هری کین باید می‌کوبید وسط!

   عصر ایران؛ اهورا جهانیان - وقتی که هری کین برای دومین بار فرصت پیدا کرد دروازۀ فرانسه را با ضربۀ پنالتی باز کند، احتمالا در موقعیتی بی‌نظیر در تاریخ جام جهانی قرار گرفت؛ چراکه در جام جهانی، از آغاز تا به امروز، تا به حال نشده که یک بازیکن دو بار با ضربۀ پنالتی در جریان بازی، تیمش را از باخت نجات دهد.

  موارد کم‌شماری وجود دارد که یک بازیکن در جام جهانی، در جریان بازی دو بار موفق به گلزنی از روی نقطۀ پنالتی شده است. خود هری کین 4 سال قبل در بازی انگلستان و پاناما 2 گل از روی نقطه پنالتی زده بود ولی آن بازی فاقد حساسیت بود به ویژه اینکه انگلستان 2 بر صفر از پاناما جلو بود که پنالتی اول نصیب هری کین شد.

  بازیکنانی که قبلا چنین موفقیتی کسب کرده‌اند، یعنی در یک بازیِ جام جهانی توانسته اند دو پنالتی را گل کنند، حداقل یکی از پنالتی‌ هایشان در شرایطی گل شده که بازی مساوی بوده است. اما هری کین هر دو پنالتی‌اش در شرایطی باید گل می‌شد که انگلستان از فرانسه عقب بود.

  قبلا در جام جهانی 1990، انگلیس 2 بر 1 از کامرون عقب بود و زمان زیادی هم به پایان بازی نمانده بود که انگلیسی‌ها صاحب یک پنالتی شدند و گری لینه‌کر در دقیقۀ 83 موفق شد پنالتی را گل کند و مانع از حذف انگلیس شود. لینه‌کر در وقت اضافی پنالتی دوم را هم گل کرد و انگلیس را به نیمه‌نهایی برد.

  هری کین دیشب اگر همین کار لینه‌کر را هم تکرار می‌کرد، کار بزرگی انجام داده بود و چه بسا الآن انگلیس در نیمه‌نهایی بود نه فرانسه.

  کین یک کاپیتان کلاسیک است. یعنی محور تیمش است و روح تیم ملی انگلیس در بازی او نهفته است. در واقع او با سبک بازی‌اش، روحی انگلیسی در کالبد بازی تیم ملی انگلیس می‌دمد.

  وقتی می‌گوییم هری کین یک کاپیتان کلاسیک است، منظور این است که نسبت او به عنوان کاپیتان با تیم ملی انگلیس، یادآور نسبت بابی مور با تیم ملی انگلستان است.

  البته دو بار گل زدن از روی نقطۀ پنالتی در یک بازی، آن هم در طول نود دقیقه، کار دشواری است ولی از هری کین انتظار می‌رفت از پس این کار برآید.

  وقتی پنالتی اول را به سمت چپ یا راست می‌زنی و دروازه‌بان قدر و قدبلندی هم در برابرت قرار دارد، زدن پنالتی دوم طبیعتا بسیار سخت می‌شود. نمی‌دانی همان جهت قبلی را انتخاب کنی یا پنالتی را در جهت تازه‌ای بزنی.

  در چنین شرایطی، بهترین کار این است که بازیکن پنالتی دوم را بکوبد وسط دروازه. وسط، با ارتفاع مناسب؛ که توپ تصادفا به پای دروازه‌بان فریب‌خورده نخورد.

  دروازه‌بانی که پنالتی اول را فریب خورده، موقع مهار پنالتی دومِ همان بازیکنی که پنالتی اول را گل کرده، تقریبا محال است که در وسط دروازه بایستد. معمولا به همان سمتی می‌پرد که بار اول نپریده بود. حتی اگر به آن سمت هم شیرجه نزند، بسیار بعید است به این احتمال تن دهد که پنالتی‌زن این بار وسط دروازه را هدف می‌گیرد. اصولا ایستادن در وسط دروازه برای مهار ضربۀ پنالتی، به لحاظ روانی کار بسیار دشواری است برای دروازه‌بان.

  گری لینه‌کر در آن بازی تاریخی با کامرون، پنالتی اول را سمت چپ توماس نکونو زد و نکونو را فریب داد. گل کردن پنالتی دوم برای لینه‌کر راحت نبود چراکه خودش به لحاظ روانی به آسانی نمی‌توانست دوباره توپ را به سمت چپ نکونو شلیک کند.

  اگر هم می‌خواست به سمت راست نکونو بزند، احتمال می‌داد که نکونو با خودش حساب کرده باشد که لینه‌کر آن بار کوبید سمت چپ من، این بار سمت راست من را هدف می‌گیرد. محاسبه‌ای معقول.

