حالا مورالس را به آخر خط رسانده است. جایی که نظامی‌های تشنه قدرت او را کنار زدند. یک پایان معمولی در کشوری معمولی برای مردی که می‌خواست «معمولی» به نظر برسد.

عصرایران؛ احسان محمدی- آبان‌ماه سال 1389 اوا مورالس رئیس‌جمهور بولیوی در یک مسابقه دوستانه فوتسال به محمود احمدی‌نژاد پاس داد تا او گل بزند. آنها هم‌بازی بودند. کنار کریم باقری، فرهاد مجیدی و وحید طالب‌لو. در تیم مقابل که قرمز پوشیده بود، محمود خوردبین، غلامرضا رضایی، محمد نوری و مجتبی جباری توپ می‌زدند. با آنکه دو تیم در پایان مسابقه پنالتی زدند اما در سایت دولت آن وقت نوشتند بازی مساوی تمام شد!

9 سال بعد از آن شب، حالا اوو مورالس رئیس‌جمهور بولیوی استعفا کرد. روزگاری تلاش شد آمریکای لاتین به عنوان یک شریک استراتژیک معرفی شود. محمود احمدی‌نژاد روابط نزدیکی را با رهبران کوبا، اکوادور، بولیوی، ونزوئلا و ... ایجاد کرد. کشورهایی که عموماً با مشکلات اقتصادی شدید درگیر بودند اما مواضع «ضد آمریکایی» آنها به عنوان فصل مشترک معرفی شد. در چندسال گذشته هم بولیوی از برنامه هسته‌ای ایران حمایت کرد.

حالا اوو مورالس با اعلام اینکه هدف «کودتا» قرار گرفته از استعفا گفت و گفت:«کناره‌گیری می‌کنم تا برادران و خواهران ما میان کارکنان دولتی تهدید نشوند».

در کشوری که گفته می‌شود پیش از این 200 بار در آن کودتا رخ داده، کودتا واژه غریبی نیست اما مخالفانش او را متهم می کنند که با فریبکاری و تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی رسیده است. انتخاباتی که دو هفته پیش پس از اعلام نتایج آن، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران هم آن را «دموکراتیک و فراگیر» عنوان کرد و «پیروزی مجدد رئیس‌جمهور» را تبریک گفت.

اما مورالس که حالا مکزیک گفته به او پیشنهاد پناهندگی داده کیست؟ بولیوی کجاست؟

بولیوی کشوری 10 میلیون نفری در همسایگی پاراگوئه، آرژانتین، شیلی، پرو و برزیل است که عموم مردم آن سرخ‌پوستان یا مستیزوها (دورگه سفید‌پوست-سرخ‌پوست) تشکیل می‌دهند. فقر، فساد اداری و مشکلات مدیریتی در آن چیزی نیست که پنهان‌شدنی باشد.

در اینترنت انبوهی از اطلاعات توام با رازآلودگی در مورد این کشور دور وجود دارد. گفته می‌شود بولیوی بزرگترین پناهگاه پروانه ای جهان است، بیشترین معادن نمک را دارند و سویا مهم‌ترین محصول درآمدزا در کشور بولیوی است. آنها شیفته فوتبال هستند ولی یکی از کابوس‌های تیم‌های دیگر بازی در لاپاز پایتخت این کشور است. در ارتفاع چشمگیر ۳۶۰۰ متر از سطح دریا نفس کشیدن برای غریبه‌ها دشوار است چه رسد به 90 دقیقه بازی کردن؟ آنها در همین ارتفاع بسیاری از تیم‌های بزرگ را شکست داده‌اند. از جمله پیروزی خرد کننده ۱-۶ مقابل آرژانتین در مقدماتی جام‌جهانی 2010.

او آنقدر شیفته فوتبال است که حتی یک بار در سفر به تبریز، بعد از بازدید از کاخانه تراکتورسازی به تمرینات این تیم رفت و در زمین چمن با آنها عکس یادگاری گرفت. عکسش در کنار فراز کمالوند دیدنی بود!

اوا مورالس 60 ساله در همین طبیعت رشد کرده است. یک سرخپوست متفاوت که از سال 2006 رئیس‌جمهور شد. می‌گویند فقر را تا اندازه‌ای کاهش داد اما حریف فساد اداری نشد. از او به عنوان پرورش‌دهنده گیاه کوکا هم نام برده می‌شود. گیاهی که از آن کوکائین تولید می‌کنند اما برخی از مردم از برگ‌های کوکا به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌کنند و آن را می‌جوند و برای این برگ‌ها احترام زیادی قائل هستند.

با این همه در کارنامه مورالس تلاش‌های گسترده‌ای برای مبازه با مواد مخدر دیده می‌شود.

منتقدانش او را یک «پوپولیست» لقب دادند. وقتی به قدرت رسید حقوق خودش را کاهش داد، تصاویری از او در حال واکس زدن کفش مردم منتشر شد. هنوز مجرد است و حتی پیش از انتخابات با خواهرش زندگی می‌کرد. شیفته لباس‌های خط‌دار راه‌راه است و کراوات را خیلی دوست ندارد. همچنین، از یک ژاکت سیاه، که ژاکت کت هم نبود استفاده می‌کند. ژاکتی که از جنس پشم آلپاکا به نام Chompa که در انگلیسی به ان ژاکت می‌گویند. این ژاکت در سرتاسر بولیوی فروخته می‌شود و سمبل لباس غیررسمی مردم است.

با این همه در دوران مورالس رشد تولید ناخالص داخلی سه برابر شد و بولیوی همچنین توانست ذخائر بین‌المللی خود را به ۴۸ درصد تولید ناخالص داخلی خود افزایش دهد. موفقیت‌هایی که به نظر می‌رسد چندان برای معترضان رضایت‌بخش نبود و حالا مورالس را به آخر خط رسانده است. جایی که نظامی‌های تشنه قدرت او را کنار زدند. یک پایان معمولی در کشوری معمولی برای مردی که می‌خواست «معمولی» به نظر برسد اما بخش بزرگی از مردم باورش نکردند.