.png "عصر ایران")
۰۳ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ۱۶:۴۸
صحبت‌های جالب یک زن آلمانی که در یکی از شبکه های تلویزیونی آلمان در مورد تجربه‌اش از سفر به ایران و رسیدنش به درکی جدید از ایران (فیلم) داستان چمران و دکتر مجتهدی/ عباس عبدی
می کوشم که مقایسه ای کنم میان رفتار مرحوم دکتر مجتهدی رییس دبیرستان البرز و مهدی چمران رییس شورای شهر تهران. مصطفی چمران فرزند مهاجری ساوه ای است که در محله سرپولک در جنوب تهران متولد می شود.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: اگر آقایان اصولگرا به ویژه نواصولگرایان با دقت و حسن ظن این یادداشت را بخوانند، زیان نخواهند کرد.
هدف از این یادداشت مچ گیری و حمله نیست، بلکه طرح این مساله است که نواصولگرایان در چه فضایی تنفس می کنند و تصمیماتی می گیرند که فاقد حداقل نشانه ای از همدلی و همراهی با مردم و دردهای آنان است؟ این فضا چگونه و از کجا آمده که ذهنیت و رفتار آنان را به کلی پوشش داده است؟
برای این می کوشم که مقایسه ای کنم میان رفتار مرحوم دکتر مجتهدی رییس دبیرستان البرز و مهدی چمران رییس شورای شهر تهران. مصطفی چمران فرزند مهاجری ساوه ای است که در محله سرپولک در جنوب تهران متولد می شود.
او با استعداد بود و درسخوان، در اواسط دهه ۲۰ سیکل اول را در دارالفنون گذراند. مدیریت دبیرستان احساس می کند که خوب است او به البرز برود که بهترین دبیرستان آن زمان تهران بود ولی شهریه می گرفت.
او را به دکتر مجتهدی معرفی می کنند. مجتهدی ابتدا چند سوال از او می پرسد، سپس برگه ای را مقابلش می گذارد تا پاسخ دهد. هنوز پاسخ ها کامل نشده به مصطفی می گوید: پاشو پسر جان تو قبولی و شهریه هم لازم نیست بدهی. چنین شد که چمران در رشته مهندسی برق دانشکده فنی دانشگاه تهران درس خواند و در نهایت در دانشگاه کالیفرنیای امریکا دکترا گرفت و رفت لبنان برای دفاع از شیعیان آنجا. آمد ایران و رفت و جنگ و تمام. شهید شد.
ظاهرا برادر کوچک ترش هم مهدی از لطف دکتر مجتهدی و نعمت دبیرستان البرز بهره مند شده و رفت دانشگاه تهران و دکترا گرفت و بعدها چند دوره در کسوت نواصولگرایی، رییس شورای شهر پایتخت شد و اکنون هم هست.
همه کسانی که به نحو خوبی از خیرخواهی میهن دوستانی افرادی چون مرحوم مجتهدی بهره مند شده اند، اکنون باید زکات آن محبت ها را بدهند و با جبران آنها در خدمت مردم خود درآیند. البته حرف زدن و سخنرانی کردن و شعر گفتن یک مساله است، ولی داشتن احساس نسبت به فقر و نداری مردم و عمل کردن برای کمک به آنان بحث دیگری است.
حتی اگر نتوانیم کاری کنیم، احساس همدردی کمترین کاری است که می توان کرد. یک خانم روزنامه نگار چند شب را بی خوابی می کشد تا گزارشی «اتوبوس خوابی» عده ای از شهروندان را به تصویر کشد. اتوبوس هایی که در طول شب چند بار باید آنها را عوض کرد تا قدری خوابید. در این میان تصویر یک کودک خوابیده روی صندلی در کنار یک خانم بیش از هر چیز دیگری بازتاب داشت.
در برابر این گزارش چه واکنشی باید نشان داد؟ اگر فقط به اندازه سر سوزنی از احساس انسان دوستی و میهن دوستی دکتر مجتهدی وجود داشت، باید یا خودشان یا یک گروه را مسوول می کردند که یک شب را بی خوابی بکشند و سوار آن اتوبوس ها شوند تا ببینند که این مردم چرا و چگونه در اتوبوس می خوابند؟ آن زن می تواند خواهر و دختر ما باشد و آن کودک نیز فرزند یا نوه ما یا بالقوه یک چمران آینده باشد که در رختخواب گرم و نرم خوابیده اند.
