تکرار داستان قتل در مقابل عدلیه کرمانشاه و چند نکته...

برای تبعیت و پذیرش قانون لاجرم باید چندین نسل آموزش ببینند ومدیران و مسئولان نیز در برابر قانون یکسان قرار گیرند تا به تدریج باورهای نادرست ریشه در سنت کمرنگ شود و مقبولیت قانون بر ارزش های قومی و تعصبی چیره شود‌

عصرایران؛ محمد حامد پورجعفری - محیط بان زندانی در مقابل دادگاه کرمانشاه با شلیک پدر مقتول، کشته شد.

در امردادماه سال ۱۳۹۹، در حوالی منطقه حفاظت شده بیستون، صدای شلیکی شنیده شده که پژواک آن تا دوسال بعد نیز هم در کرمانشاه طنین انداز ماند، برومند نجفی محیط بان کرمانشاهی در هنگام انجام وظیفه ی محیط بانی، در تعقیب و گریزی نافرجام به سوی خودرویی شلیک کرد که در آن یوسف فلاحی به قتل رسید و در پی اش، زندگی محیط بان نجفی نیز از آن روز تا کنون در پشت دیوارهای محصور زندان و استرس مرگ و زیست،سپری شد.

و امروز پس از دوسال از آن اتفاق، در کنار ساختمان دادگاه کرمانشاه به دست پدر مقتول، قتل رسید.

این ماجرا از چند منظر قابل تحلیل و بررسی است.

الف - عدم وجود حریم امن در دادگاه

تکرار چند باره ی قتل متهم از جانب خواهان و تیراندازی در جوار و نزدیکی ساختمان دادگاههای کرمانشاه، بیانگر این امر است که ساختمان های قضایی کرمانشاه و مراجعانش، آنچنان که بایسته است حفاظت امنیتی و انتظامی ندارند چنان که هرکس اراده کند، می تواند کسی را به رگبار ببندد و با فراغ بال متواری گردد.

ب - نبود پیوست های جامعه شناختی اطاله ی دادرسی

از آنجایی که فرهنگ های مختلفی درایران وجود دارد، اطاله و ادامه دار شدن روند دادرسی قضایی، فضا را برای بروز عصبیت های قومی فراهم می کند. علاوه بر این، با کمرنگ شدن مشروعیت بوروکراتیک قانون زمینه را برای رفتارهای نامتعارف و خشن که معمولا در چارچوب مناسبات قومی آنچنان هم نکوهیده نیست ایجاد می شود.

پ - عدم وجود قانون حمایتی از محیط بان به هنگام استفاده از سلاح

بدیهی است که اگر در این ماجرا، یک عضو رسمی نیروهای مسلح جای محیط بان مقتول بود بنابر قوانین روشن تر پیرامون استفاده از سلاح، چه بسا اصلا کار دادرسی چنین پیچیده و سخت پیش نمی رفت و از همان ابتدا تکلیف دو طرف ماجرا مشخص و روشن بود.

ت - عدم فرهنگ سازی در سیستم آموزشی و رسانه ای کشور

فرهنگ سازی و جامعه پذیری روندی ست که نه تعارف می پذیرد و نه شعار و نه دستورالعمل های فوری و سریع، خصوصا در سرزمینی که مملو از فرهنگ های مختلف و متضاد و متعصبانه است. برای تبعیت و پذیرش قانون لاجرم باید چندین نسل آموزش ببینند ومدیران و مسئولان نیز در برابر قانون یکسان قرار گیرند تا به تدریج باورهای نادرست ریشه در سنت کمرنگ شود و مقبولیت قانون بر ارزش های قومی و تعصبی چیره شود‌ که تاکنون اهتمام درخوری هم برای این امر نبوده و یا اگر هم بوده، آنچنان که بایسته ی امر است، انجام نگرفته است‌.

به هر روی، خبر تلخ قتل محیط بان کرمانشاهی در جوار ساختمان عدلیه، آن هم در حالی که امید ها به بخشش و عدم تایید حکم قصاص او پررنگ تر شده بود، هرچند قلب های بسیاری را به درد آورد اما تکرار چندباره ماجراهایی از این دست در نزدیکی ساختمان های قضایی کرمانشاه،‌ نهیب بزرگ تری را برای بررسی های جامعه شناختی و راهکار های فرهنگی می طلبد.