عصر ایران - در پی یادداشت دکتر علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در دفاع از چند همسری ، عباس پازوکی روانشناس طی نامه ای سرگشاده به وی به انتقاد از این یادداشت پرداخت و نوشت:

جناب آقای دکتر علی مطهری
نماینده محترم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی

یادداشت جنابعالی در دفاع از چند همسری را مطالعه کردم و تصمیم گرفتم به عنوان یک فرد کوچک از خانواده روانشناسی که به هر حال روزانه با افراد متعددی از خانواده ها سرو کار داریم نکاتی را خدمت حضرتعالی مطرح کنم .

اول اینکه من فیلسوف و فقیه نیستم و لذا بحث در این ابواب را به متخصصان همان حوزه واگذار می کنم . لذا اساساً بحث من با شما بحث اسلامی نیست ، فقط همین قدر می دانم که بسیاری از کارشناسان اسلامی از جمله شخص مقام معظم رهبری نیز با رواج چند همسری مخالفند.

دوم اینکه فرموده اید بر اثر تلفات مردها در جنگ ها تعداد مردان کم تر از زنان است و اگر چند همسری نباشد، تعدادی از زنان از حق تاهل محروم می شوند . لطفا به عنوان یک مدرس دانشگاه و نماینده مردم در مجلس به آمارهای واقعی توجه کنید تا از اشتباه خارج شوید . در واقع ریشه و مبنای دفاع شما از چند همسری این است که چون تعداد مردان کم تر از زنان است، بنابراین برای نادیده گرفته نشدن حق تاهل زنان، مردان حق دارند چند همسر داشته باشند.

اما مطابق آخرین سرشماری رسمی در سال 95 که توسط سازمان آمار منتشر شده، پنجاه و یک درصد جمعیت را مردان تشکیل می دهند و چهل و نه درصد را زنان. یعنی اکنون تعداد زنان دو درصد از تعداد مردان کمتر است . با این حساب استدلال شما کاملا اشتباه و حتی وارونه است . چون اگر بنا بر حق تاهل با این استدلال باشد، الان این زنان هستند که تعدادشان کمتر از مردان است!

سوم اینکه فرموده اید محبت قلبی یک امر اختیاری است . درست هم فرموده اید. اما نتیجه گرفته اید که نیازی نیست مرد بین همسران خود محبت یکسانی داشته باشد. حال سوال من این است که اگر مردی به زنی محبت و علاقه ای ندارد و در عوض زن دیگری را دوست دارد، چرا از زن اول جدا نمی شود تا آن زن هم برود مردی را وارد زندگی اش کند که به او علاقمند است؟
یعنی علاقه و محبت از حقوق مردان است که می توانند به زنان بدهند و یا ندهند؟ زن حق دریافت محبت و علاقه ندارد و باید یک طرفه محبت بدهد؟ شما که فرمودید چند همسری از حقوق زن است آیا حق زن فقط این است که اسمش وارد شناسنامه یک مرد شود و بعد به او خدمات ارائه بدهد و محبتی هم دریافت نکند؟ آیا این استدلال نوعی نگاه ابزاری به زن داشتن نیست؟

همین حرف های غیرمنصفانه و غیر علمی سبب می شود برخی مردان پولدار و خوشگذران و حتی بی پول و خوشگذران به اسم صیغه، چند همسر داشته و اساساً انرژی و محبتی برای همسرشان در خانه نداشته باشند. بسیاری از زنانی که به روانشناسان مراجعه می کنند و از همسرانشان گلایه دارند، از بی توجهی و بی عاطفگی و بی احساسی همسرشان سخن می گویند، در حالیکه بعدا متوجه می شویم همان مرد فقط برای همسرش بی احساس و سرد و خسته است و جای دیگر شده است الگوی احساس و محبت و انرژی!

لطفا با خانواده های ایرانی این کار را نکنید.