پوسیدگی بزرگترین تهدید برای سلامت دهان و دندان به شمار می رود. اگرچه می توان از بروز پوسیدگی دندان جلوگیری کرد، اما حدود 92 درصد از بزرگسالان حداقل یک دندان دائمی خراب دارند. اگر شما هم جزو کسانی هستید که دندان پوسیده و خراب در دهان دارند، برای درمان باید از راهکار پرکردن دندان کمک بگیرید. پر کردن دندان یک راه حل موثر و طولانی مدت برای حفظ زیبایی لبخند شما است. اگر پوسیدگی دندان به موقع درمان نشود، شدت یافته و به اصطلاح، به ریشه دندان می رسد. در اینصورت، قبل از پر کردن، دندان باید عصب کشی شود. هزینه عصب کشی دندان بیشتر از پرکردن است. پس بهتر است قبل از رسیدن کار به جاهای باریک، اقدام به پر کردن دندان پوسیده کنید. اما آیا مواد پر کردن دندان را باید بعد از مدتی تعویض کرد؟ عمر مفید این مواد چقدر است؟

در این مطلب، پاسخ این سوالات را بررسی می کنیم و می بینیم تا چند سال می توان روی هر مواد پر کننده حساب کرد.

مواد پرکردن دندان چقدر عمر می کنند؟

عمر مفید مواد پرکردن دندان به طور متوسط 10 سال است. علاوه بر مواد مورد استفاده، عوامل دیگری نیز بر طول عمر این مواد اثر می گذارد. این عوامل عبارتند از:

عادت های غذایی
میزان رعایت بهداشت دهان و دندان
ضربه به دندان
وجود پوسیدگی در اطراف دندان پر شده
دندان قروچه هنگام خواب

پیشتر گفتیم که دوام مواد پرکردن دندان به نوع مواد مصرفی بستگی دارد. در جدول زیر عمر متوسط هر یک از مواد نوشته شده است.

نوع مواد مصرفی برای پرکردن دندان	طول عمر متوسط
آمالگام	15 سال
کامپوزیت	7 سال
سرامیک	15 سال
گلاس آینومر	5 سال

انواع مواد مصرفی برای پرکردن دندان

برای پرکردن دندان از 4 نوع مواد اصلی استفاده می شود که در میان آنها، آمالگام و کامپوزیت متداول تر و پرکاربردتر از بقیه هستند.

آمالگام

قدیمی ترین ترین مواد پرکردن دندان آنهایی هستند که با مخلوطی از فلزات ساخته می شوند. آمالگام هم یکی از این ترکیب هاست که به مواد نقره ای معروف است. آمالگام بادوام و موثر می باشد و به همین دلیل، بیش از 100 سال است که مورد استفاده قرار می گیرد. هزینه پر کردن دندان با آمالگام نسبت به سایر مواد بسیار کمتر است.

به طور متوسط، می توانید انتظار داشته باشید که آمالگام قبل از نیاز به تعویض حدود 15 سال دوام بیاورد، اما این مدت زمان ممکن است بر اساس عوامل مختلفی متفاوت باشد. مثلا اگر عادت دارید که دندان های خود را به هم فشار دهید، این مدت زمان کمتر خواهد شد.

در ساخت آمالگام از جیوه استفاده می شود و به همین علت، خطر مسمومیت برای بیماران وجود دارد. اگر حتی یکی از شرایط زیر را دارید، از پرکردن دندان با آمالگام بپرهیزید.

شیردهی، بارداری یا قصد باردار شدن
سن زیر 6 سال
بیماری عصبی یا مشکلات کلیوی
حساسیت به جیوه

کامپوزیت رزین

مواد کامپوزیت در بین بیماران بسیار محبوب است زیرا طیف رنگی داشته و می تواند با رنگ دندان های اطراف کاملا مطابقت داشته باشد. کامپوزیت از ترکیب رزین های اکریلیک و سرامیکی ساخته می شود.

پرکننده های کامپوزیتی با استفاده از چسب مخصوص با اطراف حفره دندانی یکدست می شود. اما این مواد به طور متوسط حدود 7 سال دوام می آورد. اگر پرکردگی ها کوچکتر بوده و بیمار از سلامت دهان و دندان خوبی برخوردار باشد، این مواد می تواند تا 10 سال یا بیشتر دوام بیاورد.

مواد مورد استفاده برای پر کردن کامپوزیت برای ترمیم دندان های لب پر شده و پر کردن شکاف های کوچک بین دندان ها نیز استفاده می شود.

مواد طلا

بله، درست حدس زده اید! پر کردن دندان با مواد طلا بسیار گرانتر از ترمیم های آمالگام یا کامپوزیت است. اما این مواد دوام بیشتری هم دارند. مواد طلا به طور متوسط 20 سال و حتی بیشتر از آن دوام می آورد.

مواد سرامیکی و گلاس آینومر

پرکننده های سرامیکی با نوعی پرسلین ساخته می شوند و می توانند 15 سال یا بیشتر دوام بیاورند. با این حال، آنها حتی از ترمیم های طلا گران تر و از رایج ترین انواع پرکننده های موجود هستند. مواد سرامیکی باید توسط آزمایشگاه دندانپزشکی یا دستگاه فرز ساخته شده و روی دندان چسبانده شوند.

مواد گلاس آینومر با نوعی شیشه و اکریلیک ساخته می شوند و می توان آنها را مستقیماً در دندان قرار داد. آنها نسبت به سایر مواد پرکننده ضعیف ‌تر هستند و معمولاً برای حفره‌ های کوچک نزدیک خط لثه استفاده می‌شوند، نه روی سطوح جویدنی. این مواد معمولاً حدود 5 سال دوام می آورند.

چه زمانی باید مواد پرکننده دندان را تعویض کرد؟

ممکن است به قدری خوش شانس باشید که هرگز به پرکننده جایگزین نیاز نداشته باشید. اما احتمال این وجود دارد که در طول زندگی تان، مواد پرکننده ترک خورده یا فرسوده شود تا جایی که دیگر از دندان در برابر پوسیدگی بیشتر محافظت نکند. و گاهی اوقات، مواد می افتد و نیاز به تعویض دارد.

شاید خودتان در ابتدا متوجه نشوید که دندان ترمیم شده به ترمیم مجدد نیاز دارد، اما دندانپزشک تان باید بتواند در مراحل اولیه معاینه عادی مشکل را تشخیص دهد. دندانپزشک از ابزاری برای بررسی لبه های پرکردگی استفاده می کند تا مطمئن شود که هنوز روی دندان مهر و موم شده است یا اینکه نقاطی وجود دارد که باکتری ها می توانند وارد دندان و باعث پوسیدگی بیشتر شوند.

اشعه ایکس همچنین پوسیدگی را در زیر پرکردگی یا هر جایی در نزدیکی آن نشان می دهد. اگر به نظر می رسد که پرکردگی دیگر از دندان در برابر باکتری ها محافظت نمی کند، زمان جایگزینی آن فرا رسیده است. دندان درد یا حساسیت دندانی نیز ممکن است نشان دهنده فرا رسیدن زمان تعویض پرکردگی باشد. اما نباید تا زمان بروز این علائم منتظر بمانید و بهتر است برای معاینه های دوره ای به دندانپزشک مراجعه کنید.

تماشاخانه