رئیس اتحادیه دکهداران اظهار داشت: دکههای تهران چند رسته شغلی دارد که بیشترین مجوز برای گل و گیاه و تنقلات است؛ در این میان 70 درصد به گل و گیاه مربوط میشود و کاهش فروش این رسته شغلی به بیش از 50 درصد میرسد. اما دکههای تنقلات هم بین 30 تا 40 درصد افت فروش داشتهاند.
به گزارش ایلنا، نادر فداکار، رئیس اتحادیه دکهداران، در مورد وضعیت فروش دکهداران اظهار داشت: فروش دکهدارانی که تنقلات دارند به حداقل ممکن رسیده است، زیرا مردم ترجیح میدهند به جای چندین بار، یک بار از خانههای خود بیرون بروند. این کاهش فروش به طوری بوده که اگر روزانه محصولی را 20 عدد به فروش میرساندند اکنون این رقم به 5 عدد رسیده است زیرا مردم از خرید کردن واهمه دارند و خود را محدود کردند.
وی ادامه داد: در حال حاضر شرایط دکهها از لحاظ کسب و کار چنگی به دل نمیزند البته این موضوع منحصر به دکهداران نیست، بلکه دامن گیر تاجران، عمده فروشان و مشاغل دیگر شده است. همه این مشاغل رو به ورشکستگی هستند چه برسد به دکهها که محل کسب است.
رئیس اتحادیه دکه داران اضافه کرد: دکههای تهران چند رسته شغلی دارد که بیشترین مجوز برای گل و گیاه و تنقلات است؛ در این میان 70 درصد به گل و گیاه مربوط میشود و کاهش فروش این رسته شغلی به بیش از 50 درصد میرسد. اما دکههای تنقلات هم بین 30 تا 40 درصد افت فروش داشتهاند
وی شرایط دکهداران گل و گیاه را نامساعد دانست و افزود: این شرایط نامساعد بیشتر گل فروشان را تحت تاثیر قرار داده است که از اسفندماه به مدت دو ماه تعطیل بودند و پس از آن در رکود کامل به سر میبرند، این در حالی است که قیمت گل هم افزایش پیدا کرده است. به طوری که میتوان ادعا کرد دکهداران گل ورشکست شدهاند زیرا گل فروشی سرمایه 5 روزه است و در صورتی که سرمایه خود را در این چند روز به فروش برساند، میتواند خرید هم داشته باشد، در غیر این صورت آن سرمایه گذاری از بین رفته است و نمیشود سرمایه گذاری جدیدی کرد.
فداکار افزود: از زمانی شیوع ویروس کرونا، گل فروشان به مدت دو ماه کامل تعطیل بودند اکنون مردم هم با محدودیت شرایط رفت و آمد و افزایش تورم که منجر به کاهش قدرت خرید خانوادهها شد تمایل خود را به خرید گل از دست دادهاند. بنابراین همه عوامل دست به دست هم داده تا دکهداران در رکود کامل به سر ببرند.
رئیس اتحادیه دکهداران خاطر نشان کرد: دسته دیگر؛ دکه داران تنقلات است که شرایطی مانند گل فروشها نداشتند که اجناسشان از بین رود و بنوعی سرمایهشان حفظ شده است. اما به علت محدودیت رفت و آمد کاسبی آنها نیز به حداقل رسیده است. باید یادآور شد که متاسفانه هیچ کمکی هم به دکهداران نشده است.