شاگردان توماس توخل مثل یک مدعی واقعی بازی کردند. تیمی که در لیگ برتر انگلیس بعد از منچسترسیتی، منچستریونایتد و لسترسیتی در رده چهارم ایستاده است شایسته پیروزی بود.

عصرایران؛ احسان محمدی- این شاید یکی از بدترین بازی‌هایی بود که از رئال مادرید دیده بودیم. ناامید، سردرگم، عصبانی و کاملاً تسلیم. در سوی دیگر میدان ولی چلسی با اشتیاق کامل بازی کرد. آن‌ها البته آ‌نقدر فرصت هدر دادند که خیلی‌ها با خودشان گفتند رئال تنبیه‌شان خواهد کرد. کاری که شاگردان زیدان حتی یک بار هم قادر به انجام آن نشدند. تا در ششمین تقابل توخل-زیدان باز هم زیزو ناکام شود. 4 تساوی و دو شکست. هیچ مربی‌یی در دنیا تا این اندازه گربه سیاه زیدان نشده است.

بازی تساوی 1-1 در دیدار رفت این مسابقه را حساس کرد اما شاگردان توماس توخل مثل یک مدعی واقعی بازی کردند. تیمی که در لیگ برتر انگلیس بعد از منچسترسیتی، منچستریونایتد و لسترسیتی در رده چهارم ایستاده است شایسته پیروزی بود.

گل اول بازی را انگولو کانته ساخت. یک هافبک 30 سالۀ فرانسوی (با اصالت مالیایی) که انگار همیشه زیر سایه تحسین‌ از دیگر هافبک‌های دنیا نادیده گرفته شده. بازیکنی که هم با لسترسیتی و هم چلسی قهرمان لیگ برتر شده و سابقه قهرمانی در جام جهانی با فرانسه را دارد، عملاً از پس تونی کروس، لوکا مودریچ، کاسمیرو و حتی ادن هازارد برآمد و وزنه بازی را به سمت چلسی سنگین کرد. او با یک پاس دیدنی، کای هاورتز را در موقعیت گلزنی قرار داد، ضربه فنی او به تیر دروازه برخورد کرد ولی تیمو ورنر از راه رسید و با یک ضربه سر توپ را به تور رساند.

هواداران رئال مادرید به نیمۀ دوم امیدوار بودند اما اگر تیبو کورتوآ درون دروازه نبود شاید خیلی زود پرونده بازی بسته می‌شد. دفاع منسجم چلسی و هدر دادن مکرر فرصت‌ها توسط مهاجمان بازی را کمی حساس کرد اما رئال نای نزدیک شدن به دروازه ادوارد مندی را نداشت، هر بار هم نزدیک شد او مثل ستاره‌ها درخشید.

دقیقه ۸۵ توپ‌ربایی انگولو کانته و پاس پولیشیچ موجب شد تا میسون مونت گل دوم آبی‌های لندن را به ثمر برساند تا آن‌ها با شایستگی به فینالی تمام انگلیسی بروند. یک دیدار حساس که البته تقابل توخل-پپ آن را بسیار جذاب کرده است.

بهمن سال پیش فرانک لمپارد از هدایت این تیم برکنار شد. یکی از مردان اسطوره‌ای تیم لندنی که با مهره‌های اندک تیم را به لیگ قهرمانان رسانده بود اما بعد از یک سال و نیم نتوانست مدیران باشگاه را راضی نگهدارد تا توماس توخل که سابقه هدایت تیم‌های ماینتس، دورتموند و پاری‌سن ژرمن را در کارنامه دارد به باشگاه بیاید.

یک شوک مثبت و تاثیرگذار. چلسی با سرمربی آلمانی به خط دفاع آشفته‌اش سامان داد، در لیگ نتایج آبرومندی گرفت، از رتبه نهم به جایگاه چهارم رسیدند، در جام حذفی حتی توانستند منچسترسیتی را شکست دهند و به فینال بروند و حالا در یک قدمی فتح لیگ قهرمانان هستند. توخل 47 ساله حالا به اولین سرمربی تبدیل شده که دو سال متوالی با دو تیم به فینال لیگ قهرمانان رسیده است. سال پیش روی نیمکت پاریسن ژرمن در فینال مقابل بایرن مونیخ شکست خورد. حالا شاید ناصرالخلیفی بیش از هر کسی از اخراج او پشیمان باشد!

در حالی‌که چلسی مربیان بزرگی چون رافا بنیتز، ژوزه مورینیو، کارلو آنجلوتی، گاس هیدینگ، مائوریتسیو ساری، کارلو آنجلوتی، فیلیپه اسکولاری، گلن هادل، کلودیو رانیری و ... را در خدمت داشته است اما بزرگترین افتخاری باشگاهی این تیم یعنی فتح لیگ قهرمانان را سال 2012 با روبرتو دی ماتئو جشن گرفت! او دستیار آندره ویلاس-بوآس بود، بعد از نتایج نامطلوب این سرمربی و اخراجش، دی ماتئو سرمربی موقت شد و چلسی را با پیروزی در فینال مقابل بایرن مونیخ قهرمان اروپا کرد اما چند ماه بعد با شکست 3-0 مقابل یووه از کار برکنار شد! دو سال تقریباً بیکار بود، بعد یکسال سرمربی شالکه شد و بعد از استون ویلا هم اخراج شد و ... از سطح اول فوتبال دنیا کنار رفت.

حالا فینال لیگ قهرمانان آینده را دو تیم انگلیسی برگزار می‌کنند اما واقعیت این است که منچسترسیتی و چلسی به نوعی منتخب جهان هستند. به ترکیب شب گذشته چلسی نگاه کنید:

مندی(سنگال)، آندریاس کریستنسن(دانمارک)، تیاگو سیلوا(برزیل)، آنتونیو رودیگر(آلمان)، آنگولو کانته(فرانسه)، جورجینهو(ایتالیا)، آسپلیکوئیتا(اسپانیا)، تیمو ورنر (آلمان)، کای هاوارتز(آلمان)
بازیکنان تعویضی: اولویه ژیرو(فرانسه)، حکیم زیاش(مراکش)، کریستین پولیسیچ(آمریکا)

در این میان تنها بن چیلول و میسون مونت و ریس جیمز انگلیسی بودند. البته که در ترکیب ابتدایی رئال جز سرخیو راموس و ناچو فرناندز اسپانیایی باقی بازیکنان از بلژیک(2)، برزیل(3)، فرانسه(2)، کرواسی و آلمان بودند و شاید همین لیگ قهرمانان اروپا را به جذاب‌ترین لیگ فوتبال دنیا تبدیل کرده است.