مرگ پناهجوی ایرانی بر اثر یخ‌زدگی در مرز بلاروس - لهستان

بختیار، جوان ۲۵ ساله‌ای از کرمانشاه و ‌زاده «ثلاث باباجانی» بود که به قصد رسیدن به اروپا، خود را به مرز بلاروس و لهستان رسانده بود اما به دردناک‌ترین شکل و بر اثر یخ زدن از شدت سرما جان خود را از دست داد.

روزنامه اعتماد نوشت: بختیار موسی‌زاده، پناهجوی کرد ایرانی که روزهای متوالی در کنار دیگر پناهجویان سرگردان در مرز بلاروس و لهستان، چشم‌انتظار بهبود شرایط و موافقت دولت لهستان برای ورود به این کشور اروپایی بود، بر اثر برودت هوا، یخ زد و جان باخت.

طبق اعلام منابع آگاه، بختیار، جوان ۲۵ ساله‌ای از اهالی استان کرمانشاه و ‌زاده «ثلاث باباجانی» بود که از استان سلیمانیه واقع در اقلیم کردستان، به قصد رسیدن به اروپا، خود را به مرز بلاروس و لهستان رسانده بود و همچون سایر پناهجویانی که هفته‌هاست در منطقه مرزی بین دو کشور، در سرمای شدید هوا، بدون کمترین امکانات اولیه، محروم از دسترسی به آب و غذا و سرپناه، صبح را به شب می‌رسانند، چشم امید به کمک‌های بین‌المللی برای گذر از مرز داشت اما سرمای نفسگیر این منطقه مرزی، جان او را گرفت و بختیار، به دردناک‌ترین شکل و بر اثر یخ زدن از شدت سرما جان خود را از دست داد.

بختیار، اولین پناهجوی جانباخته طی هفته‌های اخیر نبود و آخرین هم نیست. طی یک ماه گذشته و به دنبال عزیمت صدها انسان از کشورهای حوزه خاورمیانه، غرب آسیا، آفریقا و آسیای جنوب شرقی به مرز بلاروس و لهستان با امید ورود تحت پوشش «پناهنده» به کشورهای عضو اتحادیه اروپا، در‌حالی‌که دولت لهستان از ورود پناهجویان به کشور خود جلوگیری و آنها را تهدید به مرگ کرده است، اخبار و گزارش‌های منتشرشده در خبرگزاری‌ها و شبکه‌های تلویزیونی داخلی و برون‌مرزی، زیست دشوار حدود ۴ هزار پناهجو در منطقه مرزی و در محاصره درختان جنگل و سیم‌خاردارهای نوار مرزی لهستان را به تصویر کشیده است.

مرگ دردناک پناهجوی ایرانی بر اثر یخ‌زدگی در مرز لهستان

این تصاویر، چیزی نیست جز صحنه‌های واقعی از مرگ تدریجی انسان‌های مستاصل؛ انسان‌هایی که به امید رسیدن به شرایط بهتر، از وطن و خانه و خانواده خود دست کشیده‌اند اما حالا پشت ردیف‌های درهم فشرده سیم‌خاردارها، روی خاک سرد و غریب، در دمای ۲۰ درجه زیر صفر در منطقه مرزی، در حالی که آب و غذایی در اختیار ندارند و برای گرم نگهداشتن خود، ناچار از بریدن شاخه‌های درختان برای شعله‌های آتشی مقاوم در مقابل سرمای هوا هستند و اندک اندوخته امیدشان هم با گذر هر روز و هر شب رو به پایان است، منتظر معجزه‌ای هستند؛ معجزه‌ای که چیزی نیست جز یک تونل یکسره و بی‌مزاحمت به سمت یکی از کشورهای اروپایی.

تا امروز حدود یک ماه از انتظار این خیل عظیم پناهجویان پشت مرزهای لهستان گذشته و درحالی‌که دولت لهستان در این مدت به تهدید برخورد با هر ورود غیرقانونی اکتفا کرده، دیروز خبر رسید که سازمان بهداشت جهانی برای جلوگیری از فاجعه‌ای شدیدتر، اولین محموله کمک‌های بشردوستانه را برای این خیل پناهجویان ارسال کرده است.

«اولگ دوبوویک» نماینده دفتر سازمان بهداشت جهانی در مینسک، با اعلام این خبر گفت که این کمک‌ها شامل مایحتاج لازم برای بهداشت فردی و بهداشت عمومی و موثر در پیشگیری از کرونا و از جمله ضدعفونی‌کننده دست و ماسک، صابون مایع و خمیر دندان، دستمال مرطوب و دستمال توالت است علاوه بر آنکه قرار است این کمک‌ها ادامه یابد و داروهای ضروری هم به این بسته‌های حمایتی اضافه شود.

اما این کمک‌ها، دردی را چاره نمی‌کند چون تصاویر دریافتی از شبکه‌های تلویزیونی در این روزها چیزی نیست جز مهر تایید بر تقابل ضد انسانی دولت‌هایی که اختلافات سیاسی خود را بر جان هزاران مرد و زن و کودک ترجیح داده‌اند.