موسسه ملی مطالعات جمعیت شناسی فرانسه «ایند»، (INED) در آخرین گزارش خود، نتایج تحقیق درباره میزان خشونت علیه زنان مهاجر آفریقایی پس از مهاجرت به فرانسه را منتشر کرده است. طبق این تحقیق یک پنجم زنان مهاجر آفریقایی مصاحبه شونده در مطالعات گفتهاند که پس از ورود به خاک فرانسه قربانی خشونتهای جنسی شدهاند.
به گزارش یورونیوز، طبق این گزارش یک سوم زنان مهاجر آفریقایی با علائم مثبت ابتلا به ویروس اچ آی وی، پس از مهاجرت به این بیماری مبتلا شدهاند. به گفته این موسسه، ابتلاِ به این ویروس پس از مهاجرت، می تواند نتیجه مستقیم اعمال آزار و تجاوز جنسی علیه زنان مهاجر باشد.
این گزارش ثمره تحقیقات وسیع در ۷۴ مرکز بهداشتی درباره وضعیت سلامت صدها زن آفریقایی مهاجر بین سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ در استان ایل دوفرانس به مرکزیت پاریس است.
دلایل مهاجرت زنان آفریقایی
۴۶ درصد از زنان مصاحبه شونده به قصد پیوستن به اعضای خانواده، ۲۰ درصد به امید زندگی بهتر، ۱۸ درصد بدلیل تهدید مرگ در کشور مبدا، ۱۳ درصد برای ادامه تحصیل و تنها ۴ درصد به دلیل مشکلات پزشکی به فرانسه مهاجرت کردهاند.
مطالعات نشان می دهد زنانی که پیش تر در کشورهای خود قربانی خشونت جنسی بودهاند، بار دیگر در کشور میزبان، فرانسه، نیز مهمترین قربانیان خشونتهای جنسی هستند.
خشونت جنسی از سوی مردانی که احساس مالکیت می کنند
در میان زنانی که مورد مطالعه قرارگرفته اند، بخشی در خانه خویشاوندان دور و نزدیک مستقر شده و بخش بزرگ تری تجربه اسکان موقت و بیخانمانی و خیابان خوابی را هم تجربه کرده اند.
با این حال گروه اول مانند گروه دوم خشونت جنسی را تجربه کردهاند. در بیشتر موارد زنان، قربانی خشونت مردانی که خواه عضوی از خانواده یا غریبه هستند، شده اند. مردانی که معمولا در مقابل کمک به این زنان احساس مالکیت کردهاند.
عدم استقلال مالی و دسترسی به حقوق اولیه، نقطه مشترک زنان قربانی خشونت
یکی از مهمترین دلایل تحمل خشونتهای جنسیتی عدم استقلال مالی و نبود امکان اسکان برای این زنان در استان ایل دوفرانس بوده است.
مطالعات «ایند» نشان می دهد زنان مبتلا به اچ آی وی مثبت، ۴ برابر بیشتر از زنان مهاجر آفریقایی بدون علائم، قربانی خشونتهای جنسی شده اند.
در پایان گزارش، پژوهشگران این موسسه تاکید کرده اند که ناامنی و نبود دسترسی راحت زنان مهاجر به حقوق اساسی و اولیه در فرانسه دلیل اصلی قربانی شدن این زنان است.
به گفته این موسسه اگر زنان مهاجر موفق می شدند در همان بدو ورود کارتهای اقامت شهروندی دریافت کرده و امکان اسکان آنها از سوی دولت فراهم می شد تا این اندازه شاهد آمار بیسابقه خشونت جنسی و درنتیجه ابتلا به بیماری در میان آنها نبودیم.