عصرایران؛ مصطفی داننده- نمایندگان مجلس یازدهم که خود را انقلابی می‌نامند و در تمام این سال‌ها در مقابل دولت روحانی و مجلس یازدهم، فریاد می‌زدند که مردم غریبه نیستند و باید آنها در جریان همه امور قرار بگیرند.

یاللعجب که همین نمایندگان در مورد طرح ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی جلسه غیرعلنی برگزار می‌کنند و تصمیم گیری در مورد آن را به کمیسیون ویژه واگذار می‌کنند تا به صورت خیلی رسمی مردم را در حاشیه قرار بدهند و نشان بدهند مردم فقط در زمان اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان محرم هستند و گرنه وقتی خودشان سر قدرت هستند، مردم لازم نیست آنقدرها هم در جریان مسائل ممکلتی به ویژه مسئله اینترنت که به صورت رسمی به زندگی و تفریح آنها بستگی دارد، باشد.

رفتن این طرح به کمیسیون مشترک یعنی اینکه تعدادی به راحتی و بدون نظارت مردم بتصمیم می‌گیرند و فضای اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی را محدود می‌کنند.

ببید در این طرح گفته شده که شبکه‌های اجتماعی خارجی باید در عرض 4 ماه درداخل کشور دفتر راه اندازی کنند و خود را پاسخگو کنند. این یعنی اینکه نمایندگان دوست ندارند این شبکه‌های اجتماعی در داخل ایران فعال شوند و هرچه زودتر دستور فیلتر شدن آنها را صادر کنند. یک ایرانی بخواهد در داخل کشور دفتر بزند، یک سال اداره‌ها را بالاو پایین می‌رود و چگونه ممکن است یک دفتر خارجی در عرض 4 ماه همه کارهایش را انجام دهد و در داخل ایران دفتر هم بزند.

آنهم ایرانی که بنا بر تحریم‌های ظالمانه آمریکا توان جابه‌جایی مالی با جهان را ندارد. همانگونه که نتوانستیم پول واکسن‌های خریده شده از کواکس را پرداخت کنیم. تازه کرونا را هم باید در نظر گرفت. خیلی از خارجی‌ها حاضر نیستند به خاطر این بیماری وارد کشور شوند، چون هنوز سیستم واکسیناسیون در کشور انجام نشده است.

بماند که راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی که بتواند با تلگرام و اینستاگرام رقابت کند، احتیاج به سال‌ها کار دارد. مگر می‌شود در عرض 4 ماه، آنقدر شبکه‌های اجتماعی راه انداخت که جامعه از حضور در فضای مجازی سیراب شویم.

مردم نگران کسب و کار خود هستند. آنها تازه با فضای مجازی توانسته‌اند کمی به خرید و فروش خود سروسامان بدهند. برخی‌ها که به خاطر کرونا، وضعیت زندگی‌شان در آستانه رسیدن به بن‌بست بود، به کمک شبکه‌های اجتماعی توانستند راهی تازه برای خود باز کنند.

مردم به اندازه کافی مشکلات دارند، بهتر است نمایندگان محترم باری بر روی بارهای مشکلات مردم نگذارند. آنها اگر خود را مردمی می‌دانند بهتر است به سراغ تصمیم‌هایی بروند که وضع زندگی مردم را بهتر کند.

تاریخ نشان داده است که نمی‌شود با پراید و سمند به رقابت بنز و بی‌ام‌و رفت. کاش بشود از این معنا درس گرفت و اجازه داد مردم زندگی عادی داشته باشند.