مهسا جزینی: با معیارهای یک مجلس انقلابی و آنچه ادعا میکردند قاعدتا رزمحسینی هم باید مانند تاجگردون با رأی منفی نمایندگان روبهرو میشد. اما از قضا به سرنوشت بذرپاش دچار شد.
حواشی و اسناد و گفته درباره هردو در فضای مجازی کم نبود. بسیاری معتقدند مجلس در مورد تاجگردون ارادهای سیاسی داشت تا اسناد و گفتهها و محمل رأی قرار دهد اما درباره رزمحسینی و بذرپاش اینگونه نشد.
در شبکههای مجازی حامیان جوان اصولگرایانی که با رمز مجلس انقلابی وارد پارلمان شدهاند با همین رمز اعلام سرخوردگی میکنند. بعد از ماجرای بذرپاش این دومین شوک پارلمان یازدهم به رأیدهندگانش بود.
آنها معتقدند مجلس انقلابی با استانداردی دوگانه عمل میکند. بذرپاش و رزمحسینی را نگه میدارد اما تاجگردون را میاندازد. در حالی که اگر قرار شود با یک عینک و خطکش اندازهگیری کند هر سه باید رأی منفی میگرفتند.
برخی تصور میکردند مجلس انقلابی از عدم حضور دوباره روحانی در جلسه رأی اعتماد بیشتر از قبل عصبانی شود و این هم در عدم رأیدهی به گزینه پیشنهادی مؤثر واقع شود. به طور قطع اگر پای مسائلی دیگر در میان نبود همه مواردی که به عنوان مخالفت با رزم حسینی در جلسه دو روز قبل از رای اعتماد در مجلس مطرح شد؛ مانند شائبه دوتابعیتیبودن یا حداقل سکونت خود و خانوادهاش برای سالها در خارج از ایران کافی بود تا با متر و معیار یک مجلس انقلابی رزمحسینی رأی اعتماد نگیرد.
نکته جالب اینکه کریمیقدوسی که یکی از مخالفان سرسخت دولت روحانی است اما به حمایت از رزمحسینی در توییتر نوشته بود: «آقای رزمحسینی در دورانی که هیچ سمتی نداشته و در بخش خصوصی فعال بوده مجوز اقامت کانادا را دریافت نموده و کمیته تحقیق اسم ایشان را در لیست دوتابعیتیها منتشر نمود ایشان ازسال ۹۲ به بعد که در سمتهای دولتی استاندار کرمان و خراسان مشغول شد به کانادا سفر نداشته و مجوز اقامتشان لغو شده».
در حالی که گفته میشد عدم حضور روحانی در جلسه رأی اعتماد به گزینه پیشنهادی قبلی عاملی برای رأینیاوردن او به علت دلخوری نمایندگان بود اما این بار عدم حضور دوباره نه نقشی در تشدید دلخوری داشت و نه در اراده لابیستهای مجلس اصولگرا در همراهی با دولت.
حتی بزرگترین فراکسیون مجلس اصولگرایان یعنی فراکسیون نیروهای انقلاب هم تصمیم گرفت در رأی اعتماد آتشبهاختیارانه نه فراکسیونی عمل کند تا این گونه مسئولیت این انتخاب را از خود رفع سازد.
مجلس اصولگرایان از یک گروه تازهوارد و یک جماعت با تجربه زیست پارلمانی که لابیگری یکی از شاکلههایش است تشکیل شده است. رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس که حامی رزمحسینی بود از جمله این افراد است.
روندی که مجلس یازدهم طی میکند آن را کم کم در قد و قواره همه مجالس قبلی قرار میدهد و این یعنی بازشدن چشم حامیانشان با واقعیت قدرت و سیاست در ایران که تراز سیاست را نه با شعارهای تند بلکه با عمل معطوف به منافع باید سنجید.
در واقع یکی از دلایل پرسروصدا بودن این مجلس هم همین است. هرچه فاصله بین شعار و عمل بیشتر، تُن صدایشان بلندتر و شعارها پررنگتر میشود؛ واقعیت، پشت بزرگی صدا پنهان میشود. نتیجه آنکه با این روند، درون مجلس چهرههایی مانند الیاس نادران که بر سر ماجرای بذرپاش به شدت برآشفت و نامه نوشت و گفت تا برکناریاش پیگیر خواهد ماند، به محاق میرود.
در این یکی دو، ماهه کمتر صحبتی یا تحرکی از او دیده یا شنیده شده است. احمد توکلی هم که باز در ماجرای بذرپاش فعال بود و این انتصاب را مصداق فساد میدانست، گویا تصمیم گرفته فعل و انفعلات درون مجلس را به حال خود رها کند و دیگر اظهار نظری نداشته باشد.
به هر حال منافع قبیله اقتضا نمیکند همواره در حال افشاگری علیهاش باشند. اما واکنش حامیان اصولگرایان به پارلمان راهیافته هم در شبکههای مجازی در نوع خودش قابل تأمل بود.
به عنوان نمونه نوشتهاند: «آخرش نفهمیدم مجلسی که اعتبارنامه تاجگردون را به راحتی رد میکند چطور رزمحسینی را با اتهاماتی ده برابر تاجگردون تأیید میکند. رمز این کار در لابیگری است و لاغیر. شک نکنید». «موضوع رزمحسینی کم از تاجگردون نداشت اما این همه سر زیر برف کردنها از کجا نشأت می گیره؟!». «یک جریانی از بیرون مجلس در تلاش هست تا رزمحسینی به عنوان وزیر صمت رأی اعتماد بگیره! جالب اینجاست همین جریان، در بحث تأیید صلاحیت مجدد تعدادی از نمایندگان ردصلاحیتشده مثل تاجگردون، فشار زیادی به شورای نگهبان وارد کرد».
یکی از کاربران ارزشی پیج شخصی را در اینستاگرام معرفی کرده و نوشته: «بروید ببینید و بعد خودتون متوجه میشید که مجلس انقلابی چه خیانتی به هممون کرد پ.ن: تازه این بخش کوچیکی از کاراهاشون هست که ما فهمیدیم تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. چقد ساده بودیم که روی این مجلس به اصطلاح انقلابی حساب وا کرده بودیم آقای مجلس! امید ما... به شما بود. فاتحۀ این مجلس را هم بخوانید...!».