در پایان هفتمین نشست آستانه، مقامات سه کشور ایران، روسیه و ترکیه طی بیانیهای 14 بندی بر حل و فصل منازعه سوریه از طریق روند سیاسی سوری ـ سوری با تسهیلگری سازمان ملل وفق قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل تاکید کردند.
به گزارش هم میهن؛ در پایان هفتمین نشست سه جانبه روسای جمهور ایران، روسیه و ترکیه، مقامات طی بیانیهای با تاکید بر اینکه منازعه سوریه هیچ راهحل نظامی نداشته و تنها از طریق روند سیاسی سوری ـ سوری با تسهیلگری سازمان ملل وفق قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل قابل حل و فصل خواهد بود بر هماهنگیهای سهجانبه در عرصههای مختلف به منظور افزایش همکاریهای مشترک سیاسی و اقتصادی تأکید و در پایان بیانیه مشترکی صادر کردند:
۱. با بررسی وضعیت میدانی جاری در سوریه و آخرین تحولات پس از نشست مجازی سران در تاریخ ۱۱ تیرماه ۱۳۹۹، بار دیگر بر عزم خود برای تقویت هماهنگیهای سهجانبه بر اساس توافقات فیما بین تصریح کردند. همچنین بر نقش پیشتاز روند آستانه در حل و فصل مسالمت آمیز بحران سوریه تاکید کردند.
۲. بر تعهد تزلزلناپذیر خود به حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه و همچنین به اهداف و اصول منشور ملل متحد تأکید و تصریح کردند که این اصول باید مورد احترام همگان باشد.
۳. عزم خود را برای ادامه همکاری برای مبارزه با تروریسم در همه اشکال و مظاهر ابراز کردند و بر ضرورت اجرای کامل تمامی تمهیدات مربوط به شمال سوریه تاکید کردند.
۴. تمامی تلاشها برای ایجاد واقعیات جدید میدانی به بهانه مبارزه با تروریسم، از جمله ابتکارات غیرمشروع خودمختاری را مردود دانسته، و عزم خود را برای مقابله با دستور کارهای جداییطلبانه که با هدف تضعیف حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه و تهدید علیه امنیت ملی کشورهای همسایه ابراز نمودند.
۵. شرایط شمال سوریه را بررسی و تأکید کردند که دستیابی به امنیت و ثبات در منطقه تنها در سایه حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور ممکن است. بدین منظور مخالفت خود را با تصرف و انتقال غیرقانونی نفت و درآمدهای حاصل از فروش آن که متعلق به سوریه است ابراز کردند.
۶. بار دیگر بر عزم خود مبنی بر تداوم همکاریهای جاری به منظور نابودی نهایی تمامی افراد، گروهها، تشکلها و موجودیتهای تروریستی تأکید کردند و بر طبق حقوق بینالملل بشردوستانه، خواستار محافظت از غیرنظامیان و زیرساختهای غیرنظامی شدند.
۷. اوضاع منطقه کاهش تنش ادلب را به تفصیل مورد بررسی قرار داده و بر لزوم حفظ آرامش در میدان با اجرای کامل تمامی توافقات مرتبط با ادلب تاکید کردند و توافق کردند که تلاشهای بیشتری برای اطمینان از عادیسازی پایدار اوضاع در منطقه کاهش تنش ادلب و اطراف آن، از جمله وضعیت انسانی صورت دهند.
۸. نگرانی عمیق خود را نسبت به شرایط انسانی در سوریه ابراز نموده و کلیه تحریمهای یکجانبه که مغایر با حقوق بینالملل بشردوستانه هستند، از جمله اقدامات تبعیض آمیز از طریق صدور معافیتها برای مناطق خاص که میتواند با کمک به دستورکارهای جدایی طلبانه، موجب تجزیه این کشور گردد را مردود دانستند و ازجامعه بینالملل
بویژه خواستند به دور از سیاسیکاری و پیششرط، کمکهای خود را با شفافیت بیشتر به تمام سوریها افزایش دهند.
۹. تاکید کردند منازعه سوریه هیچ راهحل نظامی نداشته و بر نقش مهم کمیته قانون اساسی که تشکیل آن حاصل مشارکت مسلم ضامنین آستانه و اجرای تصمیمات کنگره گفتگوی ملی سوریه در سوچی است، تأکید کردند. بر آمادگی خود جهت حمایت از کار کمیته از طریق تعامل مستمر با اعضای آن و فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل متحد در امور سوریه، گیر اُ. پدرسون به عنوان تسهیلگر برای اطمینان از عملکرد پایدار و مؤثر نشست های بعدی کمیته مجدداً تأکید کردند. بیان کردند که فعالیت کمیته قانون اساسی باید عاری از هر گونه مانع لجستیک و اداری صورت پذیرد.
۱۰. بر عزم خود مبنی بر تداوم عملیات آزادسازی متقابل بازداشت شدگان/ربوده شدگان در چارچوب کارگروه ذیربط در روند آستانه تصریح کردند.
۱۱. ضمن تصریح بر برخورداری پناهجویان و آوارگان داخلی از حق بازگشت و حق حمایت، بر لزوم تسهیل بازگشت داوطلبانه و ایمن آنان به اقامتگاه های اصلی خود در سوریه تأکید کردند.
در این راستا، از جامعه بین الملل خواستند به منظور استقرار مجدد و بازگشت آنان به زندگی عادی، کمکهای مناسب ارائه دهد.
۱۲. تداوم حملات نظامی رژیم صهیونیستی به سوریه از جمله به زیرساختهای غیرنظامی را محکوم کردند. بر لزوم تبعیت از مفاد قطعنامههای ذیربط سازمان ملل متحد در رد اشغال جولان سوریه بویژه قطعنامههای ۲۴۲ و ۴۹۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد تأکید کردند.
۱۳. علاوه بر موضوع سوریه، بر قصد خود مبنی بر تقویت هماهنگیهای سه جانبه در عرصه های مختلف به منظور افزایش همکاریهای مشترک سیاسی و اقتصادی تأکید کردند.
۱۴. توافق کردند نمایندگان خود را مکلف نمایند تا نوزدهمین نشست بینالمللی سوریه در چارچوب روند آستانه را تا پایان سال ۲۰۲۲ برگزار کنند.
نشست آتی به دعوت پوتین در اولین فرصت ممکن در روسیه برگزار خواهد شد.