عصرایران، فرزانه احمدی - قوانین دست و پاگیر داخلی و تحریمها، تولیدکنندگان فرش دستباف را به فعالیت در کشورهای دیگر سوق داد. سایر کشورها هم از این فرصت استفاده کردند و بافندگان و استادکاران ایرانی را به شهرهای خود بردند و به آنها امکانات لازم را دادند تا هنر خود را به مردم آن کشورها آموزش بدهند.
نتیجه اینکه حالا ایران که همواره رتبه اول صادرات فرش دستباف را در جهان داشت به جایگاه چهارم و پنجم سقوط کرده است.
چه شد که بافندگان ایرانی تصمیم گرفتند برای بافتن فرش به غربت بروند؟ ادامه حیات این هنر ایرانی چقدر مورد تهدید است و دولت چقدر از ماجرا خبر دارد؟
به نظر میرسد وضعیت بحرانی است و دولت باید هر چه سریعتر با تغییر قوانین و رفع تحریمها به فریاد فرش دستباف ایرانی برسد.