دولت اول که از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده غرب لیبی به مرکزیت طرابلس (پایتخت) را در دست دارد.
در مقابل، دولت دیگری به رهبری ژنرال "خلیفه حفتر" شرق لیبی را در کنترل خود دارد. خبرگزاری رویترز گفته است که به نظر می رسد روسیه در حمایت از حفتر، نیروی نظامی، پول و سلاح ارائه می کند.

اردوغان و قطر از دولت وفاق ملی لیبی ( مستقر در طرابلس - به رسمیت شناخته شده از سوی سازمان ملل) حمایت می کنند.

در مقابل، دولت های روسیه، مصر، امارات و یونان حامی دولت خلیفه حفتر هستند.

در حال حاضر نیروهای ژنرال خلیفه حفتر به پایتخت (طرابلس) نزدیک شده اند و تلاش دارند طرابلس را تصرف کنند.

شرح عکس: آرشیو - نیروهای دولت وفاق ملی لیبی هنگام رویارویی با نیروهای ژنرال خلیفه حفتر در جنوب طرابلس - خبرگزاری فرانسه

دولت های بزرگ از جمله روسیه و آلمان تلاش می کنند میان این دو آتش بس برقرار کنند.

قبل از این، دولت روسیه، از سران دو دولت لیبی دعوت کرد با سفر به مسکو و دیدار با یکدیگر، توافقنامه آتش بس امضا کند. ژنرال حفتر به مسکو سفر و با توافق آتش بس موافقت کرد اما از امضای توافقنامه خودداری کرد.

هم اکنون برلین قرار است در روزهای آینده میزبان رهبران لیبی برای دست یابی به آتش بس دائمی باشد.

ژنرال حفتر قبلا و در دوره حکمرانی معمر قذافی رهبر لیبی، در ارتش این کشور فعالیت می کرد.

رسانه ها می گویند حملات ژنرال حفتر برای تصرف پایتخت لیبی تاکنون منجر به کشته شدن 280 غیرنظامی، 2 هزار نظامی و هزاران آواره شده است.

همزمان دولت ترکیه (به ریاست اردوغان) به دنبال اعزام ارتش این کشور به لیبی است.

اردوغان با دولت لیبی مستقر در طرابلس، توافقنامه ای امضا کرد. براساس این توافقنامه، ترکیه به لیبی نیروی نظامی اعزام می کند.

شرح عکس: راست: ژنرال خلیفه حفتر رهبر دولت شرق لیبی (به مرکزیت بنغازی) و چپ: فایز السراج رهبر دولت وفاق ملی لیبی (غرب لیبی ) به مرکزیت طرابلس

همچنین براساس توافقنامه دیگری میان ترکیه و لیبی، دو کشور مرزهای دریایی را ترسیم کردند و ترکیه از حق اکتشاف دریایی نفت و گاز در بخش هایی از مدیترانه بهره مند شد. قبرس و یونان مخالف این توافقنامه و اعطای حق اکتشاف دریایی به ترکیه هستند.

ترکیه قبل از این هم براساس توافقنامه مشابهی به قطر نیروی نظامی اعزام کرده بود.

لیبی یکی از کشورهای دارای منابع غنی نفت و گاز است.

معمر قذافی بعد از 40 سال حکمرانی در لیبی در سال 2011 با موجی از اعتراضات مردمی روبه رو شد و در نهایت سقوط کرد و کشته شد.

بی ثباتی در لیبی باعث شده بسیاری از افراد با عبور از لیبی، تلاش کنند از طریق دریای مدیترانه راهی اروپا شوند اما خیلی از آنها در دریا جان می دهند.