زهرا رهنورد:افراد سن بالا در دولت کارايي ندارند

ایرنا: دفتر پژوهش و بررسيهاي خبري-زهرا رهنورد گفت: انشاء الله دولتي روي کار بيايد که از نسل جوان باشد چون به هيچ وجه سنهاي بالا کارايي ندارند

 

زهرا رهنورد در آبانماه 1358 طي 7 شماره متوالي با روزنامه جمهوري اسلامي که در آن زمان با سردبيري ميرحسين موسوي منتشر مي شد گفت و گو نمود.اين مجموعه گفت و گوها که تحت عنوان "ويژگيهاي انقلاب اسلامي ايران" صورت مي گرفت حاوي نکات مهمي است که در اينجا به آنها اشاره مي شود:

زهرا رهنورد در اين مجموعه گفت و گوها خواستار سپردن دولت به نسل جوان و کناره گيري دولتمردان با "سنهاي بالا" شد و اظهار داشت:"چون حرف سر اين است که چه تيپ دولتي روي کار مي خواهد بيايد، به نظر من در درجه اول بايد انشاء الله دولتي روي کار بيايد که اول از نسل جوان و زبده باشد، بهيچوجه سنهاي بالا کارايي ندارند.ما احتياج داريم به تجربه دست زدن. چون اسلام هزار و چهارصد سال پيش توي سيستم بسيار ساده اي پياده شده بود حالا مي خواهيم اسلام را به شکل پيچيده اي در اين نظام قرن بيستمي پياده بکنيم در اين زمينه نياز به تحول و شجاعت داريم. دست به تجربه زدن، چه بسا شکست هايي بخوريم و اين کار را حتما نسل جديدي مي تواند بکند. که در عين حال شديدا ضدطبقاتي باشد.يک چنين تيپي بيايد رو کار شروع کند شديدا با صراحت، اصلاحات، تغييرات انقلابي در سيستم تقسيم زمينها، دولتي کردن کارخانه ها و ملي کردن چون که ملي کردن عميق تر است. ما بعد از انقلاب بايد بدون اين که وارد خشونت هاي مسلحانه شويم بايد وارد از بين بردن تضادهاي طبقاتي و از بين بردن مالکيتهاي متمرکز مي شديم.چون بعد از انقلاب وارد مرحله شديدا ضد طبقاتي مبارزه با فئودالها و سرمايه دار ها نشديم به آن هدف اصلي که توحيدي کردن افکار و انديشه مردم است نيز نرسيديم."

زهرا رهنورد ضمن ايراد اتهام تقلب به نحوه انتخاب نمايندگان مجلس خبرگان قانون اساسي ، متن نهايي تدوين شده قانون اساسي از سوي اين مجلس را غيرعادلانه خواند و اظهار داشت:"در مورد قانون اساسي بايد بگويم اولا در اين ترکيب يکدستي که در مجلس خبرگان هست، من موافق نيستم. که البته به اين معنا نيست که اينهايي را که الان هستند، آدمهاي خوبي ندانم. قطعا افراد خالص و پاکي هستند.

 

مردم محله¬هاي خودشان اينها را انتخاب کردند و هيچ شکي نيست. حالا اگرچه در انتخابات تقلب بوده ولي بنظر من همه دسته ها و گروههاي تقلب کرده اند. اين ترکيبي که وجود دارد بينش مکتبي اسلام که الان براي ما اصل قضيه است در آن بندرت حضور دارد، نه اينکه مطلقا وجود نداشته باشد، هستند افرادي که خيلي مبارز هستند و در عين حال مکتبي فکر مي کنند ولي انديشه حاکم بر مجلس خبرگان بنظر من يک انديشه سنتي، مکتبي اسلام است.جنبه هاي اسلامي قانون اساسي قويتر است ولي جنبه هاي برابري طلبانه¬اش، آزاديخواهانه آن، آنطور که اسلام مي خواهد نيست به اين دليل که جنبه مکتبي ندارد. يک مثالي من اينجا ميزنم که خيلي جالب بود و آن اين بود که لغت توحيد را حذف کردند بخاطر اين که بنظرشان بوي مارکسيستي ميداد ولي لغت توحيد اصلا، اصل اول اصول دين ما است. چطور ما مي توانيم به آن اصل مشکوک باشيم بخاطر اين که از يک مکتب منزجريم. انزجار ما از يک مکتب را فقط و واقعا مي توانيم با قدرت مکتب خودمان نشان دهيم ما که بياييم و مکتب خودمان را حقيرتر نشان بدهيم ديگر چطور مي توانيم از آن مکتب منزجر باشيم.

