دانشمندان آزمایشگاه ملی "سندیا"(Sandia) به سختی در حال تلاش هستند تا ببینند آیا ژن‌های برنامه‌ریزی مجدد شده با فناوری ویرایش ژن موسوم به "کریسپر"(CRISPR) می‌تواند به مقابله با کووید-۱۹ کمک کنند یا نه.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، چه می‌شود اگر بتوانیم ژن‌های خود را دوباره برنامه‌ریزی کنیم تا مانع از ابتلا به کووید-۱۹ شوند؟ این همان چیزی است که دانشمندان آزمایشگاه ملی "سندیا" در تلاش هستند با استفاده از فناوری ویرایش ژن موسوم به "کریسپر"(CRISPR) آن را دریابند.

محققان برای مهار کروناویروس جدید و همچنین برای مقابله با شیوع احتمالی گونه‌های ویروسی مشابه در آینده، از روش ویرایش ژن استفاده می‌کنند.

"جو شونیگر" زیست‌شیمیدان این آزمایشگاه که در حال کار بر روی پروژه کریسپر است، توضیح داد: سؤالات بسیار بزرگی درباره این موضوع وجود دارد، زیرا این فناوری به عنوان یک پدیده در سراسر جهان در حالت توسعه است و به همین دلیل است که باید با جدیت راه‌های مختلف را دنبال کنیم.

دانشمندان با استفاده از فناوری‌های کریسپر می‌توانند اسیدهایی که سلول‌ها را تشکیل می‌دهند، تغییر دهند، ژن‌ها را دستکاری کنند یا بیان ژن را برای مبارزه با ویروس‌ها و همچنین کمک به بدن در مقابله با عفونت‌ها کنترل کنند.

این گروه در آزمایشگاه ملی "سندیا" سالهاست که در حال مطالعه بیماری‌های عفونی در حال ظهور از جمله ویروس‌های ابولا و نیپا(Nipah) است.

"اسکار نگرت" یک متخصص ویروس شناس که روی این مطالعه کار می‌کند، بسیاری از مشترکات بین این ویروس‌ها و کروناویروس را ذکر کرده است.

وی می‌گوید: این نکته مهم و کلیدی است که ما مدت طولانی در مورد آن فکر کرده‌ایم. ما می‌توانیم اقدامات متقابل سریع ژنتیکی ایجاد کنیم که بتواند به جای تنها یک ویروس، یک خانواده از ویروس‌ها را هدف قرار دهد.

دانشمندان این آزمایشگاه در حال کار بر روی برنامه‌ریزی مجدد ژن‌ها برای مبارزه با کووید-۱۹ هستند.

محققان با استفاده از "کریسپر" از اقدامات ژنتیکی ضد ویروسی برای مقابله با بیماری کروناویروس جدید و شیوع‌های احتمالی در آینده استفاده می‌کنند.

این گروه باید سه مؤلفه کلی را در نظر بگیرد. اولین مورد، بررسی فناوری‌های جدید مانند "کریسپر" به عنوان یک اقدام متقابل در مقابل ویروس است که بر خلاف یک ویروس، تعدادی از ویروس‌ها را هدف قرار دهد. دوم نحوه استفاده ایمن از آن در انسان است و سوم اینکه باید مولفه‌های فنی مانند توسعه روش‌های تحویل را در نظر گرفت.

این تیم باید اثر تحویل را به ریه‌ها منتقل کند تا ببیند آیا آنها نیاز به پروتئین میزبان جدیدی دارند یا خیر.

آزمایشات و مطالعات بیشتری باید انجام شود، اما اگر این روش موفقیت آمیز باشد، به شدت به ما در مقابله با کروناویروس فعلی و هرگونه بیماری پاندمی در آینده کمک خواهد کرد.