استاد حوزه علمیه: بیش از ۱۰۰ آیه در قرآن کریم داریم که می‌گوید جسم انسان در قیامت بر می‌گردد

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خداوند در قرآن می‌فرماید حتی خطوط روی انگشتانتان را هم دوباره باز می‌گردانیم، بیان کرد: تمام این آیات دلالت بر معاد جسمانی با همین جسم مادی دنیایی دارد و خداوند می‌فرماید همین اجزای بدن را به سخن می‌آوریم و بر اعمالی که انجام داده‌اند شهادت خواهند داد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه معاد از نشانه‌های خداوند است گفت: بیش از ۱۰۰ آیه در قرآن کریم داریم که می‌گوید جسم انسان در قیامت بر می‌گردد و خداوند در آیات ۲۵۹ و ۲۶۰ سوره مبارکه بقره داستان حضرت عزیر(ع) و حضرت ابراهیم(ع) را برای درک چگونگی زنده شدن مردگان بیان کرده است.

به گزارش ایسنا؛ ناصر رفیعی، در سخنرانی ۱۹ فروردین در حرم حضرت معصومه (س) بیان نشانه‌های خداوند که در سوره مبارکه روم بیان شده است، عنوان کرد: در آیات ۲۵ و ۲۶ این سوره دو نشانه وجود خدا بارش باران و زنده کردن زمین بعد از مردنش و معاد و بازگشت مردگان عنوان شده است.

وی با بیان اینکه خداوندی که مخلوقات را آفریده است می‌تواند آن‌ها را باز گرداند، اظهار کرد: روزی می‌آید که خداوند همه را صدا می‌زند و همه مخلوقات از زمین بیرون می‌آیند و صحرای محشر و قیامت برپا می‌شود. انسان وقتی از دنیا می‌رود جسم از بین می‌رود و در عالم برزخ روح در قالب جسم دیگری قرار می‌گیرد ولی در قیامت برخی معتقدند که معاد روحانی است و برخی بر معاد جسمانی تاکید دارند.

وی با بیان اینکه معاد روحانی از مسلمات است، افزود: اختلاف علما و فلاسفه بر سر این است که آیا روح به همین جسم دنیایی بر می‌گردد یا خیر؛ بیش از ۱۰۰ آیه در قرآن کریم داریم که می‌گوید جسم انسان در قیامت بر می‌گردد و از این رو بسیاری از مفسران بزرگ گفته‌اند که انکار معاد جسمانی ممکن نیست.

رفیعی ادامه داد: خداوند در آیات ۲۵۹ و ۲۶۰ سوره بقره دو داستان از حضرت عزیر (ع) و حضرت ابراهیم (ع) در رابطه با معاد جسمانی و برگرداندن همین جسم در قیامت بیان کرده است؛ خداوند در جریان حضرت عزیر(ع) که از کنار خرابه ای می‌گذشت و چگونگی بازگشت مردگان به ذهنش خطور کرده بود، جان ایشان را گرفت و پس از ۱۰۰ سال زنده کرد در حالی که استخوان‌های الاغی که سوار بودند پوسیده بود ولی غذایی که همراه داشتند سالم مانده بود و سپس خداوند الاغ را در مقابل چشم ایشان زنده کرد.

وی گفت: در جریان حضرت ابراهیم(ع) هم از کنار رودخانه‌ای می‌گذشتند که لاشه‌ای در آن افتاده بود و سه نوع حیوان دریایی، زمینی و پرنده از آن می‌خوردند؛ ناگهان به ذهن ایشان خطور کرد که چگونه این حیوانات دوباره زنده می‌شوند که خداوند به ایشان دستور داد چهار پرنده را بگیرند و ذبح کنند و گوشتشان را با هم مخلوط کنند و در نقاط مختلف قرار دهند؛ پس از این که این کار را کردند به اذن خداوند اجزای بدن پرندگان از نقاط مختلف جمع شد و پرندگان زنده شدند و خدا فرمود این گونه مردگان را زنده خواهیم کرد.