عصرایران؛ مصطفی داننده- وظیفه آدم مشهورها در بحرانهای مثل کرونا چیست؟ شاید بپرسید آدم مشهورها چه کسانی هستند؟ همان سلبریتیهای خودمان. همانهایی که مردم برای دیدنشان صف میکشیدند. همانهایی که دنبالکنندگان فضای مجازیشان سر به فلک میگذارد.
آدم مشهورهای خارج از ایران به شدت این روزها فعال هستند. آنها میدانند شهرت برای آنها یک وظیفه اجتماعی به همراه دارد. نمیشود خیلی ساده از کنار بحرانهای اجتماعی گذشت و ساکت بود.
آدم مشهورهای خارج در روزهای کرونایی با کمکهای مادی و معنوی خود به کمک جامعه کرونا زده آمدهاند. در ایران اما آدم مشهورها البته جز چند نفر مثل هدیه تهرانی، علیرضا جهانبخش و برخی خوانندگان، تقریبا هیچ کاری نمیکنند به جز استوری گذاشتن.
آدم مشهورها درآمد بهتری نسبت به دیگر افراد جامعه دارند. آنها میتوانند بخشی از درآمد خود را به بیمارستانها و افرادی که درگیر کرونا هستند اختصاص دهند. این کمک میتواند به شهری که در آن متولد شدهاند باشد.
شاید آدم مشهورها بگویند، ایران که خارج نیست. ما پولهایمان را به موقع نمیگیریم یا به اندازه خارجیها پول نمیگیریم. همین که بتوانیم زندگی خودمان را بچرخانیم هنر کردهایم.
ما هم به عنوان آدمهای معمولی این جامعه حرف آنها را قبول میکنیم. اوضاع اقتصادی کشور خوب نیست، اوضاع جیب شما هم خوب نیست. اما میشود این سوال را جواب دهید که آیا کمک معنوی هم خرج دارد؟
مثلا چه اشکالی دارد بازیگران در فضای مجازی که قدرتاش را به همگان ثابت کرده است، نمایش خوانی کنند، تئاتر یک نفره بازی کنند، خاطرات فیلمهایشان را بگویند، با مخاطبان خود حرف بزنند. اینها که آنچنان هزینهای ندارد، دارد؟
مثلا چه اشکالی دارد، آنهایی که دستی به طنز دارند، استندآپ کمدی برگزار کنند و مردم را بخندانند. کار سختی نیست، هست؟
مثلا چه اشکالی دارد تا پایان عصر کرونا، مشاغل مردم را در صفحههای اجتماعیشان تبلیغ کنند بدون اینکه از آنها هزینه دریافت کنند.
مثلا چه اشکالی دارد، ورزشکارها در خانه زمان ورزش بگذارند و از مردم و طرفدارهایشان بخواهند با آنها ورزش کنند. این که دیگر به حقوق عقب مانده ربط ندارد، دارد؟
اینها نمونهای از کارهایی است که آدم مشهورها میتوانند به عنوان وظیفه اجتماعی انجام دهند. رفتار آدم مشهورها در زمان کرونا به یادمان میماند. خیلی از آنها در این زمان تقریبا هیچ کاری نکردند. قدمی برای بهتر شدن حال جامعه برنداشتند.
مردم همانگونه که از حاکمان خود انتظار دارند شرایط جامعه را به گونهای فراهم کنند که آنها بتوانند زندگی آرامی داشته باشند، از آدم مشهورهای زندگیشان انتظار دارند در شرایط حساس مثل کرونا به داد آنها برسند و سعی کنند حال جامعه را خوب کنند.
یا مشهور نشوید یا به وظیفه اجتماعی مشهور بودن عمل کنید تا به واسطه این رفتار محبوب شوید. آدمی به یاد این تعبیر می افتد که بعضیها مشهوراند به این که شهرت دارند!
_______________
بیشتر بخوانید:
بسیاری از خواننده ها و نوازنده ها برنامه های روزانه یا هفتگی دارند و در ایسنتاگرام یا یوتیوب پخش می کنند...
مساله این هست که ارتباط هنرمندان در سایر کشورها با مردم برقرار هست، و نمی توانند بدون این ارتباط مردمی حتی روزی رو سر کنند. اما در ایران هنرمندان بیشتر با بالاترها در ارتباط هستند و چشم شون به بالاترهاست.
می گفت سال بعد من اسکار، گرمی و... نمی خواهم نمی خواهم خوانندگان ، بازیگران و... را روی فرش قرمز ببینم سال بعد می خواهم پرستاران، پزشکان و... را روی فرش قرمز ببینم
الآن معلوم نیست از ترس کرونا کجا قایم شدن
نمیدونم کی می فهمیم که از یه آدم مشهور فقط باید در حدود همون دلیلی که باهاش مشهور شده توقع داشته باشیم و نه بیشتر!
چرا اینها با درامدهای چند ده میلیاردی در این شرایط سخت حاصر نیستند کمک کنند
متن خوبی بود ولییییییییییییییییییییییییی
تعداد افراد مشهور که کارهایی از کارهایی که شما بالا گفتید رو انجام دادن هم کم نیستند.نمیخوام اسم ببرم ولی جندین وجند نفر چه ورزشکار و چه بازیگر و مجری و کارگردان هستند که این کار رو انجام دادن.
بعضی ها تو پیجشون بیان کردن بعضی ها نه
اگه کار خوب کنی میگن قصدش ریاست
اگه کاریم نکنی میگن قلبش سیاست