سالانه بیش از یک هزار تن سنگ ریزه در ایام حج به سمت شیطان پرتاب می شود که در صورت عدم وجود مکانیسمی خاص برای جابه جایی این آن ها، متراکم و به یک کوه تبدیل می شوند.
به گزارش مهر، الجزیره در گزارشی با عنوان «سنگ ریزه های رمی جمرات، به کجا می روند؟» آورده است: سالانه بیش از یک هزار تن سنگ ریزه در ایام حج به سمت شیطان پرتاب می شود که در صورت عدم وجود مکانیسمی خاص برای جابه جایی این آنها، متراکم و به یک کوه تبدیل می شوند.
در موسم حج، زائران در سه روز تشریق یعنی رمی اولی، وُسطی و عقبه، به سمت شیطان سنگ پرتاب می کنند و حجاج جمرات را از منا یا مزدلفه که مقادیری از سنگ ریزه های کوچک است، می گیرند.
برخی از علمای اسلام، رمی جمرات را دشنام دادن به شیطان و تحقیر و مخالفت با او و پیروی از سنت پیامبر (ص) می دانند که در این رابطه فرموده اند: مناسک خود را از من بگیرید.
اما این سنگ ریزه های جمرات پس از پرتاب زائران به کجا می روند؟ پاسخ این است که این سنگ ریزه ها پس از انداختن توسط زائران، از چند مرحله عبور می کنند، ابتدا در پایین حوض های جمرات فرود می آیند و سپس وارد سیستم خودکار می شوند تا جمرات از غیر جمرات جداسازی شود.
در پایین پل جمرات، راز مونتاژ سنگ ریزه ها نهفته است، جایی که این سنگ ریزه ها با کمربندهای بزرگی جمع آوری شده و سپس بعد از جمع آوری توسط یک سیستم خودکار جابه جا می شوند. این سیستم همچنین حسگرهایی برای مرتب سازی و جداسازی شن ها از سنگ ریزه ها دارد.
سیستم بالابر خودکار به تسریع ذخیره سازی سنگ ها در زیر زمین تاسیسات پل جمرات کمک می کند و از طریق دروازه های الکترونیکی واقع در طبقه های این پل، سنگ ریزه ها به خودروهای کمپرسور منتقل می شود.
سپس سنگ ریزه ها به عنوان زباله در محل های دفن زباله دفن می شود و مقادیر دفن شده طبق آمارهای رسمی، سالانه حدود یک هزار تن تخمین زده می شود.
همچنین پروژه جمرات شامل ۱۱ ورودی و ۱۲ خروجی در چهار جهت دارد و علاوه بر آن یک بالگرد اضطراری، تونل های زیر زمینی و یک سیستم خنک کننده پیشرفته در این پروژه دیده شده است. سیستم خنک کننده به گونه ای کار می کند تا دمای مناطق اطراف جمرات را تا حدود ۲۹ درجه کاهش دهد.
این پروژه یکی از برجسته ترین پروژه هایی است که عربستان سعودی برای تامین امنیت زائران، جلوگیری از وقوع مشکلات احتمالی ناشی از ازدحام شدید هنگام رمی جمرات، مایل به اجرای آن بوده است.
پل جمرات از زمان ساخت آن در سال ۱۹۷۴ میلادی، با گسترش ۴۰ متری خود، و ایجاد دو ضلع شرقی و غربی به عنوان ورودی و دو ضلع شمالی و جنوبی به عنوان خروجی زائران، شاهد توسعههای متعددی بوده است.
همچنین در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۷، طول و عرض پل جمرات نیز توسعه داده شد به طوری که مساحت کلی آن به ۵۷ هزار و ۶۰۰ متر مربع رسید.
بالاخره در سال ۱۹۹۵ و سال ۲۰۰۵ پل جمرات وارد مرحله جدیدی از ساماندهی و توسعه شد که مهم ترین این اصلاحات، تغییر شکل و ساختار پل و حوض های رمی جمرات بود و این حوض ها از حالت دایره ای به حالت بیضی تغییر شکل پیدا کردند.