اگر در شرایط خاص مثل سخنرانی عمومی دچار اضطراب بیش از حد می شوید که با لرزش، عرق کردن، خشک شدن دهان یا تپش قلب همراه است به اضطراب موقعیتی دچار هستید.
اضطراب موقعیتی (به انگلیسی : Situational anxiety) ، نوعی اضطراب است که در موقعیت خاص رخ میدهد. مثلا مصاحبه شغلی میتواند باعث ایجاد اضطراب شود که کاملا طبیعی است و همه ما آن را تجربه کرده ایم ولی اگر اضطراب موقعیتی به قدری شدید شود که باعث بروز اختلال در زندگی روزمره شود نیاز به درمان دارد.
فرد در موقعیتهای خاص مانند سخنرانی عمومی یا در موقعیت های خاص احساس ترس یا عصبی شدن بیش از حد میکند و ممکن است دچار علایمی از جمله لرزش ، رعشه ، خشک شدن دهان ، سرگیجه و تپش قلب شود.
ممکن است اضطراب موقعیتی با اختلال اضطراب فراگیری اشتباه گرفته شود ولی تفاوت اصلی در اینجاست که اختلال اضطراب فراگیر با نگرانی مداوم همراه است در حالی که اضطراب موقعیتی، فقط در شرایط و موقعیت های خاص ایجاد می شود.
علایم اضطراب موقعیتی مشابه علایم اختلال اضطرابی است ولی فقط در موقعیت های خاص بروز می کند و میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
- اسهال
- تعریق
- بی قراری
- لرزش
- درد قفسه سینه
- سرگیجه
- خشکی دهان
- سبکی سر
- تحریک پذیری
- تنش عضلانی
- حالت تهوع
- عصبانیت
- بی قراری
- مشکل تمرکز
- افزایش ضربان قلب و تنفس سریع
علاوه بر علایم گفته شده ، فرد ممکن است دچار احساس نگرانی ، اختلال خواب و حمله پانیک هم بشود.
گاهی اوقات ممکن است فرد برای جلوگیری از بروز این علایم از قرار گرفتن در موقعیت های خاص اجتناب کند .
اضطراب موقعیتی میتوانید علت های مختلفی داشته باشید گاهی به این خاطر است که افراد نمیدانند در شرایط مختلف باید چه انتظاری داشته باشندوچطر واکنش بدهد.
گاهی در موقعیت هایی رخ میدهد که افراد قبلا در آن ها تجربه ناخوشایندی داشته اند مثلا اگر هنگام سخنرانی در جمع تجربه بدی داشته باشید ممکن است دفعه بعدی در آن موقعیت دچار اضطراب شوید.
تازگی و ناآشنایی در موقعیت های مختلف باعث ایجاد اضطراب موقعیتی می شود. در اغلب موارد زمانی که موقعیت های آشناتر می شوند ، اضطراب موقعیتی کاهش پیدا میکند.
به طور کلی افراد مضطرب به احتمال بیشتری ، دچار اضطراب موقعیتی می شوند. کاملا طبیعی است وقتی در موقعیتی قرار میگیرید که نمیدانید قرار است چه اتفاقی بیوفتد ، احساس اضطراب کنید ولی با گذشت زمان و آشنایی بیشتر با شرایط ، اضطراب موقعیتی هم کاهش پیدا میکند.
- روز اول مدرسه
- مصاحبه شغلی
- روز اول کار
- رفتن به دانشگاه
- اولین قرار ملاقات
- سفر به جایی جدید
- دور شدن از خانه
- صحبت در جمع
- ملاقات با مردم در مهانی ها
- رهبری گروه
- ملاقات و صحبت با غریبه ها
- قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی جدید
- تغییرات مهم زندگی مثل روز عروسی
مشاور یا روانپزشک با سوالاتی درباره ماهیت ، مدت و شدت علایم اضطرابی میتواند ابتلای شما به اضطراب موقعیتی را تشخیص دید.
گاهی اوقات معاینه فیزیکی و آزمایش خون برای بررسی بیماری های خاصی که ممکن است باعث بروز علایم اضطراب شوند، انجام می شود.
اضطراب موقعیتی در اغلب موارد با استفاده از روش های خودیاری ،قابل مدیریت است.
