۲۴ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۴ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۴۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۷۰۴۳۹۳
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۶ - ۲۸-۰۹-۱۳۹۸
کد ۷۰۴۳۹۳
انتشار: ۱۱:۵۶ - ۲۸-۰۹-۱۳۹۸

محسن هاشمی: ناآرامی‌های آبان پاسخی به سخت شدن شرایط معیشتی بود

وی ادامه داد: ما می‌توانستیم با اقداماتمان به مردم نشان دهیم که بخش انتخابی جامعه برای آنها کار می‌کند. این اقدامات احتیاج به هماهنگی داشت.

محسن هاشمی: ناآرامی‌های آبان پاسخی به سخت شدن شرایط معیشتی بودرئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با بیان این‌که ناآرامی‌های آبان‌ماه پاسخی به سخت‌تر شدن شرایط معیشتی کشور بود، گفت که باید در شرایط فعلی اقدامات را از مرز افراط و تفریط و انفعال دور کرده و وارد فار عملگرایی شویم.

به گزارش ایسنا، محسن هاشمی در ششمین کنگره حزب همبستگی ایران اسلامی اظهار کرد: در شرایطی در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم که کشور وضعیت خاصی دارد این انتخابات شباهت زیادی به انتخابات‌های گذشته ندارد، مشکلات کشور و در صدر آن مشکلات اقتصادی وجود دارد که علت اصلی آن در وهله‌ی اول تحریم‌های بی‌سابقه تحمیلی از طرف آمریکا و بعضی از کشورهای توسعه یافته غربی است که تا به حال به این صورت به کشور دیگری وضع نشده است.

وی ادامه داد: از سال 1385 که ایران اولین قطعنامه را از طرف شورای امنیت دریافت کرد این تحریم‌ها روز به روز بیشتر و مستحکم‌تر شده و موانع اقتصادی بیشتری را ایجاد کرد. در کنار آن بحث ناکارآمدی و ناهماهنگی دستگاه‌های مختلف هم وجود دارد که در 40 سال گذشته بی‌سابقه بوده، اختلافات سیاسی در اوج خود است و جریان‌های افراطی و تفریطی بیشتری در کشور حاکم شده است. ناکارآمدی به قدرت اجرایی کشور رسوخ کرده و ناهماهنگی وجود دارد.

به گفته هاشمی دو پدیده تحریم و ناهماهنگی دستگاه‌های مختلف و ناکارآمدی باعث افزایش مشکلات شده که مسائلی همچون کاهش ارزش پول ملی، توقف صادرات نفت، اختلال در بازارگانی و تاثیرات در اقتصاد کشور را شاهدیم مراقب باشیم دچار مشکلات بعدی نشویم و سعی کنیم از این مشکلات عبور کنیم.

رییس شورای مرکزی حزب کارگزاران ادامه داد: این مشکلات به جامعه رسوخ کرده و ناآرامی‌های چند سال گذشته را دیدیم که آبان‌ماه شدت بیشتری داشت. برخی گفتند به دلیل بنزین و برخی دیگر توطئه خارجی خواندند، اما می‌توان گفت به نوعی پاسخ به سخت‌ شدن شرایط معیشتی در کشور بود به خصوص این‌که به قشر پایین جامعه فشار بیشتری وارد کرده و می‌توان آثار آن را به راحتی دید.

وی با طرح این پرسش که در چنین شرایطی چه اقدامی را انجام داد و نقش احزاب، گروه‌های سیاسی و کارشناسان و فرهیختگان چیست، ادامه داد: پاسخ گروه‌ها و جریان‌های تندرو و افراطی را دیدیم آنها به دنبال استیضاح وزرا و دولت بودند. البته در همان وهله‌ اول طرح‌هایی برای برگرداندن بنزین را ارائه کردند که با نظر حاکمیت و شبه حکم حکومتی از طرف رهبری عقب‌نشینی کردند. آنها دنبال رادیکالیزه کردن و تندتر کردن وضعیت کشور هستند تا بتوانند خود را در کشور حاکم کنند؛ مسیری که به صلاح کشور نیست البته حاکمیت جلوی آنها ایستاد و آنها نتوانستند اثربخشی داشته باشند.

هاشمی اضافه کرد: طیف بعدی که در این مسیر فعال بود بعضا خواستار استعفای دولت شد نظرش این بود که باید دولت کنار بکشد تا مشخص شود که مشکلات حاکم شده در کشور تقصیر کیست و این نهادهای قدرتمند هستند که نمی‌گذارد کار جلو رود. آنها استعدادشان این است که با استعفا و کنار رفتن دولت مسئولیت به گردن حاکمیت بیفتد این هم بعضا مورد توافق گروه‌های سیاسی قرار نگرفت و از طرف آنها نفی شد.

