فارس نوشت: اوایل دهه ۵۰ شمسی قیمت مسکن طی ۵ سال ۶ برابر شده بود و روزنامه کیهان در یک گزارش میدانی پرسیده بود: «چرا؟» و به شوخی و جدی نتیجه گرفته بود که: «کار ساختمان چرا ندارد»!
از سال ۱۳۵۰ شمسی، تورم در ایران مهارگسیخته شد و قیمت مسکن هم برای خودش بالا و بالاتر رفت و رؤیای صاحبخانهشدن خیلیها را بر باد داد. در آذرماه سال ۱۳۵۵ روزنامه کیهان گزارشی از دلیل بالا رفتن قیمتها تهیه کرد و معلوم شد قیمت مسکن در ۵ سال ۶ برابر شده است.
همان ابتدای گزارش هم نوشت: «یک بررسی آماری نشان میدهد که هر مترمربع آپارتمان در تهرانپارس ۴ هزار تومان، در گیشا ۵ هزار تومان، در عباسآباد بین ۶ تا ۷ هزار تومان، در جردن بین ۸ تا ۹ هزار تومان... قیمت دارد و یک سوال پیش میآید: چرا؟. اما در جواب این سوال یک پاسخ گنگ وجود دارد، اینکه: در کار ساختمان چرا وجود ندارد».
بخش دیگری از این گزارش را بخوانیم که قیمتهایش برای امروزیها جالب است و البته برای مردم آن روزگار و مستأجرها که دنبال خرید خانه بودند لابد بسیار تلخ بوده است: «گشتی هم در شهر و سر کشیدن به بنگاهها و ساختمانهای فروشی یک نتیجه را به دست میدهد اینکه: در تهران، خانه و یا آپارتمان کمتر از مترمربعی ۴ هزار تومان نمیتوان یافت...
زمین که در تهران لحظه به لحظه قیمت آن سیر صعودی دارد، در حال حاضر بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از هزینه کل ساختمان را میبلعد... ۵ سال قبل «سیمان در بازار آزاد کیسهای ۸۵ ریال، آجر فشاری هزاری ۵۸ تومان، آجر سفال هزاری ۱۴۰ تومان، گچ پاکتی ۳۵ ریال... آهن کیلویی ۲۲ ریال، آهک خرواری ۱۵۰ ریال، ماسه مترمکعبی ۳۰۰ ریال، موزاییک ساده مترمربعی ۸۰ ریال، موزاییک مرمر مترمربعی ۳۰۰ ریال و کاشی دانهای ۵ تا ۷ ریال فروخته میشد.
آخرین نرخها را که نتیجه بررسیهایمان است، برایتان میآوریم: سیمان کیسهای ۵۰ تومان، آجر فشاری هزاری ۱۶۰ تا ۱۸۵ تومان، آجر سفال هزاری ۶۰۰ تا ۷۰۰ تومان، گچ کیسهای ۱۱۰ ریال... آهن کیلویی ۲۹ ریال، آهک خرواری ۴۰ تومان، ماسه مترمکعبی ۷۰ تومان، موزاییک ساده متری ۲۲۰ ریال، موزاییک مرمر متری ۳۰۰ ریال و کاشی دانهای ۱۰ تا ۱۵ ریال به فروش میرود».
در این گزارش مهم ترین دلایل افزایش قیمت در صحبت با کارشناسان چنین معرفی شده است: «در یک مختصر مهمترین عواملی را که سبب این افزایش قیمت شدهاند، میتوان در بورسبازی زمین و بالا رفتن سرسامآور قیمت آن، عدم توزیع صحیح مصالح ساختمان و عدم تناسب بین عرضه و تقاضا، افزایش نرخ مصالح ساختمان و خدمات ساختمانی، بالا رفتن نرخ انشعاب آب، برق و گاز و بالاخره نبودن یک سیاست مشخص در امر مسکن خلاصه کرد».