عصر ایران؛ محسن ظهوری - آنها را با رزمندهها مقایسه کردهاند؛ با کسانی که از جان خود گذشتند تا جان هموطنانشان ایمن بماند. اما انگار این مقایسه تنها در مصاحبههاست و برای پشت تریبون. پرستاران در خط مقدم مبارزه با کرونا تنها ماندهاند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر ببینید:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این روزها انتشار فیلمهایی از شادی و رقص پرستاران، گرچه امید و نشاط را به جامعه تزریق کرد، اما در پشت خود درد و رنج جامعه پرستاری را پنهان کرده. کسانی که بیش از دیگران به کرونا نزدیکاند و حمایتهای کمی از آنها میشود.
گیلان، مازندران، تهران، قم و اصفهان، پنج استانی هستند که تا این لحظه به مرز بحرانی رسیدهاند و شمار مبتلایان در بقیه استانها هم رو به افزایش است. زنگ خطر یک بحران فراگیر به گوش میرسد و ایران نیازمند کادر درمانی مجهز و باانگیزه است. اما انگار مسئولین متوجه این موضوع نیستند.
یکی از پرستاران بخش کرونای بیمارستان مسیح دانشوری تهران، در گفتوگو با عصصر ایران از نبود امکاناتی برای پرستاران میگوید که میتواند جانشان را در معرض خطر جدی قرار دهد.
از طرفی نبود تعداد کافی پرستاران هم مزید بر علت شده و به گفته «محمد شریفیمقدم» دبیرکل خانه پرستاری، تبعیض میان پرستاران شرکتهای خصوصی و استخدامیهای دولتی هم باعث شده تا بخش بزرگی از جامعه پرستاری ایران دلخور شده و قصد پایان کار داشته باشند.
کرونا، مذاکره و استقامت نمیشناسد. بیماری خطرناک و همهگیری است که قبل از هر چیز نبود مدیریت را نشانه گرفته. در شرایطی که ایران بیش از همیشه به پرستاران نیاز دارد، بسیاری از آنها را در وضعیتی ناگوار قرار داده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر بدانید:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