دکتر ابوالقاسم بزرگ‌نیا، پس از پنج سال تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد برای ادامه تحصیل به صورت بورسیه به کشور انگلستان اعزام شد و در آنجا با تغییر رشته خود، در رشته آمار و احتمال ادامه تحصیل داد و به دلیل موفقیت‌های بسیار زیاد در این عرصه، او را پدر علم آمار ایران می‌نامند.

دکتر ابوالقاسم بزرگ‌نیا، در سال ۱۳۱۲شمسی در شهر قوچان به دنیا آمد. او نوه نزدیک آیت الله نجفی قوچانی بوده و در خانواده‌ای دینی و مذهبی بزرگ شده است. تحصیلات ابتدایی و دوره اول دبیرستان را در زادگاهش سپری کرده و به دلیل نبود امکانات تحصیل در مقطع بالاتر در زادگاهش، برای تحصیل به مشهد رفته است و به مدت دو سال در دانشسرای مقدماتی به صورت شبانه‌روزی تحصیل کرد. ایشان پس از گذراندن تعهد پنج ساله‌شان در کنکور دانشسرای عالی شرکت و در سال ۱۳۳۶ مدرک کارشناسی ریاضی را از دانشسرای عالی تهران دریافت کرد.

در طول تحصیل دانشگاهی خود همراه و همکلاس با دکتر صادقی بود. پس از کسب مدرک لیسانس مجدد برای گذراندن تعهد خود به قوچان برگشت. در کنکوری که دکتر مصاحب برای موسسه عالی ریاضیات برگزار کرد، شرکت کرده و جزو هفت نفری بود که در اولین دوره موسسه پذیرفته شده و در آنجا مشغول به تحصیل شد.

وی کارشناسی ارشد ریاضی را از موسسه عالی و ریاضیات تهران دریافت کرد و به عنوان عضو هیات علمی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد استخدام شد. پس از پنج سال تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد برای ادامه تحصیل به صورت بورسیه به کشور انگلستان اعزام شد و در آنجا با تغییر رشته خود، در رشته آمار و احتمال ادامه تحصیل داد و پس از ۶ سال تحصیل در دانشگاه شفلید انگلستان، مدرک کارشناسی ارشد و دکترای آمار و احتمال را دریافت کرد و به ایران بازگشت.

ابوالقاسم بزرگ‌نیا پس از گذراندن دانشسرا به دلیل تعهد پنج ساله‌ای که برای آموزش در فرهنگ داشت به قوچان بازگشت و آموزگار کلاس دوم ابتدایی شد. ایشان بعد از اتمام دوره مدرسی از وزارت فرهنگ به وزارت علوم منتقل و در دانشگاه مشهد به عنوان مدرس ریاضی استخدام شد. همچنین، ایشان درجه استادیاری و دانشیاری خود را در دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد کسب کرد و استاد راهنمای دو پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا را بر عهده داشته است و در طول دوران تدریس در دانشگاه، چندین دوره برای فرصت‌های مطالعاتی به کشورهای انگلیس و آمریکا سفر کرده است.

کتاب «نظریه آمار» ابوالقاسم بزرگ نیا، در دوره هفتم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال برگزیده شد. این کتاب، جلد اول از کتابی است که برای یک درس یک ساله نظریه آمار در نظر گرفته شده است و در ۶ فصل مباحثی مانند مدل‌های احتمال، متغیرهای تصادفی و توزیع‌های آن‌ها، چند خانواده از توزیع‌های پارامتری، خلاصه کردن داده‌ها، برآورد و آزمون فرض‌ها مطرح شده است. مترجم، ترجمه کتاب حاضر را براساس چاپ سوم (۱۹۷۶) متن اصلی از زبان انگلیسی به انجام رسانده است.

باید متذکر شد که اخذ مدرک دکترای آمار و احتمال از دانشگاه شفلید از مهمترین مقاطع علمی زندگی ابوالقاسم بزرگ نیا است. او در حین تحصیل به مطالعه و تحقیق پیرامون موضوعاتی مانند آمار و احتمال و ریاضی پرداخته است. ابوالقاسم بزرگ‌نیا از جمله متخصصان رشته آمار است که در امور مختلف آمار، احتمال و ریاضی دارای تخصص است. بزرگ‌نیا در زمینه تالیف و ترجمه فعالیت داشته است به طوری که چندین مقاله را در نشریات بین‌المللی چاپ و بعضی را در کنفرانس‌های علمی ارائه کرده است. یازده مقاله علمی در نشریات بین‌المللی، ۶مقاله علمی در بولتن کنفرانس ریاضی، ۳ الی ۱۴ عنوان کتاب ریاضی و آمار از جمله فعالیت‌های او نیز به شمار می‌رود.

دکتر ابوالقاسم بزرگ‌نیا در خصوص دغدغه خود نسبت به دانشجویان این چنین می‌گوید: در حال حاضر عمده‌ترین دغدغه من و شاید تمام اساتید، روشن نبودن هدف تحصیلات برای دانشجویان‌مان است که واقعا هیچ انگیزه‌ای در آن‌ها ایجاد نمی‌شود که به درس و بحث بپردازند. دانشجو تحصیل می‌کند و فارغ التحصیل می‌شود اما بیکار می‌ماند.

یکی از دغدغه بزرگ هر استادی این است درسی را که می‌دهد، در واقع نتیجه آن را نمی‌بیند. دانشجو در این رشته فارغ التحصیل شده، اما در بازار کار، یک رشته یا کار بسیار دور از آن رشته تحصیلی یا نامناسب را باید انتخاب کند یا اینکه باید بیکار بماند.