نقاط ضعف نحوه مواجهه با قله چهارم کرونا در ایران

اقدام های مقابله با کرونا با نقاط ضعفی مواجه بودند. از جمله: «تصمیم گیری نابهنگام ازجمله درخصوص ممنوعیت مسافرت ها و محدودیت کسب وکارها»، «ضعف حمایت های اجتماعی و اقتصادی و فقدان سازوکارهای مناسب اجرایی و نظارتی برای اعمال محددیت ها»، «تأخیر در بستن مرزهای کشور»، «چندصدایی و تناقض گویی مسئولان درخصوص وضعیت بیماری در کشور»، «رویکرد مبتنی بر توصیه و تمنا درخصوص فاصله گذاری اجتماعی به جای تصمیمات دارای ضمانت اجرایی».

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی طی گزارشی به بررسی نحوه مواجهه با قله چهارم بیماری کرونا در ایران پرداخت.

به گزارش ایسنا به نقل از مرکز پژوهش های مجلس، معاونت مطالعات اجتماعی این مرکز در گزارشی با عنوان «درباره مقابله با گسترش کرونا؛ مواجهه با قله چهارم بیماری در ایران» به بررسی نحوه مقابله با کرونا در کشورمان پرداخت.

در این گزارش بیان شده: بعد از گذشت بالغ بر یک سال از بروز کرونا در ایران و پشت سر گذاشتن سه قله، این بیماری به طور نسبی به کنترل درآمد. با وجود این بعد از این مدت و تجربیات زیادی که در زمینه روش های مقابله با گسترش بیماری در ایران و دنیا کسب شده است کشور با قله دیگری از بیماری مواجه شد که شدیدتر از قله های قبلی هم هست.

در این گزارش با بیان اینکه مجموعه ای از عوامل، ازجمله نزدیک شدن به سال جدید (سال ۱۴۰۰) و متعاقب آن خریدهای عید، سفرهای نوروزی و همچنین شیوع ویروس انگلیسی در کشور و کاهش رعایت پروتکل ها، زمینه جهش مجدد موارد ابتلا به بیماری را ایجاد کرد، تصریح شده: البته برای جلوگیری از گسترش بیماری، دولت و ستاد ملی مقابله با کرونا اقدام هایی را نیز انجام داد و مصوباتی نیز ابلاغ شد، ولی به نظر می رسد که تصمیمات اتخاذ شده به اندازه کافی در مقابله با بیماری کارامد نبودند.

در ادامه این گزارش آمده: به عبارتی تصمیمات و اقدام های مقابله با کرونا در این مرحله از بیماری با نقاط ضعفی مواجه بودند. از اهم ضعف ها می توان به این موارد اشاره کرد: «عدم اتخاذ تصمیمات قاطعانه که باعث شد تا فرصت طلایی نوروز برای اجرای اقدامات اثربخش از دست برود»،«تصمیم گیری نابهنگام ازجمله درخصوص ممنوعیت مسافرت ها و محدودیت کسب وکارها»، «ضعف حمایت های اجتماعی و اقتصادی و فقدان سازوکارهای مناسب اجرایی و نظارتی برای اعمال محددیت ها»، «تأخیر در بستن مرزهای کشور»، «چندصدایی و تناقض گویی مسئولان درخصوص وضعیت بیماری در کشور»، «رویکرد مبتنی بر توصیه و تمنا درخصوص فاصله گذاری اجتماعی به جای تصمیمات دارای ضمانت اجرایی». البته علاوه بر نقاط ضعف فوق، موضوع مقابله با این بیماری در کشور با اشکالات دیگری ازجمله: «ترکیب ناقص و فرایندهای تصمیم گیری انحصاری در ستاد ملی مقابله با کرونا»، «ظرفیت پایین تست گیری» و «فرایند کند واکسیناسیون» نیز مواجه است.

در این گزارش توصیه هایی هم برای بهبود نحوه عملکرد مقابله با کرونا بیان شده و آمده: درمجموع به منظور ارتقای وضع موجود، موارد ذیل توصیه می شود: تقویت ساختار ستاد ملی مقابله با کرونا (ازجمله تقویت نقش کمیسیون های ذی ربط مجلس و همچنین سازمان پدافند غیرعامل)، بازنگری فرایندهای تصمیم گیری ستاد ملی کرونا با محوریت تصمیم گیری جمعی و مبتنی بر شواهد، بازنگری درخصوص شیوه های اطلاع رسانی با محوریت مرجع واحد برای جلوگیری از چندصدایی و تناقض گویی

همچنین در ادامه گزارش تصریح شده: اعمال هرگونه محدودیت فاصله اجتماعی مبتنی بر تدوین پروتکل های شفاف، ساده و همراه با ضمانت اجرایی، طراحی بسته حمایت های اقتصادی و اجتماعی مؤثر جهت پشتیبانی از گروه های متأثر از محدودیت های فاصله گذاری اجتماعی و پیش بینی اعتبارات لازم برای اجرای آن، طراحی و اجرای سازوکارهای اجرایی بازدارنده و دارای ضمانت اجرایی، مبتنی بر مداخلات هوشمند، نرم و همراه با جریمه بازدارنده برای تخطی کنندگان از قرنطینه و تقویت ظرفیت تست گیری از جمله دیگر موارد لازم است.

در این گزارش تاکید شده: تقویت ظرفیت روزانه توزیع واکسن، ثبت برخط همه واکسن های تزریق شده، آگاهی بخشی به جامعه درخصوص اینکه واکسن های داخلی دارای ایمنی و اثربخشی کافی هستند، تقویت نظام مراقبت بیماری ها و زیرساخت های رصد و تشخیص جهش های جدید ویروس کرونا و استفاده از تجربیات مدیریتی کشورهای موفق درخصوص کنترل بیماری، از دیگر موارد ضروری است که باید مورد توجه قرار گیرد.

در این گزارش عنوان شده: برنامه ریزی درخصوص بازیابی اجتماعی به منظور کاهش آسیب های ناشی از بیماری و همچنین تقویت سرمایه اجتماعی در جامعه هم باید در دستور کار قرار گیرد.

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.