عصرایران؛مصطفی داننده- ادبیات تند برخی از نمایندگان مجلس که گاهی ادب را زیر پا می‌گذاشت، خطاب به رییس جمهور و حتی تهدید به اعدام او، باعث شد مقام معظم رهبری در جریان دیدار با اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا به صورت صریح اعلام کنند که « هتک حرمت رییس جمهور توسط برخی غلط بود.»

البته ایشان پیش از این در همان روزهای ابتدایی مجلس یازدهم که بخشی از نمایندگان پارلمان در نطق‌ها و مصاحبه‌های خود دم از استیضاح رییس جمهور می‌زدند، فرموده بودند که : « سال آخر دولتها معمولاً سال حساسی است و باید مراقبت شود که پیگیری امور به هیچ وجه سست نشود و بر همین اساس اعتقاد راسخ دارم که دولت ها باید تا روز آخر وظایف خود را انجام دهند و بعد از پایان دوره قانونی خود، امانت را با ارائه صورت وضعیت، به دولت بعدی تحویل دهند.»

استفاده از واژه «سال آخر» باعث شد تا نمایندگان از خواسته‌ی خود عقب نشینی کنند. صحبت‌های روحانی در مورد صلح امام حسن(ع) بازهم بر آتش مخالفت مخالفان دمید و این جریان سیاسی به دنبال استیضاح روحانی افتادند و با بدترین الفاظ رییس جمهور کشور را مورد خطاب قرار دادند.

این اولین بار نیست که مقام معظم رهبری مجبور می‌شوند به صورت صریح و از پشت بلندگو، نظرات خود را که گاهی در لفافه زده می‌شد، بیان کنند. اگر یادتان باشد در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم ایشان در مورد نامزدی احمدی نژاد در انتخابات هم گفتند:« «یک نفری، یک آقایی آمده پیش من، من هم به ملاحظه‌ صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور به ایشان گفتم که شما در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتیم هم شرکت نکنید، گفتیم صلاح نمی‌دانیم ما که شما شرکت کنید ... یکی بگوید فلانی گفته، یکی بگوید نگفته، یکی بگوید چرا پشت بلندگو نگفته؟ خب حالا این هم پشت بلندگو.»

نکته جالب این است که افرادی از پشت بلندگو تذکر می‌گیرند که ادعای ولایتمداری دارند و دیگران را متهم به عدم پیروی از ولایت می‌کنند. همین جریان‌های سیاسی دولت روحانی و اصلاح‌طلبان را مقابل رهبری می‌خوانند و معتقد هستند که آنها در تلاش برای ضربه زدن به نظام و انقلاب هستند.

حالا ما می‌بینیم آنها با وجود دانستن نظر مقام رهبری در مورد شرایط سیاسی کشور بازهم اسب قدرت خود را می‌تازند تا زودتر به اهداف سیاسی خود که همان رسیدن به کرسی ریاست جمهوری برسند.

ما در سپهر سیاست ایران با جریانی روبرو هستند که برای رسیدن به اهداف خود، همه چیز را قربانی می‌کند. این نحله سیاسی حتی در شرایط کرونایی و وضعیت بد اقتصادی هم حاضر نیستند کمی به دولت کمک کنند تا مشکلات مردم را رفع کنند.

شاگردان اول مکتب ماکیاولی دوست ندارند در این ماه‌های پایانی دولت موفقیتی به نام حسن روحانی و تیم او نوشته شود. به خاطر همین هر کاری می‌کنند تا حواس دولت از مشکلات پرت و به حواشی گرم شود. البته آنها باید بدانند که روحانی هم خود زمانی یک طلبه بوده و این درس را خوب فرا گرفته که :« الا یا ایها الطلاب ناشی ! علیکم بالمتون لا بالحواشی»

در پایان باید به این نکته اشاره شود که این نوشتار دردفاع از حسن روحانی نیست. از روحانی باید انتقاد شود اما باید بدانیم که مهم‌ترین هدف حل مشکلات کشور و راست کردن کمر خم شده مردم زیر بار فشار اقتصادی است. حالا می‌خواهد این کار توسط روحانی انجام شود با هر فرد دیگری.