود هستند، مطرح شده است؛ دو نفر در وزنهبرداری و یکی دیگر هم در تکواندو. غزاله و غزل حسینی تازهترین شوک را به ورزش وزنهبرداری دادند. آنها در قهرمانی نوجوانان جهان ۲۰۲۱ عربستان عضو تیم ملی ایران بودند که غزاله چهارم شد، اما توانست مدال برنز دوضرب را بگیرد و غزل در رده هشتم قرار گرفت. حالا آنطورکه ایسنا خبر داده، خواهران وزنهبرداری ایران که عضو تیم ملی نوجوانان بودند، تصمیم گرفتند به صورت خانوادگی به نیوزیلند مهاجرت کنند. آنها اخیرا به اردوی تیم ملی وزنهبرداران زنان ایران هم دعوت شدند که البته شرکت نکردند که به نظر میرسد به تصمیمشان برای مهاجرت برمیگردد.
تازهترین شوک هم مربوط به مهاجرت عرفان کاظمی به کاناداست؛ خبر این یکی را هم تسنیم منتشر کرده تا مشخص شود خانواده تکواندو همچنان روی دور ازدستدادن استعدادهایش آنهم یکی پس از دیگری است. این ورزشکار در روزهای گذشته به کانادا مهاجرت کرد و شنیده میشود قصد دارد دوران قهرمانی خود را در این کشور دنبال کند. عرفان ناظمی ۲۴ساله سابقه حضور در تیمهای ملی نوجوانان و بزرگسالان کشورمان را در کارنامه دارد و در المپیک ۲۰۲۰ توکیو همراه با تیم میکس کشورمان با شکست مقابل چین به مدال نقره این رقابتها که برای اولینبار و بهصورت آزمایشی برگزار شد، دست یافت. مدال طلای مسابقات جام باشگاههای آسیا در سال ۲۰۱۹، مدال طلای جام فجر در سال ۲۰۱۹، مدال برنز جام ریاست فدراسیون جهانی در سال ۲۰۱۹، مدال طلای تیمی جام جهانی در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹، مدال طلای تیمی المپیاد دانشجویان جهان در سال ۲۰۱۹ و مدال طلای مسابقات هنرهای رزمی در سال ۲۰۱۷ از افتخارات این ملیپوش سابق تکواندوی ایران است. ناظمی در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ منچستر نیز در ترکیب تیم کشورمان قرار داشت، اما به دلیل صادرنشدن روادید سفر به انگلیس، همراه با میرهاشم حسینی از حضور در این مسابقات بازماند.
در سالیان گذشته تکواندوکاهای دیگری مانند میلاد بیگی، پیام قبادی، مهدی خدابخشی، فرزاد ذوالقدری و... مهاجرت و برای کشورهای دیگر مبارزه کردهاند.