یک دانشمند هسته ای اسراییل ضمن ابراز نگرانی از قدرت فوق العاده نظامی ایران و گروه های نیابتی نزدیک به تهران در منطقه، با توجه به هدف قرار گرفتن تاسیسات نفتی شرکت"آرامکو" سعودی، برای امنیت نیروگاه هستهای "دیمونا" ابراز نگرانی کرد.
به گزارش عصرایران "اوزی ایوِن" دانشمند هسته ای و یکی از پایه گذاران نیروگاه هسته ای "دیمونا" اسراییل با نگارش مقاله ای در روزنامه "هاآرتص" اسراییل نسبت به امنیت دیمونا ابراز نگرانی کرده است.
با وجودی که هیچ مدرک قابل قبولی درباره نقش ایران در حمله روز 14 سپتامبر (3 هفته پیش) به آرامکو ارایه نشده و جمهوری اسلامی ایران هر گونه دست داشتن در این حادثه را رد کرده و حوثیهای یمن مسئولیت این حمله را قبول کردهاند؛ اما این دانشمند اسراییلی این حمله را به صورت مستقیم و غیرمستقیم به ایران نسبت داده است.
با این حال و صرف نظر از این ادعای "اوزی ایوِن"، مطلب او حاوی نکات قابل تاملی از شکنندگی امنیت اسراییل است. او نوشته است:
حمله ایران به پالایشگاههای عربستان سعودی – چه حمله مستقیم از ایران و چه غیر مستقیم از طریق گروههای نیابتی - تأثیرات مستقیمی بر امنیت ما دارد. این پیامدها هنوز به طور گسترده مورد بحث قرار نگرفتهاند، من قصد دارم این کار را انجام دهم، برای این که ما نیازمند تجدید نظر در مورد تواناییهای ایران در برابر اسرائیل هستیم.
1- در مجموع 20 پهپاد و موشک کروز در این حمله استفاده شدند. چنین عملیاتی به سطح بالایی از هماهنگی، ارتباطات همزمان، ناوبری و انتخاب هدف نیاز دارد. ایرانیها پیشتر در ماه ژوئیه توانایی خود در اجرای عملیاتی مشتمل بر تعداد زیادی از پهپاد (حدود ۵۰ فروند) را در یک رزمایش نظامی اثبات کردند. ایرانیها همچنین توانایی ارتباطی چشمگیر خود را زمانی که کنترل یک پهپاد پیشرفته آمریکایی را به دست گرفته و آن را سالم در سرزمین خود به زمین نشانده و از آن برای نیازهایشان کپی کردند، نشان دادند. لاشههای پهپادی یافت شده در عربستان سعودی نشان میدهد که ایرانیها در حال ساختن و عملیاتی کردن پهپادهایی آنچنان پیشرفته (دارای موتورهای جت و قابلیتهای مخفیکاری فوقالعاده) هستند که در این حوزه چیزی کمتر از توانمندیهای اسرائیل ندارند.
2- در این بمباران هماهنگ، به 17 هدف به طور مستقیم آسیب رسید. با در نظر گرفتن 20 تکه موشکی که در محل حادثه پیدا شد، میتوان گفت که نرخ موفقیت این حمله 85 درصد بود، چیزی که توانمندی بسیار بالا و قابل اعتماد بودن فناوری استفاده شده را نشان میدهد. اگر بخواهیم مقایسه کنیم، در حمله آمریکا با موشکهای کروز به سوریه، به 60 درصد اهداف صدمه وارد شد. همچنین در حمله موشکی روسیه به مواضع داعش در سوریه، معمولا تعدادی از موشکها منحرف شده و در صحرا فرود میآمد. فناوری ایران قابل اعتماد و پیشرفته است و ایرانیها قادر هستند عملیاتی را با حضور همزمان تعداد زیادی پهپاد و موشک کروز اجرا کنند.
تاسیسات نفتی آرامکو پس از حمله 14 سپتامبر و در حال بازسازی/عکس: رویترز
3- ترکیب پهپاد و موشک کروز (برای هدفگذاری، هدایت نهایی یا سنجش میزان آسیب) در زدن اهداف دقیق بسیار موثر عمل کرده و احتمالا برای اهداف غیرثابت نیز چنین باشد. تصاویر منتشر شده، میزان دقتی که در این حمله به کار رفته را نشان میدهد. در یک تصویر مشاهده میشود که هر کدام از تانکرهای کروی گاز، از مرکز خود هدف اصابت موشک قرار گرفتهاند. تصاویر همچنین نشان میدهد که دقت حمله به اهداف تا یک متر بوده که بسیار بهتر از چیزی است که با هدایت ماهوارهای امکان دارد.
4- ارتش سعودی، هواپیماهای راداری و شناسایی دارد که قادر هستند حملات قریبالوقوع را تشخیص دهند اما این اتفاق نیافتاد. حتی ایالات متحده هم نشانهای از حمله پیشرو را نیافت (از جمله مبدأ اجرای حمله که از ایران بوده یا از یمن). این واقعیتها، یکی از این دو معنی را دارد: یا سامانه پدافندی سعودی موفق نبود یا ارتباط بین موشکها، مخفی شده و غیرقابل کشف بود. در هر دو صورت، این حمله موفق و موثر بود. در این حمله علاوه بر مخازن بنزین که مورد اصابت قرار گرفتند، که ممکن است به سرعت تعمیر شوند، برجهای پالایشگاه نیز تخریب شدند. سعودیها ادعا میکنند فقط چند روز یا دو هفته طول نمیکشد تا سایت به تمام ظرفیت بازگردد؛ اما برآوردها حاکی است کار بازسازی نهایی خیلی بیشتر از این طول خواهد کشید.
5- چگونه همه اینها روی ما تأثیر میگذارد؟ ایرانیها یا گروههای حامی آنها نشان دادند که میتوانند اهداف مشخص را با دقت بالا و مخصوصا از فاصله چند هزار کیلومتری بزنند. ما باید این حقیقت را بپذیریم که در برابر چنین حملاتی آسیبپذیر هستیم. بله، ما هم میتوانیم چنین عملیاتی انجام دهیم و احتمالاً صدمات بزرگی به ایران وارد آوریم، اما پس از آن چه؟ آیا بازدارندگی در خاورمیانه منطقاً همیشه کار میکند؟ من معتقدم که باید تدارکاتی متفاوت از بازدارندگی کنونی انجام شود.
منظورم چیست؟ بسیار خوب است که مخازن آمونیاک در شهر حیفا تخلیه شد(این کار ۲۰ سال طول کشید.) بهتر است تمام تانکرهای گاز و سوخت را زیر زمین مخفی کنیم. جایگاههای سوخت باید حفاظت بهتری در برابر ضربات مستقیم داشته باشند. ایستگاههای برق در برابر ضربه مستقیم باید محافظت شوند. و مهمتر از هر چیز، فعالیت راکتور هستهای "دیمونا" باید متوقف شود، زیرا مشخص شده که این تاسیسات آسیبپذیر بوده و ضرری که خواهد داشت از منفعت آن بیشتر است.