  بنابراین لینه‌کر توپ را محکم و با کمی ارتفاع به وسط دروازه کوبید و پنالتی دوم را هم گل کرد.

  هری کین هم دیشب باید چنین کاری می‌کرد. اما او دوباره سمت راست هوگو لوریس را هدف گرفت ولی خواست توپ را به زیر تور دروازه بکوبد. در واقع او جهت پنالتی دوم را تغییر نداد؛ فقط ارتفاع بالاتری را انتخاب کرد.

  زدن پنالتی به سمت چپ هوگو لوریس، چنانکه گفتیم، مشکل روانی خاص خودش را داشت و طبیعتا هری کین از چنین کاری احتراز کرد. بنابراین بهتر بود او با همان شوت محکم ضربۀ اول، این بار توپ را به وسط دروازه می‌فرستاد.

  در تاریخ جام جهانی، به غیر از مورد گری لینه‌کر، فریتز والتر نیز در جام جهانی 1954، در بازی آلمان و اتریش دو بار در جریان بازی از روی نقطۀ پنالتی به اتریش گل زده است.

  در جام جهانی 1966 اوزه‌بیو هم دو بار در جریان بازی با پنالتی دروازۀ کرۀ شمالی را باز کرده است که پنالتی اولش بازی را به تساوی 3 بر 3 کشاند و پنالتی دومش پرتغال را 4 بر 3 پیش انداخت. وضعیتی شبیه وضعیت لینه‌کر در بازی با کامرون. یعنی پنالتی اول بسیار حساس بود.

  از دیگر بازیکنانی که در جام جهانی دو بار با ضربۀ پنالتی موفق به گلزنی در یک مسابقه شده‌اند، باید به یوهان نیسکنس هلندی اشاره کرد که در جام 1974 دو بار دروازۀ بلغارستان را از روی نقطۀ پنالتی باز کرد.

  ما ایرانی‌ها هم البته در این زمینه نقشی داشته‌ایم در تاریخ جام جهانی. در جام 1978 در بازی ایران و هلند، رنسن برینگ دو پنالتی به ناصر حجازی گل کرد و هر دو بار هم حجازی را فریب داد. ایران آن بازی را سه بر صفر باخت.

    در همان جام، کوبیلاس ستارۀ تیم پرو نیز دو بار با ضربۀ پنالتی دروازۀ ایران را باز کرد و پرو 4 بر 1 برنده شد. بنابراین ناصر حجازی در تاریخ جام جهانی تنها دروازه‌بانی است که در دو بازی دو بار در برابر یک پنالتی‌زن قرار گرفته و هر دو ضربۀ پنالتی هم وارد دروازه‌اش شده است.

  در تاریخ جام جهانی،‌ به غیر از این 7 بازی (آلمان-اتریش، پرتغال-کرۀ شمالی، هلند-بلغارستان، هلند-ایران، پرو-ایران، انگلیس-کامرون، انگلیس-پاناما)، مواردی هم بوده که یک بازیکن یکبار در طول نود دقیقه و یکبار هم در ضربات پنالتی پس از بازی، موفق شده هر دو پنالتی‌اش را گل کند.

  میشل پلاتینی در جام 1982 در برابر شوماخر، آندریاس برمه در جام 1990 در برابر پیتر شیلتون، آلن شیرر در جام 1998 در برابر آرژانتین، رونالدو در جام 1998 مقابل هلند،‌ روی کینِ ایرلندی در برابر اسپانیا در جام 2002، داوید لؤییز برزیلی مقابل شیلی در جام 2014، همین هری کین در جام 2018 در برابر کلمبیا و لیونل مسی در همین جام جهانی مقابل هلند موفق به چنین کاری شدند.

   البته شاید بتوان یکی دو بازیکن گمنام را هم به این هفت بازیکن اضافه کرد. جستجویش با شما!

بیشتر بخوانید:

پس‌لرزه‌های تعلیق مجری ورزشی منتقد دولت بریتانیا / حمایت از گری لینه‌کر

پوکر رونالدو در لیگ سعودی

مسی به عربستان نخواهد رفت

ببینید | پنالتی زدن هری کین سوژه شد

به کی‌روش باختیم نه به آمریکا

حیف از رونالدو، اما چه باک؟

آفریقا و جهان عرب، دعاگوی مراکش

تماشاخانه

بیمارستان‌های ویران در بیروت با فرشتگانی که تا پای جان برای سلامت ایستاده‌اند (فیلم)

موسیقی کلاسیک هنوز زنده است / کشف اتفاقی آثار جدیدی از بهترین آهنگسازان جهان (فیلم)

فیلم های دیگر