جعفر مرادی شهدادی – تیلا نیوز
در خبرها آمده بود که حدود ۹۲ درصد برق کشور از طریق نیروگاه های حرارتی و ۸ درصد نیز از طریق نیروگاه های برق آبی و تجدید پذیر تأمین میشود:
نخست: با توجه به نظر متخصصان صنعت برق، عمر مفید نیروگاه های حرارتی به طور متوسط ۳۰ سال است! پرسشی که مطرح است اینکه؛ آیا نمی شود همگام با توسعه صنعت برق در دنیا، در یک پروسه زمانی ۱۰ ساله از وابستگی شدید به این نوع نیروگاهها را کاست و به سمت انرژی های جایگزین و دوستدار محیط زیست گام برداشت؟!
دوم: با توجه به اینکه، یک چهارم مساحت ایران کویری و بیابانی و در نواحی پرتابش زمین قرار دارد، آیا بهتر نیست بجای نیروگاه های حرارتی پر هزینه، از ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر خورشیدی، بادی و زمین گرمایی استفاده کرد؟
سوم: اکنون با توجه به شرایط این روزها و قطع مکرر برق در مناطق شهری و روستایی و بدنبال آن نوسانات احتمالی و از کار افتادن وسایل برقی، آیا تمهیدات خاصی جهت پرداخت خسارت به این دسته از شهروندان اندیشیده شده است؟
چهارم: در این روزهای گرم که در هرمزگان به فصل خرماپزان نیز معروف است و میزان دمای هوا در برخی از مناطق آن گاها به ۵۰ درجه سانتیگراد هم می رسد! آیا بهتر نیست سهمیه بندی برق با توجه به این شرایط ویژه آب و هوایی با تدبیر و یک برنامه ریزی دقیق و مناسب تر انجام گیرد؟
به خاطر داریم در فصول سرد سال های پیشین، استان های جنوبی با صرفهجویی در مصرف، نگذاشتند در تأمین گاز و برق مورد نیاز هموطنان نازنین مناطق سردسیری خللی ایجاد شود، اکنون نیز با توجه به شدت یافتن گرما و شرجی غیر قابل تحمل در مناطق جنوبی، اینبار باید ساحل نشینان نجیب این خطه را دریابیم!