نامه اعتراض آمیز شجريان به ضرغامی

حتماً شما هم در تجربه چند ساله خود در صدا و سيما در يافته ايد که آرم برنامه، پرچم و نشانه اصلي برنامه است و هميشه تلاش مي شود تا زيبا ترين نوا براي آن انتخاب شود، شگفتم از اين همه بد سليقگي و بي ذوقي در درک موسيقي، آن هم در مهم ترين دستگاه فرهنگي کشور. ...

اعتماد: محمد رضا شجريان با ارسال نامه يي به رئيس سازمان صدا و سيما به ادامه پخش آثارش از اين رسانه اعتراض کرد.

اين استاد برجسته آواز در نامه خود چنين نوشته است؛ «همان طور که اطلاع داريد صدا و سيما در شرايط فعلي مستمراً اقدام به پخش سرودهاي ميهني اينجانب به ويژه سرود «اي ايران اي سراي اميد» مي کند. جنابعالي مستحضريد اين سرود و ديگر سرودهاي خوانده شده متعلق به سال هاي 1357 و 1358 است و هيچ ارتباطي به شرايط کنوني ندارد. اينجانب در سال 1374 نيز اعلام کردم راضي به پخش آثار خود از صدا و سيما نيستم. مجدداً تقاضاي خود را تکرار کرده و تاکيد مي کنم آن سازمان هيچ نقشي در تهيه اين آثار نداشته و شايسته است به حکم شرع و قانون سريعاً کليه واحدهاي آن سازمان از پخش صدا و آثار من خودداري کنند.»

محمدرضا شجريان در سال 1374 نيز در نامه يي خطاب به علي لاريجاني رئيس وقت صدا و سيما خواستار پخش نشدن صدا و آهنگ هاي خود در راديو و تلويزيون شده بود. او در آن نامه نوشته بود؛ «از اين رسانه انواعي از موسيقي پخش مي شود که فاقد کمترين ارزش هنري است. .. .گاه مبتذل ترين قطعات موسيقي را که ما نام موسيقي خالطوري (موسيقي کافه هاي لاله زاري) بر آن مي گذاريم، به عنوان آرم برنامه پخش مي کنند. حتماً شما هم در تجربه چند ساله خود در صدا و سيما در يافته ايد که آرم برنامه، پرچم و نشانه اصلي برنامه است و هميشه تلاش مي شود تا زيبا ترين نوا براي آن انتخاب شود، شگفتم از اين همه بد سليقگي و بي ذوقي در درک موسيقي، آن هم در مهم ترين دستگاه فرهنگي کشور. ...

سازمان صدا و سيما موظف است براي پخش آثار هنرمندان از آنان کسب اجازه کند و حقوق مادي آنان را هم براي هر نوبت پخش آثارشان رعايت کند.» در ادامه نامه آمده بود؛ «اين روال جاري راديو و تلويزيون در همه کشورهاي متمدن جهان است. از اين گذشته من نمي دانم صدا و سيما به چه حقي و بر اساس کدام مجوز روي آثار من تصوير مي گذارد و آن را به نام ويدئو کليپ پخش مي کند؟ فرض کنيد قانون رعايت حقوق مولفان و مصنفان وجود ندارد، و باز هم فرض کنيد اگر وجود دارد، کسي به هر دليل مايل نيست از طريق دستگاه قضايي احقاق حق کند. آيا شما شرعاً اين مشکل را براي خود حل کرده ايد؟ چگونه است که بديهي ترين حقوق مالکيت حقوقي که مورد تاکيد قوانين جاري کشور است زير پا گذاشته مي شود؟ در تحيرم که ناديده گرفتن حقوق هنرمند از سوي مهم ترين و وسيع ترين رسانه کشور نشانه چيست؟ مردم چه مي گويند وقتي مي بينند از صبح تا شام، اين رسانه پيام هاي اخلاقي در رعايت حقوق ديگران پخش مي کند، اما خود به آن عمل نمي کند؟،»

و پايان بخش نامه تاريخي شجريان چنين بود؛ «به صراحت اعلام مي کنم که مايل نيستم صداي من از صدا و سيمايي پخش شود که بي اعتنا به حقوق هنرمندان است. قاطعانه از جنابعالي مي خواهم دستور دهيد هيچ اثري از من مطلقاً از راديو و تلويزيون پخش نشود. چون در ماه مبارک رمضان هستيم، تنها به احترام اين ماه مبارک و اداي دين به نيک سرشتي مردمي که در دامان آنها پرورش پيدا کرده ام، پخش «مناجات» و «ربنا» را اجازه مي دهم.»

کانال عصر ایران در تلگرام