گوسفندان معمولاً برای پشم و برخی اوقات برای گوشتشان پرورش داده میشوند. اما بعضی از این حیوانات در سنگال در نقشِ حیواناتِ خانگی گرانقیمت ارزشگذاری میشوند ـ و حتی در مراسم انتخاب زیباترین گوسفند سال شرکت میکنند.
یک عکاس حرفهای به نام سیلویان چِرکائویی نخستینبار در دورۀ همهگیری کووید ۱۹ و وقتی مجبور شد در خانهاش در داکار پاگیر شود، با این مخلوقات، که به اسمِ گوسفندانِ لادوم شناخته میشوند، آشنا شد.
او تصویر گوسفندان را روی بیلبوردی دید که روی آن نوشته شده بود: «ماشین بخرید تا به شما یک گوسفند جایزه بدهیم!». اما حیواناتِ این تبلیغ، برخلافِ گوسفندانِ کوچکتر و نحیفتری که معمولاً در سنگال رایج هستند، درشت و شاهانه به نظر میرسیدند. گوسفندانِ معمولی در سنگال معمولاً در عید قربان، که عیدِ بزرگِ مسلمانان است، قربانی میشوند.
چِرکائویی شروع کرد به اطلاعات جمع کردن درباره گوسفندانِ دورگۀ لادوم که در حدود دهه ۱۹۷۰ از ترکیبِ دو نژاد موریتانیایی و مالیایی به وجود آمدند. این گوسفندان که به خاطر ظاهر قشنگ، قدِ کشیده و بلند، پوزۀ برجسته و شاخهای خمیدهشان معروف هستند، وزنشان معمولاً به ۴۰۰ پوند [تقریباً ۱۸۲ کیلوگرم] و قدشان به ۴ فوت [تقریباً ۱ متر و ۲۰ سانتیمتر] میرسد.
چرکائویی میگوید: «این گوسفندان توسطِ تعدادِ خاصی دامدار برگزیده پرورش داده میشوند و تقاضای زیادی برای آنها وجود دارد: سنگالیهای ثروتمند اغلب در حدود ۱۰۰۰۰ دلار و گاهی به مقدارِ بسیار بیشتر برای خرید یک عدد از این حیوانات پرداخت میکنند و قیمت این گوسفند تا ۸۰۰۰۰ دلار [معادل حدودا دو میلیارد و هشتصد میلیون تومان] نیز رسیده است.» او میگوید: «من اغلب از گوسفندان لادوم با عنوان رولکسِ گوسفندان یاد میکنم: داشتنِ لادوم شما را ثروتمندتر و پرزرقوبرقتر نمایش میدهد.»
قیمتها بر اساسِ جثه و وزن حیوان، شکل و قرینگیِ شاخها، قوسِ پوزه و اندازه و قرینگیِ اندامِ تناسلی حیوان تعیین میشود. قوچها [گوسفندانِ نر] معمولاً نسبت به میش [گوسفندان ماده]گرانتر هستند، اما هر دو برای پرورش حیوانات، که بهوضوح تجارتی پرسود است، ضروری هستند. بسیاری از صاحبان این گوسفندان، حیواناتشان را وارد بخشِ مسابقۀ انتخاب زیباترین گوسفندِ سال میکنند، که هر سال از تلویزیونِ سنگال پخش میشود. برندگان، غذا و پول نقد برنده میشوند و بهای گوسفندانشان نیز چندین برابر میشود.
چرکائویی میگوید: «معیارهای انتخاب گوسفندِ زیبا بر مبنای برنده مسابقه سال قبل تعیین میشود و بر این اساس متنوع است.» چرکائویی که تحتِ تأثیر پدیده لادوم قرار گرفته بود، مجموعهای از تصاویرِ پرتره این حیوانات و صاحبانشان را تهیه کرد. او میگوید: «وقتی پروژه نمایشگاهیام را برایشان توضیح دادم و گفتم که میخواهم از لادومهایشان زیر نور متمرکز عکس بگیریم، آنها احساس غرور و ارزشمندی کردند.»
منبع: فرادید