یک مطالعه جدید میگوید، از هر ۱۰ نفر شش نفر یک سال پس از ابتلا به کووید-۱۹ همچنان از عوارض آن رنج میبرند و شایعترین علائم آن خواب ضعیف، خستگی، خستگی چشمها، تنگی نفس و کج خلقی است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، تقریباً دو و نیم سال از ظهور اولین مورد کووید-۱۹ میگذرد و محققان هنوز به سختی در تلاش هستند تا دریابند این ویروس چگونه بر بدن انسان تأثیر میگذارد.
مطالعهای که به تازگی در یک کنفرانس علمی در لیسبون پرتغال ارائه شد، نشان میدهد که ابتلای طولانیمدت به کووید-۱۹ ممکن است حتی بیشتر از آنچه تاکنون تصور میشد، شایع باشد. در یک نظرسنجی از نزدیک به ۳۰۰ نفر که یک سال قبل مبتلا به کووید-۱۹ تشخیص داده شده بودند، ۵۹.۵ درصد از پاسخدهندگان گفتند که هنوز با حداقل یک علامت طولانی مدت حاصل از این بیماری درگیر هستند که شایعترین این علائم خستگی، تنگی نفس و کج خلقی و زودرنجی بود.
"آریل فیشر" یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید: مطالعه ما نشان میدهد که کووید طولانی مدت حتی تا یک سال پس از عفونت حاد همچنان میتواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی داشته باشد.
با اینکه این مطالعه یک مطالعه کوچک است که نیاز به تایید دارد، اما یافتههای آن کمک بزرگی به درک ما از اثرات طولانی کووید-۱۹ میکند. در حالی که اکثر مطالعات مشابه، نتایج افرادی را که به دلیل این بیماری در بیمارستان بستری شده بودند، ردیابی کردهاند، این مطالعه جدید همچنین شامل شرکت کنندگانی میشود که بدون علامت بودهاند یا عفونتهای کمتر جدی داشتهاند.
بیش از نیمی از این ۲۸۹ شرکتکننده، زن بودند و میانگین سنی آنها تقریباً ۴۰ سال بود. هر شرکتکننده پرسشنامههای مفصلی را پر کرد و در مورد تجربیات خود با علائم شناخته شده طولانی کووید اظهار نظر کرد.
از هر ۱۰ شرکتکننده، حداقل شش نفر یک علامت را تا یک سال پس از عفونت گزارش کرد. شایعترین علامت در میان آنها، مشکل در خواب بود که بیش از نیمی(۵۴.۲ درصد) از شرکت کنندگان آن را گزارش کردند. از هر سه نفر یک نفر با خستگی دست و پنجه نرم میکرد و از هر هشت نفر یک نفر هنوز از مشکلات تنفسی رنج میبرد.
این تحقیق نشان داد که جدی بودن عفونت اولیه یک فرد به طور قابل توجهی بر احتمال ابتلای طولانی مدت به کووید تاثیر میگذارد. افرادی که یک ابتلای متوسط یا شدید به کووید-۱۹ داشتند، بیش از دو برابر بیشتر از افرادی که ابتلای اولیه آنها بدون علامت بود، علائم طولانی مدت را گزارش کردند. همچنین بیمارانی که علائم خفیف داشتند در این گروه قرار گرفتند.
"فیشر" میگوید: به طور کلی، هرچه ابتلا شدیدتر باشد، احتمال ابتلای فرد به علائم و عوارض طولانی مدت بیشتر میشود. کیفیت زندگی کسانی که عفونت اولیه بدون علامت یا خفیف دارند نیز ممکن است دستخوش تغییر شود. بسیاری از افراد با علائم طولانی مدت کووید با مشکلات عصبی دست و پنجه نرم میکنند و این سندرم اغلب بر اندامهای متعددی تأثیر میگذارد.
محققان همچنین متوجه شدند که به نظر میرسد برخی علائم در کنار هم قرار میگیرند که نشان میدهد ممکن است چندین نوع متمایز از سندرم کووید طولانی وجود داشته باشد که با ترکیب خاصی از علائم متمایز میشود.
مهمترین نتیجه این مطالعه این است که کووید چقدر میتواند جدی باشد. بیش از یک نفر از هر هفت شرکتکننده به محققان گفتهاند که نمیتوانند تصور کنند که در درازمدت با علائم خود کنار بیایند.
اکنون محققان قصد دارند به دنبال کردن این گروه از بیماران در دومین سال مبارزه طولانی مدت خود با کووید ادامه دهند.