 

 ما هم اگر منزجر باشيم توده ماخواه ناخواه گرايش به آن پيدا مي کنند. لغت توحيدي را آنها بيم از آن داشتند بخاطر اين که فکر مي کردند معني جامعه کمونيستي را مي دهد در حالي که (جامعه توحيدي)، جامعه اي را مي گويند که هر گونه طبقه بندي در آن وجود ندارد.اين يک جز کوچکي بود که من مثال زدم که آيا وقتي که با يک چنين شروع مي شود صحبت قانون اساسي طبيعي است که از اول روال منطقي و مکتبي به خود نداشته باشد."

زهرا رهنورد سپس در مخالفت با تصويب اصل ولايت فقيه در قانون اساسي گفت:"اين حقي که به ولايت فقيه و شوراي ولايت داده شده کاملا نفي کننده آن توانايي هاي انسان براي شناخت حق و باطل است. بنظر من اين کارايي منفي است.ضعفش در اين است که توان شاخت و مسئوليت را از مردم مي گيرد.اصلا ولايت بايد روشن شود که مسئله فيم بودن براي مردم نيست و مساله فقيه بايد معلوم شود. شرايط فقاهت بايد معلوم شود و در صورتي اين دو مفهوم به همان معني اصلي اسلاميش بر گردد نه به آن معنايي که بعدها پيدا شده و الان هم يک چيزي نيست که بشود واقعا صد در صد با اين مفهومي که عرضه مي شود بگويم مورد دفاع هر اسلام شناسي باشد.آن کدام فرداست که بتواند نماينده خدا باشد در روي زمين و بنابراين طبعا بايد با توجه به اينکه خودخدا آزادي و اختيار به خود انسانها داده ديگر هيچ کس نمي تواند سلب آزادي و اختيار از انسانها بکند بعنوان اينکه من ولي هستم.

 

اين پرورش فقيهي که بعد از ائمه تا الان داشتيم مي بينيم افرادي با خرد و نبوغ امام خميني اگر نگوييم که اصلا نداريم، خيلي کم داشتيم و اين خودش واقعيتي را نشان مي دهد که خود آن زمينه ها نارسا است اين فقيهي که از همين حوزه تربيتي که تمام فقها داشتند مي خواهد طي کند و بيايد ولايت کند، خود اين فقيه روي ميزان شناختش حرف است. يعني من معتقد نيستم بتواند همه جا باشد و رهبري همه جانبه در جامعه داشته باشد. در نتيجه شخصيت شناسي فقيه چيزي است که بايد تغيير پيدا کند فرض کنيم فقيهي آمد روي کار و شناختي خيلي متعالي هم داشت، آيا اين بايد به اين ترتيب رهبري کند که تمام قدرت خلاقيت، انتخاب، کارايي و هر نوع مسئوليتي را از مردم بگيرد. اگر اينچنين باشد اين حقي که در قانون اساسي مطرح شده از نظر من مردود است. "

زهرا رهنورد سپس به نهاد روحانيت به شدت انتقاد کرد و گفت:"سازمان روحانيت اين ضعف را داشت که مکتبي نبود و از نظر بينش بسيار پايين بود. بعد از انقلاب در حقيقت تا حدود زيادي قدرت بدست روحانيتي که صديق بود ولي بينش نداشت افتاد .گروه هايي که در طول انقلاب حضور داشتند ولي حضورشان بهيچوجه حالت فعال و مکتبي نبود."

گفتني است زهره کاظمي با نام مستعار "زهرا رهنورد" در سال 1348 با ميرحسين موسوي ازدواج نمود و پس از برگزاري يک نمايشگاه نقاشي در حسينيه ارشاد به همراه همسرش که خود را "حسين رهجو" مي ناميد به امريکا رفت و در آستانه پيروزي انقلاب به ايران بازگشت.‏

رهنورد در سال 75 به جبهه اصلاح طلبان مي پيوندد و در کنار محمد خاتمي قرار مي گيرد. با پيروزي خاتمي در ‏انتخابات دوم خرداد 76 وي به عنوان مشاور سياسي رئيس جمهوري برگزيده مي شود. يک سال بعد به عنوان رئيس ‏دانشگاه الزهرا منصوب مي شود، سمتي که تا سال 85 در آن مشغول به کار بود. زهره کاظمي(زهرا رهنورد) مدارک کارشناسي ارشد و دکتري خود را در رشته علوم سياسي از دانشگاه آزاد دريافت کرده است.

منبع مصاحبه : روزنامه جمهوري اسلامي در تاريخهاي 14 لغايت 24 آبان 1358