در نظرسنجی عصر ایران درباره شعرای متقدم ایران، "حافظ" در صدر ایستاد.
در این نظرسنجی پرسیده شده بود: "اشعار کدام یک از شعرای متقدم را بیشتر دوست دارید؟"
از آنجا که امکان نداشت نام همه شاعران ایرانی را در این نظرسنجی بیاوریم، اسامی 5 قله رفیع شعر و ادب ایران (حافظ، سعدی، مولانا، خیام و فردوسی) را آوردیم و البته گزینه "شاعری دیگر" را نیز در انتها آوردیم تا علاقه مندان به دیگر شعرای ایرانی هم بتوانند در این نظرسنجی شرکت کنند.
در این نظرسنجی 20 هزار و 464 نفر شرکت کردند که 29.84 درصد "حافظ" را برگزیدند؛ مولانا با 25.04 درصد در رتبه دوم قرار گرفت و سعدی نیز با 15.82 درصد در جایگاه سوم قرار گرفت.
خیام و فردوسی نیز به ترتیب با 13.71 و 11.3 آرا در رده های بعدی قرار گرفتند. 4.29 درصد شرکت کنندگان نیز اعلام داشتند اشعار شاعری دیگر را بیشتر می پسندند.
حافظ
خواجه شمسالدین محمد شیرازی متخلص به «حافظ»، متولد 726 هجری قمری است و غزل را بیش از هر شاعری به نام او می شناسند.
"گوته" دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلمانی دیوان شرقی خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وی تدوین کرد.
دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و رباعیات است.
حافظ به سال ۷۹۲ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در حافظیهٔ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است و دیوان او، کتابی برای تفال در فرهنگ عمومی ایران است.
غزلی از حافظ : گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
مولانا
مولانا جلالالدین محمد بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. وی در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر وی بهاءالدین که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود به سبب رنجشی که بین او و سلطان محمد خوارزمشاه پدید آمده بود از بلخ بیرون آمد و بعد از مدتی سیر و سیاحت به قونیه رفت.
مولانا بعد از فوت پدر تحت تعلیمات برهانالدین محقق ترمذی قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال ۶۴۲ هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای وی شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت.
وی در سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او میتوان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.
مولانا، چهره ای شناخته شده در جهان به شمار می رود.
شعری از مولانا : ای عقل عقل عقل من ای جان جان جان من
سعدی
مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است.
تخلص او «سعدی» است که از نام اتابک مظفرالدین سعد پسر ابوبکر پسر سعد پسر زنگی گرفته شده است.
وی احتمالاً بین سالهای ۶۰۰ تا ۶۱۵ هجری قمری زاده شده است. در جوانی به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و کلام و حکمت پرداخت. سپس به شام و مراکش و حبشه و حجاز سفر کرد و پس از بازگشت به شیراز، به تألیف شاهکارهای خود دست یازید.
وی در سال ۶۵۵ ه.ق سعدینامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (۶۵۶ ه.ق) گلستان را تألیف کرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همه را در کلیات وی جمع کردهاند. وی بین سالهای ۶۹۰ تا ۶۹۴ هجری قمری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
* غزلی از سعدی : که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی ...
خیام
حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به «خیام» فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور زاده شد.
وی در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت. وی اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتابهایی نیز به هر دو زبان دارد.
از آثار او در ریاضی و جبر و مقابله رساله فی شرح ما اشکل من مصادرات کتاب اقلیدس، رساله فی الاحتیال لمعرفه مقداری الذهب و الفضه فی جسم مرکب منهما، و لوازم الامکنه را میتوان نام برد. وی به سال ۵۲۶ هجری قمری درگذشت. رباعیات او شهرت جهانی دارد.
خیام نیز از چهره های شناخته شده ایرانی در سطح جهان است.
* دو بیت از خیام: گر می نخوری طعنه مزن مستان را ...
فردوسی
حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان)، سخنسرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو دانستهاند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. شاهنامهٔ فردوسی به بسیاری از زبانهای زنده جهان برگردانده شده است. در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است.
* ابیاتی از فردوسی : مدارا خِرد را برادر بوَد
منبع شرح حال شعرا: گنجور
بابت این نظر سنجی و این نوشتار از شما تشکر میکنم.
چنین اقداماتی کمک به پاسداشت و یادآوری ارزش و جایگاه و زیبایی های زبان شیرین فارسی است که بسیار قابل ستایش و احترامه مخصوصا در دورانی که به طور سیستماتیک و عمدی زبان ملی ما رو تضعیف میکنند و با اقداماتی نظیر حذف از کنکور و ... قصد نابودی این زبان رو دارند. لطفا بیشتر از این نوع مقالات در صفحه تون کار کنید.
درود و سپاس