محمدفواد رحمان‌سرشت* - «به دلیل آماده نبودن فعالان حوزه ICT و علی رغم آمادگی و همکاری کامل این شرکت (شرکت سهامی نمایشگاه های ج.ا.ا) به اطلاع می رساند بیستمین دوره نمایشگاه صنعت مخابرات و اطلاع رسانی (تلکام) برگزار نخواهد شد» این خبری است که دقایقی قبل، سایت شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده است.

نگاه مسئولانه به برگزاری رویدادی که چند روزی به موعد برگزاری آن مانده اما در بهت مخاطبان و فعالان صنعت ارتباطات و اطلاع رسانی ظاهرا منتفی شده است، چگونه است؟

اساسا نگاه مسئولانه تعریفش چیست؟ آیا نگاهی از جنس مسئولیت پذیری عالمانه، دلسوزانه و مبتنی بر خرد جمعی نیست؟ تصمیماتی عجیب و غریب در برخی موارد گرفته می شود که خروجی آن بیش از آنکه نشان از تدبیر و توسعه داشته باشد، نمایان‌گر قلمروطلبی و شخصی‌نگری است.

در میان رویدادهای مختلفی که در کشورمان تاکنون برگزار شده است، نمایشگاه ایران تله کام همواره از اهمیت و جایگاه خاص و مثبتی برخوردار بوده به‌طوری که حتی بازخورد آن را متولیان حوزه مهم ارتباطات و فناوری اطلاعات، مخابرات و اطلاع رسانی، متخصصان و کارشناسان، رسانه ها و مردم به خوبی و در عین شفافیت بارها بیان داشته و اذعان کرده اند.

خروجی هایی از جنس تعاملات صنفی، توسعه زیرساخت ها برپایه حضور در رویدادی بزرگ در مواجهه با فعالان و مردم و پیشخوانی برای ارائه سرویس های توسعه ای و توسعه‌بخش به بهانه حضور در رویدادی موثر به نام نمایشگاه تله کام.

نمایشگاه ایران تله کام نه تنها در جایگاه یک نمایش خالی نبود بلکه توانست به موازات فراهم آوردن فضای مناسب توسعه این صنایع و رونق بخشی به تولیدات داخلی، برای رخ نمایی قدرت مندانه متولیان ارتباطات، مخابرات و اطلاع رسانی خصوصا در عرصه دولتی، به ایرانیان و خارجی ها، زمینه سازی کند. در میان رویدادهای حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، نمایشگاه ایران تله کام همواره نمایشگاهی بی حاشیه با نظم در برگزاری و تعاملات مناسب صنفی بوده است.

ایران تله کام 2019 که چند روزی به موعد برگزاری آن، زمان باقی است و برپایی آن، اکنون در هاله ای از ابهام به سر می برد، علاوه بر محسنات یاد شده، همه ساله زمینه مناسبی را برای رونق صنعت نمایشگاهی و فعالیت های مختلف در این حوزه به خوبی فراهم آورده است. این نمایشگاه می رفت که امسال بیستمین دوره برگزاری خود را در عین محبوبیت، در میان فعالان و مخاطبان خود تجربه کند.

سوال مهمی اینجا مطرح است اینکه، بازیگران اصلی این رویداد بین المللی، متولیان امر ارتباطات و مخابرات کشور هستند و تاکنون نیز بهره برداری های لازم را از این رویداد کرده اند، چطور برنامه مدونی برای بهره وری بیشتر، ازبرای برگزاری این رویداد کلیدی ندارند که نسبت به برگزاری بیستمین دوره آن، این‌طور بی تفاوت بوده یا بی مهری می‌کنند؟

نگاه مسئولانه متولیان مستقیم این حوزه به این رویداد آیا تاکنون در حد یک شعار و نمایش ظاهری مطرح بوده است؟ هیچ تدبیر بلندمدت و عمیقی برای بهره برداری بیشتر و عمیق تر از این رویداد وجود نداشته است؟ آیا طی نوزده دوره در خصوص آن تفکری نشده است؟

چرا با وجود گذشت نزدیک به دو دهه از ظهور و توسعه ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشورمان و بلوغ این صنعت، هنوز هم تفکر اختراع دوباره چرخ خودنمایی می کند؟ موازی کاری و کارهای جزیره ای که روزگاری لطمه های جبران ناپذیری را، از ابعاد مختلف، نابودی سرمایه های فکری و مادی و معنوی به این صنعت و دست آخر به کشور و مردم تحمیل می کرد، هنوز ادامه دارد و این‌چنین نمایان می شود؟ به عقب برمی‌گردیم یا به توسعه می اندیشیم، حال توسعه واقعی پیش‌کشمان!

ظاهرا هم‌راستا با توسعه این صنایع، تفکر مدیریتی و تولی گری در حد انحصار طلبی و بهره برداری های اقتصادی غیرشفاف وجود دارد که رویدادی همچون ایران تله کام را دستخوش بی تفاوتی قرار می دهد!
نوع نگاه مسئولانه به مقوله تله کام در بیستمین دوره آن تا این لحظه کاملا غیرشفاف و مبهم بوده است.

درست است که این گونه رویدادها، محلی برای نمایش دستاوردهاست و شاید با نگاه رونق تولید و خصوصی سازی باید شاهد ظهور بیشتر بخش خصوصی باشیم اما حضور همه‌جانبه دولتی ها در این رویداد همواره در نظر بوده است و اعلام ضمنی و دیرهنگام بر عدم حضور و حمایت های این بخش، نگرانی ها و سوالات بسیاری را برای طیف گوناگونی از افراد به ارمغان آورده است!

معلوم نیست کدامین نگاه انحصارطلبانه، سلیقه ای، موازی کارانه، منفعت طلبانه یا دلسوزانه! در این میان وجود دارد که اعتبار این صنایع را با تصمیماتی خلق‌الساعه زیرسوال می برد و حتی حاضر نیست دلایل قطعی و قابل توجیه عمومی را مطرح و در خصوص آن برای مردم توضیح دهد.

شواهد امر اینگونه نشان می دهد که به حد نصاب نرسیدن شرکت کنندگان در نمایشگاه ایران تله کام 2019، برگزاری بیستمین دوره آن را به سرحد منتفی بودن کشانده است.

خلاء عدم برگزاری بزرگ ترین رویداد سالانه ارتباطاتی و مخابراتی کشور احساس می شود؛ این موضوع به صورت مستقیم تاثیر منفی بر این صنایع و فعالان و صنف آن خواهد داشت، همانطور که برگزاری و نتایج موثر آن مشهود بوده که کتمان ناپذیر است.

* محمدفواد رحمان‌سرشت / روزنامه‌نگار