اصطلاح پارک کردن اتوبوس که با ژوزه مورینیو بیشتر باب شد شاید برای سبک بازی دفاعی چلسی و محافظت از گل ارزشمندشان منصفانه نباشد اما گل زدن به تیمی که هنرمندانه دفاع می‌کند کار سختی است حتی اگر تیم شما منچسترسیتی باشد.

عصرایران؛ احسان محمدی- سال‌ها بعد شاید خیلی‌ها فراموش کنند که چه کسانی روی نیمکت دو تیم نشسته بودند و فقط نام چلسی-منچسترسیتی در یاد بماند اما دیشب پپ گواردیولای اسپانیای فیلسوف مربیان و توماس توخل آلمانی یک نبرد تاکتیکی حساس را رقم زدند. توخل مردی که در نیمه راه از پاریسن‌ژرمن جدا شد و به لندن آمد تا تیمی بسازد که راهش را تا فینال لیگ قهرمانان اروپا باز کرد.

بازی مطابق انتظار با میدان‌داری منچسترسیتی آغاز شد اما این چلسی بود که روی یک پاس درخشان از میسون مونت به گل رسید. توپ را مونت به سبک لمپارد افسانه‌ای به کای هاورتز رساند تا او با اندکی خوش‌شانسی و با عبور از دروازه‌بان گل بزند و بازی یک‌طرفه شود.

اصطلاح پارک کردن اتوبوس که با ژوزه مورینیو بیشتر باب شد شاید برای سبک بازی دفاعی چلسی و محافظت از گل ارزشمندشان منصفانه نباشد اما گل زدن به تیمی که هنرمندانه دفاع می‌کند کار سختی است حتی اگر تیم شما منچسترسیتی باشد.

بدشانسی پپ گواردیولا قبل از دقیقه 60 از راه رسید. مصدومیت دی‌بروینه هافبک خلاق و مغز متفکر منچسترسیتی چیزی نیست که بشود با تعویض جایش را پر کرد. اندوه او هنگام بیرون رفتن از زمین به اندازه کافی گویا بود. گواردیولا ژسوس و آگوئروی معجزه‌گر را هم به زمین فرستاد اما این چلسی بود که با ضدحملات نفسگیر تا زدن گل دوم رفت. آبی‌های منچستر همه راه‌ها را آزمایش کردند، حتی پرتاب اوت بلندی که در ایران به کرات می‌بینیم اما به نظر اگر این بازی دو روز دیگر هم طول می‌کشید آن‌ها به گل نمی‌رسیدند.

این مسابقه فوتبالی بود که به شطرنج مربیان شباهت پیدا کرد. فاصله دو تیم در لیگ برتر که منچسترسیتی قهرمان آن شد، 19 امتیاز است اما بخش بزرگی از این فاصله وقتی رقم خورد که توخل آلمانی در پاریس بود. او البته در تقابل‌های مختلف با گواردیولا معمولاً یک مغلوب بود اما در حساس‌ترین بازی فصل موفق شد با یک گل سرنوشت‌ساز و دفاع از این سرمایه به بزرگترین افتخار دوران مربیگری‌اش دست پیدا کند و منتقدان دوباره به گواردیولا هجوم ببرند که تنها موفقیتش در اروپا با بارسلونای افسانه‌ای بوده و مدتهاست حتی با هزینه‌های کلان موفق به تکرار آن نمی‌شود. موضوعی که شاید منصفانه نباشد. این قضوت‌های هیچ تغییری در نتیجه نمی‌دهد تا سال دیگر و فینال لیگ قهرمانانی دیگر این چلسی است که تاج پادشاهی فوتبال اروپا را روی سرش می‌گذارد. شهر منچستر در سه روز دو فینال را از دست داد. هم منچستریونایتد باخت و هم منچسترسیتی تا قرمز و آبی‌های شهر برای هم کُری نخوانند.

این مسابقه که در پرتغال برگزار می‌شد از این منظر هم قابل توجه بود که تعدادی از تماشاگران شانس حضور در ورزشگاه را یافتند تا اندک اندک به باز شدن ورزشگاه‌ها به روی هواداران امیدوار شویم.

منچسترسیتی: ادرسون، واکر، دیاز، استونز، زینچنکو، گوندوگان، کوین دی بروین (60- گابریل ژسوس)، برناردو سیلو(64- فرناندینیو)ا، محرز، استرلینگ (76-سرخیو آگوئرو)، فودن

چلسی: مندی، رودیگر، تیاگو سیلوا (39-کریستینسن)، جیمز، جورجینیو، کانته، بن چیلول، آسپلیکوئتا، ورنر (66- پولیشیچ)، مونت(80-کواچیچ)، هاورتز