تجمع آرام کشاورزان اصفهان در بستر خشک زایندهرود روز جمعه گذشته با پیوستن مردم به آنها، فصل جدیدی از مطالبات مردمی در کشور را رقم زد که تا پیش از این کمتر دیده شده بود.
مرتضی پدریان، جامعهشناس، مدرس دانشگاه و عضو اتاق فکر دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایسنا، به تحلیل مطالبه مسالمت آمیز مردم اصفهان پرداخت و اظهار کرد: مطالبه اخیر مردم و کشاورزان اصفهان زیستمحیطی و حیاتی بود، در واقع مردم اصفهان این بار "حق حیات" را طلب میکنند که به حوزه مدیریت و ساختار کلان جامعه بر میگردد و خودش را در قالب مدیریت آب نشان میدهد.
وی با تاکید بر این مطلب که مردم اصفهان اجازه ندادند اعتراضات آنها به موضوع آب به سمت مسائل سیاسی و خط قرمزهای نظام جمهوری اسلامی برود، با اشاره به تلاشهایی برای مطرح کردن بحران آب بهعنوان یک موضوع اختلافی بین استانهای اصفهان، یزد، چهارمحال و بختیاری و خوزستان، گفت: اگرچه تلاشهایی شد که موضوع آب را بهعنوان یک اختلاف بین استانی مطرح کنند، اما به نظر من هوشیاری مردم چهار استان باعث شده این پدیده رنگ و بوی چندانی نداشته باشد و این اتفاق در عمل نیفتاده است.
این استاد جامعهشناسی بابیان اینکه بهترین راهکار برای حل مسئله آب این است که مردم در فضای جنبشهای مدنی مطالبات خود را مطرح کنند، بدون اینکه هیچ تعرض و خسارتی به اموال عمومی و مردم انجام شود، افزود: نقش رسانهها و فضای مجازی در بالا رفتن آگاهی مردم بسیار تأثیرگذار است.
این مدرس دانشگاه، مطالبه جریان دائمی آب در زایندهرود را شروع فصل جدیدی در مطالبه گری مردم دانست و گفت: امروز همه مردم همگام جلو آمدهاند، درحالیکه در این اعتراضات نگاه سیاسی نمیبینید، شعارهای مردم سیاسی نیست، شعار مردم "به اصفهان نفس بده"، "زایندهرود را پس بده"، "زایندهرود من کو" و ... است.
وی افزود: مردم اصفهان آب را بهعنوان حق حیات خودشان و شهری میبینند که دچار فرونشست زمین و مشکلات زیستمحیطی و سلامتی زیادی شده است، آنها معتقدند این شهر تا چند سال دیگر قابل سکونت نیست و همین الان هم مهاجرت از اصفهان بسیار زیاد شده است، اگرچه مردم اصفهان تاکنون بسیار هوشیارانه عمل کردهاند و تا این لحظه اجازه انحراف خواستههایشان را ندادهاند.
این جامعهشناس با اشاره به اینکه در تجمع مردم اصفهان در روز جمعه درمجموع ۹۹ درصد شعارها و مطالبات آب بود، با یادآوری اینکه امروز همه میدانیم مشکل آب در کشور ما جدی است، توضیح داد: میزان بارندگیها بسیار کم شده، سرچشمههای آب دچار افت شده، سفرههای آب زیرزمینی در حال تخلیه بوده و بحران آب جدی است، در عین حال که برخی سوء مدیریتها هم در سالهای متمادی وجود داشت.