حسین شریعتمداری در سرمقاله کیهان نوشت: گزارشهای جسته و گریخته و برخی از شواهد حکایت از آن دارند که قرار است طلب ۷ میلیارد دلاری ما از کره جنوبی در مقابل آزادی سه تن از جاسوسان کهنهکار که به طور مشترک در خدمت سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل بودهاند، به ایران پرداخت شود!
به بیان دیگر، کرهجنوبی به بهانه تحریمهای آمریکا ۷میلیارد دلار از داراییهای ما را که در ازای فروش نفت به آن کشور بوده است در بانکهای خود بلوکه کرده و مثلث آمریکا و انگلیس و اسرائیل برای اینکه پول خودمان را به خودمان پس بدهند، آزادی سه جاسوس را به عنوان جایزه مطالبه میکنند!
دستاندرکاران امور احتمالاًدر پاسخ به این پرسش که چرا باید به این معامله خسارتبار تن بدهیم؟! نیاز کشور به دارایی بلوکه شده را پیش میکشند! که ظاهراً نگاهی برخاسته از خیرخواهی است ولی این روند، دندان طمع دشمنان را برای باجخواهی تیزتر میکند و حال آنکه دست ما نیز برای وادار کردن حریف به تسلیم در مقابل خواستههای قانونی خود، خالی نیست و از اهرمهای موثر و کارآمدی برای مقابله با تحریمهای آمریکا برخورداریم و میتوانیم به کشورهایی نظیر کره جنوبی که تحریمهای آمریکا را برای بلوکه کردن داراییهای کشورمان بهانه میکنند نشان بدهیم که این اقدام آنها بیهزینه نیست و حتی میتواند هزینهای سنگینتر از آنچه در صورت نقض تحریمهای آمریکا متحمل میشوند را به دنبال داشته باشد.
اگر قرار است از صدور نفت خود محروم باشیم، دلیلی ندارد که صدور نفت برای سایر کشورها امکانپذیر باشد.
تنگه هرمز، دومین تنگه پر ترافیک دنیاست که روزانه نزدیک به 18 میلیون بشکه نفت که معادل 42 درصد نفتخام حمل شده جهان توسط نفتکشهاست از آن عبور میکند.
جمهوری اسلامی ایران با استناد به کنوانسیونهای 1958 ژنو و 1982 جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراههای بینالمللی و حق عبور کشتیهاست» حق دارد و میتواند در صورتی که منافع ملی خود را در مخاطره ببیند، تنگههرمز را به روی تمامی کشتیهای نفتکش و حتی کشتیهای حامل کالای تجاری و تسلیحاتی ببندد و دلیلی ندارد که کشورهای متخاصم از تنگهای که در آبهای سرزمینی کشورمان قرار دارد اجازه عبور داشته باشند.
چرا باید کشورهایی که تحریمهای آمریکا علیه ایران را عملیاتی و اجرا میکنند، از عواقب این اقدام غیرقانونی و پلشت خود در امان باشند؟! مثلاً چرا باید کشوری مانند کره جنوبی ۷ میلیارد دلار دارایی ایران را مسدود کرده و از پرداخت آن تنها به این علت که آمریکا موافق نیست، خودداری کند؟! این کار کره جنوبی با راهزنی دریایی چه فرقی دارد؟! و در حالی که ایران اسلامی از اهرمهای قدرتمندی برای مقابله برخوردار است، چرا باید به این زورگوییها تن بدهیم؟!
ما میتوانیم و باید تنگه هرمز را به روی کشتیهای تجاری و نفتکشهای کره جنوبی و تمامی شناورهایی که برای کره جنوبی کالا حمل میکنند و یا از مبدا کره جنوبی بارگیری کردهاند ببندیم و مادام که ۷ میلیارد دلار طلب کشورمان را پرداخت نکردهاند به آنها اجازه تردد از تنگه هرمز را ندهیم.