معاون سابق وزارت ورزش و جوانان گفت: داورزنی ترجیح میدهد هجمهها و فشارهای مرتبط با عدم استعفایش را تحمل کند، اما تحت تاثیر بازی و رفتارهای غیرمنطقی، واقع نشود!
به گزارش فارس، اوایل امسال بود که امیررضا خادم به وزیر ورزش اعلام کرد از کار در معاونت پارلمانی و امور استانهای وزارت ورزش خسته شده و از سمت خود استعفا کرد. اگرچه خادم برای حضور در وزارت کار ماموریت گرفته بود، اما برای انتخابات فدراسیون کشتی ثبت نام کرد. در همان مقطع محمدرضا داورزنی در گفتوگویی اعلام کرد که اگر خادم برای انتخابات فدراسیون کشتی ثبتنام کند، از سمت خود در وزارت ورزش استعفا میدهد که در نهایت همین اتفاق هم رخ داد.
این روزها که بحث انتخابات فدراسیون والیبال داغ است حرف و حدیثهای زیادی مطرح میشود. محمدرضا داورزنی، معاون وزیر ورزش بدون اینکه از سمت خود در وزارت استعفا کند در انتخابات فدراسیون والیبال ثبتنام کرده است و وزارت ورزش این موضوع را کاملاً قانونی عنوان کرد.
امیررضا خادم در گفتوگو با فارس، درخصوص اینکه چرا او برای ثبتنام در انتخابات فدراسیون کشتی از سمت خود استعفا کرد، اما این اتفاق برای محمدرضا داورزنی رخ نداد، اظهار داشت: به لحاظ حقوقی تا زمانی که نامزد انتخابات فدراسیون از مجمع رای نگرفته و بر کرسی ریاست ننشسته، ایرادی در فعالیت او در هر پست دیگری وجود ندارد. من هم به دو دلیل تمایلی به ادامه فعالیت در جایگاهی که بودم را نداشتم وگرنه ایرادی از نظر قانونی وجود نداشت.
وی ادامه داد: شاید داورزنی ترجیح میدهد هجمهها و فشارهای مرتبط با عدم استعفایش را تحمل کند، اما تحت تاثیر بازی و رفتاری همانند آنچه با من شد واقع نشود! چون متاسفانه در مجموعه مدیریتی ورزش تقریباً همه متوجه شدهاند که نباید خیلی به ابراز علاقه و ادعای جوانمردی برخیها دل خوش کنند و بنابراین به دقت مراقب عکسالعملهای آنها و پرهیز از اغفال شدن نسبت به قول و قرارهایشان هستند.
معاون پارلمانی وزارت ورزش خاطرنشان کرد: واقعاً نمیدانم این چه کاری است که بخشی از ذینفعان هر قشری در کشور ما علاقمند هستند به شکلی مصداق آن ضربالمثل معروف «پهلوان کنف کن» باشند! در حال حاضر و در شرایطی که کمتر کسی نسبت به موفق بودن داورزنی در اداره والیبال شک دارد و نتایج تیمهای مختلف والیبال ایران در همه این سالها هم مصداق آن است، چرا عدهای سعی دارند به هر بهانهای ذهن عموم جامعه را نسبت به یک مدیر موفق مشوش کنند؟! در صورتی که این رفتارها در وضعیتی که واقعاً مردم نیازمند کمی احساس آرامش و حصول اطمینان نسبت به مدیران فعال در جایگاههای گوناگون هستند، زمینه افزایش بدبینی و یاس را در جامعه باعث میشود.