وی اضافه کرد: رویکرد سوم که می‌تواند از این دو رویکرد خطرناک‌تر باشد، آن است که انفعال در پیش گرفته شود. معتقدان این رویکرد می‌گویند بر تداوم وضع موجود اصرار کرده و کاری انجام ندهید این کار باعث دلسردی در انتخابات شده و همه کم‌کم کنار می‌کشند و معلوم می‌شود حاکمیت مقصر است و نمی‌تواند کشور را در جهت خود هدایت کند؛ این سه رویکرد افراطی، تفریطی و انفعالی مطرح است که به باور ما رویکردی که می‌تواند مشکلات کشور را حل کند، مبتنی بر عقلانیت و عملگرایی است.

هاشمی با اشاره به سالگرد درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی توضیح داد: همان‌طور که ایشان می‌گفتند رویکرد همراه با عقلانیت و عملگرایی می‌تواند اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و گروه‌های مرجع اصولگرا برای نجات کشور را بسیج کند با این رویکرد می‌توانیم از معضلاتی که برای مردم حادث شده نجات پیدا کنیم. حال شاید سوال پیش بیاید که چرا بنده به عنوان رییس شورای شهر نتوانسته‌ایم اینگونه عمل کنیم آن هم در شرایطی که شورای شهر و شهرداری تهران و بخش زیادی از دولت در اختیار اصلاح‌طلبان و اعتدالیون است. ما اگر می‌توانستیم با عقلانیت و کارآمدی کارنامه‌ای از خودمان به جای بگذاریم دست بالا را در این انتخابات داشته و می‌توانستیم به مردم بگوییم که بخش انتخابی مردم می‌تواند امور را پیش ببرند نه این‌که مدام بخش انتصابی بگویند ما نمی‌توانیم کاری بکنیم.

رییس شورای شهر تهران ادامه داد: شهر تهران مشکلات زیادی مثلا درباره‌ی آلودگی هوا و حمل و نقل عمومی دارد قوانین مشخص است و زیرساخت‌ها هم بد نیست. ما در تهران 200 کیلومتر مترو و 172 کیلومتر بی آر تی داریم که در مجموع 300 ایستگاه داشته و ظرفیت جابه‌جایی بیش از 12 میلیون مسافر را دارد. ما می‌توانستیم اتوبوس‌ها را برقی کنیم و اثرگذاری در حمل و نقل شهر تهران داشته باشیم نه این‌که الان به جای پنج میلیون سفر با مترو 2.5 میلیون سفر صورت گرفته و هنوز اتوبوس‌های بی آر تی گازوئیلی بوده و نتوانسته‌ایم برای موتورسیکلت‌ها کاری کرده یا این‌که وضعیت تاکسی‌ها را از بنزین به گازوئیل برگردانیم.

وی ادامه داد: ما می‌توانستیم با اقداماتمان به مردم نشان دهیم که بخش انتخابی جامعه برای آنها کار می‌کند. این اقدامات احتیاج به هماهنگی داشت، اما وقتی وارد شدیم هشت دستگاه موجود یعنی وزارت کشور، سازمان برنامه و بودجه، صندوق ذخیره ارزی، بانک مرکزی، بانک‌های عامل و شهرداری نتوانستند هماهنگ شده و علی‌رغم مصوبات موجود روند به سمت کنونی رفته است.

رییس شورای شهر تهران با اشاره به طرح جامع پسماند گفت: در دوران آقای قالیباف 63 هزار مخزن بزرگ روباز در تهران ایجاد شد که زباله‌گردها به آن دسترسی داشته و گربه و حیوانات در داخل آن می‌روند و اطراف این مخزن‌ها پر از کثافت است. همه هم قبول دارند که وضعیت جمع‌آوری پسماند درست نیست. درباره‌ی طرح جامع پسماند قانون وجود دارد و می‌توان از تجربه کشورها استفاده کرد و اساسا کشور، مجلس شورای اسلامی و دولت آماده انجام حرکت ویژه‌ای بود که با انجام این کار می‌توانستیم اثربخشی زیادی در اذهان جامعه داشته باشیم این موضوع شامل بازآفرینی بافت‌های فرسوده هم می‌شود.

وی مجددا تاکید کرد: ما با این کارها و اثرات ناشی از انجام آن می‌توانیم بگوییم که بخش انتخابی جامعه بر انتصابی‌ها مسلط هستند البته که متاسفانه در این کشور مدام بخش انتخابی توسط بخش انتصابی مورد هجمه قرار می‌گیرد و این باعث شده که بعد از هر انتخابات آنها طوری القاء کنند که گروه‌های انتخابی برای مردم کار نمی‌کنند. اگر ما عملگرایی خود را عرضه نکنیم روز به روز بخش انتخابی ضعیف شده و انتصابی‌ها تسلط بیشتری بر جامعه پیدا می‌کنند امیدوارم در فرصت باقی‌مانده با اقداماتی از مرز افراطی، تفریطی و انفعالی دورز شده و وارد فاز عملگرایی شویم.

ارسال به دوستان