ولی رییس شورای شهر چه کرد؟ دستور داد صورت مساله پاک شود. یعنی به قول خودشان بساط اتوبوس خوابی برچیده شود. مساله از طریق پاک کردن صورت مساله حل شد! حتی از یک اظهار همدردی و ناراحتی خشک و خالی نیز دریغ کردند.
این اتفاق همزمان شد با درخواست عمومی جهت استفاده از مساجد برای خوابیدن افراد بی سرپناه. مساجدی که از انواع امتیازات عمومی مثل پول آب و برق و گاز و... بهره می برند و باید در خدمت مردم باشند. ولی به صراحت چنین درخواستی را رد می کنند که مگر مسجد جای خواب است؟! مساجدی که به طور نسبی بیش از همیشه از نمازگزار خالی شده را حداقل با خواب بی سرپناهان پر کنید.
مساجدی که همیشه گرم هستند. چه خدمتی بالاتر از این به مردمی که به دلیل سیاست های چند دهه اخیر دچار این وضع شده اند؟ جالب است که یک آقای روحانی در زمستان برزیل و با افتخار توییتی با عکس زد که مسجد ساخت ایران در سائوپائولو که هوا به ۴ درجه زیر صفر رسیده به مکان گرم برای کارتن خواب ها تبدیل شده است.
این یک بام و دو هوا علیه شهروندان ایرانی و دیگر کشورها ریشه در بی تفاوتی عجیبی دارد که ناشی از وجود فضای عمومی حاکم بر نواصولگرایان است و جز چسبیدن به قدرت آن هم در کوتاه مدت به هیچ چیز دیگری توجه ندارند. آیا نمی شد که چندتا از صدها آپارتمان و ملک مسکونی گران قیمت که از طرف شهردار اصولگرایان با شرایط ویژه به این و آن داده شد را برای خدمت رسانی به مردم اختصاص می دادند؟
این حد از بی تفاوتی درباره فساد و فقر و تبعیض در کنار این همه شعارهای اسلامی و عدالت خواهانه، واقعا نوبر است و بازتابی از عمق تناقضات در این مجموعه است. هنگامی که می بینیم از مدیران و خدمتگزارانی مثل مجتهدی به مدیران امروزی رسیده ایم که برحسب وظیفه خود باید به مردم خدمت کنند و نمی کنند، بسیار متاسف باید شد.
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
اردوغان: دادگاه بین‌المللی علیه اسرائیل را حمایت می‌کنیم رقابت تازه کمدی‌سازها با آغاز پیش‌فروش «۷۰سی» بهرام افشاری انتقاد وزیر خارجه ترکیه از بشار اسد در پارلمان استراتژی‌های ایجاد اعتماد در مشتریان دیدار دبیرکل ناتو و ترامپ درباره مسائل امنیتی جهانی ترور فرمانده ارشد حزب الله هدف حمله سنگین امروز اسرائیل (+عکس) / طلال حمیه کیست؟ پاداش ویژه برای شناسایی ماینرهای غیرمجاز حکم بازداشت نتانیاهو و گالانت؛ نروژ آمادگی خود را اعلام کرد ارسلان کاظمی؛ توپ‌رباترین بازیکن انتخابی کاپ آسیا ۲۰۲۵ سرنوشت تیم ملی فوتسال فردا مشخص می‌شود؛ ماندن یا رفتن شمسایی؟ یونایتد به دنبال شکار مهاجم فرانسوی؛ کولو موانی در رادار شیاطین سرخ طلسم جام حذفی برای تراکتور شکسته نشد؛ حذف سرخ‌پوشان از گردونه رقابت‌ها تحولی بزرگ در تیراندازی ایران؛ تولید داخلی سلاح‌های ورزشی به زودی آغاز می‌شود موفقیت بزرگ والیبال ایران: کسب سه کرسی در فدراسیون جهانی سرپرست فرمانداری بندرانزلی منصوب شد / فرماندار عزل شده که بود؟
نظرسنجی
موافق مذاکره ایران با دولت ترامپ با هدف تنش زدایی از روابط تهران - واشنگتن هستید؟