اضطراب موقعیتی چالش برانگیز و ناخوشایند است و ممکن است در برخی موارد مانع از پیشرفت شما شود. خوشبختانه برای مقابله با این اضطراب راهکارهای زیادی وجود دارد که در ادامه انها را بررسی میکنیم.
معمولا زمانی که فرد احساس میکند برای مقابله با شرایطی نا آشنا ، آمادگی ندارد ، دچار اضطراب موقعیتی می شود. شما میتوانید با آمادگی قبلی و اطمینان از این که به اندازه کافی خودتان را برای هر اتفاقی آماده کرده اید ، این اضطراب را کاهش بدهید.
مثلا فکرکردن در جمع میتواند برای خیلی از افراد استرس زا باشد ولی ساده ترین روش برای غلبه بر این استرس و تسلط بر اضطراب این است که سخنرانی خود را به دفعات تمرین کنید تا ملکه ذهنتان شود آمادگی بهتری برای ارائه و کنترل شرایط داشته باشید.
قرار گرفتن در معرض ترس ها یکی از روشهایی است که برای درمان فوبیا و اضطراب مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش فرد باید خودش را در معرض چیزی که از آن میترسد قرار بدهد تا بهتر با موقعیت آشنا شود و متوجه شود ، آنقدرها هم که فکر میکرد ترسناک نیست.
این روند را به تدریج شروع کنید ، در ابتدا فکر کنید که چه چیزی شما را مضطرب میکند و سپس به تدریج خودتان را در آن موقعیت قرار دهید.
با افکار منفی که منجر به اضطراب شما میشود درگیر شوید و به بدترین نتایج ممکن فکر کنید. یکی از الگوهای رایجی که باعث اضطراب موقعیتی می شود ، تفکرات منفی است. زمانی که به بدترین نتایج فکر کردید و متوجه شدید که این افکار باعث ایجاد اضطراب در شما می شود ، آنها را با افکار واقعی تر و مثبت جایگزین کنید.
تکنیک های آرام بخش را بیاموزید و تمرین کند و هرگاه در موقعیت استرس زا قرار گرفتید از این تکنیک ها برای ایجاد آرامش روحی استفاده کنید.یکی از تکنیک های آرام بخش تنفس عمیق و فکر کردن به 2 رویکرد مفید است که با آنها بتوانید به سرعت خودتان را آرام نمایید.
آرام سازی پیشرونده عضلانی هم یکی دیگر از تکنیک های مفید است.
تمرین منظم این روشها به شما کمک میکند به مرور زمان به اضطراب خودتان غلبه کنید.
فعالیت های جسمی که باعث تقویت جسم و روح فرد می شوند از جمله ، رقصیدن ، دویدن ، شنا کردن ، بدنسازی و یوگا باعث افزایش سطح سروتونین یا هورمون حال خوب در بدن می شوند ، سروتونین باعث خنثی شدن هورمون استرس یا کورتیزول در بدن می شود ، هر چه سروتونین بیشتری در بدن داشته باشید ، احساس آرامش بیشتری خواهید داشت.
انجام تمرینات منظم ورزشی به شما کمک میکند تا علاوه بر بهبود ظاهری ، احساس بهتری داشته باشید و راحت تر اضطرابتان را کنترل کنید.
زیاده روی در مصرف کافئین روی اضطراب تاثیر منفی می گذارد. کافئین باعث ایجاد اختلال خواب و تپش قلب هم می شود. سعی کنید از مصرف روزانه چای ، قهوه و نوشیدنی های انرژی زا اجتناب کنید. کاهش مصرف کافئین به کاهش احساس اضطراب کمک میکند.
در اغلب موارد با تکنیک های آرامش بخش و سایر تکنیک های رفتاری میتواند اضطراب موقعیتی را کنترل کرد ولی در موارد شدید که باعث اختلال در روند زندگی می شود بهتر است به روان درمان گر مراجعه نمایید تا از از روان درمانی در کنار داروها برای کمک به درمانتان استفاده کنید.
داروهای ضد اضطراب مانند آلپرازولام ، کلونازپام یا لورازپام برای کنترل علایم اضطراب مفید ست. در کنار آن ها رووان درمان گر با استفاده از درمان های مورد نیاز از جمله رفتار درمانی شناختی و مواجهه درمانی به بیمار کمک میکند تا اضطرابش را کنترل کند.
منبع: بیتوته