سه فرضیه درباره یک انتصاب

عصرایران - اسفندیار رحیم مشایی، یار دیرین محمود احمدی نژاد که دو سال پیش با ازدواج فرزندان شان، با یکدیگر فامیل هم شدند، پیشتر، وقتی از او درباره سمت اش در کابینه دهم رسیده بودند، گفته بود: به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری علاقه زیادی دارم و ترجیح می دهم در همین پست خدمت کنم.

با این حال، بسیاری انتظار داشتند در دولت جدید، او از تیررس منتقدان و مخالفان دورتر شود و در جایی به کار گرفته شود که به اصطلاح "جلوی چشم نباشد".

اما محمود احمدی نژاد که بسیاری ترجیح می دهند او را "رییس جمهور غیرقابل پیش بینی" بنامند، پیش از شکل گیری دولت جدید و در جایی خارج از پایتخت (در سفر استانی به مشهد) خبر داد که معاون اول اش در دولت دهم، کسی نخواهد بود جز رحیم مشایی.

این انتصاب، همان گونه که پیش بینی می شد، با اعتراضات گسترده ای مواجه شد و حتی نزدیکان احمدی نژاد، مثل حسین شریعتمداری، حمید رسایی، سید احمد خاتمی و بسیاری دیگر از اصولگرایان حامی و منتقد دولت و نیز فعالان سیاسی جناح های دیگر، این انتصاب را غیرموجه و حتی بی اعتنایی به مراجع تقلیدی دانستند که پیشتر خواستار برکناری مشایی شده بودند.

قطعا احمدی نژاد نیز بهتر از همه از عواقب این تصمیم خود آگاه بوده است و لذا این سوال پیش می آید که چرا احمدی نژاد چنین انتصاب پر هزینه ای را ، آن هم در حالی که تا یک ماه دیگر باید در مجلس برای وزیرانش رای اعتماد بگیرد، انجام داده است.

در زیر برخی پاسخ های احتمالی به این پرسش مطرح شده است:

1- تعدادی از نزدیکان احمدی نژاد می گویند رییس جمهور یک فرد "تکلیف محور" است و مشایی نیز از دیدگاه وی، یک "مدیر کارآمد و متعهد و البته معتمد".

از این رو، هر چند احمدی نژاد می دانست که انتصاب مشایی به سمت معاونت اولی اش، حتما جنجالی و هزینه زا خواهد بود، اما او که نمی توانست شانه از آنچه تکلیف می داند خالی کند و برای رهیدن از خیل اعتراضات این جایگاه را به فرد ضعیف تری بسپارد.

2- تحلیل دیگر آن است که احمدی نژاد با این انتصاب یک پیام روشن و شفاف به تمام افراد و گروه هایی داده است که از فردای اعلام نتایج انتخابات، دندان طمع برای سهم خواهی از کابینه تیز کرده اند.

در واقع احمدی نژاد با این انتصاب اعلان داشت که این خود اوست که برای کابینه اش تصمیم می گیرد و نه دیگران و حتی اصولگرایان نزدیکش ؛ در واقع این اقدام حامل پیام واضحی بود بدین مضمون که "در عزل و نصب های من دخالت نکنید که زیر بار نخواهم رفت".

در واقع اگر احمدی نژاد می خواست در قضیه عزل و نصب ها تاثیر پذیر باشد، مشایی کسی بود که با توجه به حجم گسترده فشارها و حساسیت ها بر روی او، حتما باید شاهد کنار گذاشتن اش از کابینه بودیم ولی احمدی نژاد، با به جان خریدن فشارهای جدید، نه تنها مشایی را برکنار نکرد بلکه سمت او را به شخص دومی قوه مجریه ارتقا داد تا حساب کار دست همگان بیاید و بدانند ولو با بهره گیری از علمای قم نیز نمی توانند در تصمیماتی که احمدی نژاد درست می داند، اثرگذار باشند.
احمدی نژاد، پیشتر با اشاره به برخی توصیه ها و فشارها گفته بود که آقایان محترم هستند اما کشور را نمی شود با نظرات این و آن اداره کرد (نقل به مضمون).

3- برخی دیگر از سیاسیون این احتمال را منتفی نمی دانند که انتصاب رحیم مشایی به سمت معاون اولی رییس جمهور، آن هم پیش از رای اعتماد مجلس به وزیران دولت دهم، در واقع زمینه سازی برای انجام بده بستان هایی با مجلس در جریان رای اعتماد است.

در حال حاضر، مجلسی ها بر مخالفت با انتصاب مشایی به عنوان معاون اول متمرکز هستند. از سوی دیگر، قطعا برخی گزینه های احمدی نژاد برای پست های وزارت نیز با مخالفت هایی در مجلس مواجه خواهد شد. اینجاست که می توان معامله کرد و طی آن لغو حکم مشایی را (ولو به شکل استعفا) منوط کرد به رای اعتماد به وزرای مورد نظر رییس جمهور.

در چنان فرضی البته پس از رای اعتماد نیز می توان از مشایی در سمت های دیگری در دولت مانند بازرسی رییس جمهور و ... استفاده کرد و ثمره هاشمی که در دولت آینده ، سمت اش در حد دولت قبلی مانده را به معاونت اولی منصوب کرد.

البته خبرهایی نیز می رسد مبنی بر این که مشایی بر اثر فشارهای سیاسی و توصیه های برخی مقامات ناگزیر از استعفا شده ولی هنوز این موضوع رسماً تأیید نشده است.

چند درصد پزشکان کشور زیرمیزی می‌گیرند؟

تماشاخانه

در فرهنگستان هنر چه خبر است؟ / امضای توافق‌نامه میلیاردی برای چاپ یک کتاب درباره جن‌های مصر باستان ! (فیلم)

موسیقی تیتراژ «متهم گریخت»؛ از شعر انقلابی یونانی تا سریال طنز ایرانی (فیلم)

فیلم های دیگر