عصر ایران؛ سروش بامداد - هر چند حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ آسیایی در نهایت به نفع فوتبال و عرصههای دیگر است، چون سرانجام یک روز باید کوس ادعاهای غیر واقعی دربارۀ نوع مالکیت یا راه ندادن دختران به ورزشگاهها و فقدان معیارهای حرفهای از بام به زمین میافتاد، اما نکتهای دیگر مدّ نظر است.
این که برنامههای مختلف صدا و سیما در حالی به این موضوع میپردازند که یکی ازموانع حرفهای شدن این دو باشگاه، محرومیت از «حق پخش تلویزیونی» است.
آیا برنامهسازان صدا و سیما حاضرند به این موضوع هم بپردازند؟ اگر «مسأله» این است، آیا خود «مسأله» میتواند به دنبال حل مسأله باشد، یا باید از خود شروع کنند؟
بهانۀ صدا و سیما این است که چون مسابقات از تلویزیون پخش میشود به آنها آگهی میدهند حال آن که متقابلا میتوان گفت تلویزیون هم به خاطر مسابقات فوتبال، قبل و میان برنامه آگهی میگیرد و کافی است هزینۀ تولید یک سریال با تأمین برنامه با فوتبال مقایسه شود.
مادام که در صدا و سیما صحبت از حق پخش تلویزیونی تابو باشد، ادعاهای دیگر قابل قبول نیست هر چند با نگاه امنیتی به فوتبال و همسویی صدا و سیما با دولت کنونی شاید پرداختن به ریشههای حذف از لیگ آسیایی از دستور کار آن خارج شود.
به هر رو اگر باشگاه ها حق پخش تلویزیونی خود را دریافت کنند بخش قابل توجهی از مشکلات مالی آنها هم حل می شود و بیشتر از این منظر اهمیت دارد وگرنه می دانیم راه هایی برای توضیح و توجیه دارند.