عصرایران؛ احسان محمدی- «کارمند بودن» زمانی از چنان ارج و قربی برخوردار بود که به عنوان برگ‌برنده در خواستگاری‌ها رو می‌شد، بعدها به «آب‌باریکه» و «حقوق بخور و نمیر» تغییر هویت داد و این روزها رویای هیچ پدر و مادری نیست که فرزندشان «کارمند دولت» شود، جز آنها که بیکاری ذله‌شان کرده است.

چهار شهریور در تقویم‌ها روز کارمند است. کارمند کسی است که به ازای انجام کار فکری در دستگاهی اداری، حقوق دریافت می‌کند و بناست که به طور درازمدت اشتغال داشته باشد. برخلاف نامش که به نظر امروزی می‌آید، کارمندی شغل دیرپایی است. از صدها سال پیش پادشاهان به افرادی که دارای مهارت و توانایی‌های ویژه‌ای بودند حقوق و مواجب می‌دادند تا عضوی از دربار و سیستم آنها باشند. بعدها با توسعه دولت‌ها و سیستم‌های اداری کارمندی هم شکل های مختلفی پیدا کرد و کارمند دولتی و بخش خصوصی به وجود آمد و در کنارش انوع شیوه‌های استخدامی از قراردادی و شرکتی تا پیمانی و رسمی و ...

در روز کارمند معمولاً برای تجلیل از آنها که عملکرد بهتری داشته‌‍اند مراسمی برگزار می‌شود و ضمن سخنرانی های کشدار و تاکید بر این نکته که «چقدر کارمندها مهم هستند» به آنها لوح تقدیر می‌دهند. عموم کارمندها ترجیح می‌دهند به جای لوح، کارت هدیه و پاداش نقدی بگیرند و به زخمی بزنند. درآمد اندک و تورم غول‌آسا باعث شده تا این قشر در کنار شغل اصلی در پی یافتن شغل دیگری هم باشند وگرنه حقوق کارمندی به تنهایی کفاف مخارج را نمی‌دهد.

از سوی دیگر برخی کارمندها گله‌مند هستند که علیرغم ارائه خدمات با کیفیت از سوی افکار عمومی عموماً مورد نقد قرار می‌گیرند که به جای کار کردن در محل کار،تمام وقت جدول حل می‌کنند یا در اینترنت غوطه می‌خورند، نصف وقت‌شان را به بهانه صبحانه و نهار و نماز به اصطلاح می‌پیچانند، به بهانه خرابی سیستم‌های کامپیوتری از انجام وظیفه سرباز می‌زنند و با سیاست «امروز برو فردا بیا» گذران می‌کنند.

بخشی از این تصویر را سریال‌ها و فیلم‌های طنز ساخته‌اند. کارمند کلیشه‌ای مقروض و مستاجری که حال کار کردن ندارد، غر می زند و ناراضی است اما حاضر نیست دست از شغلش بکشد و دل خوش به همان آب باریکه است.

هر از چندگاهی هم مقامات ارشد می گویند که دولت بسیار فربه شده و تعداد کارمندهای حقوق‌بگیر زیاد است و در راستای کوچک‌سازی دولت باید از تعداد کارمندها کاست. انگار در دنیای کارمندی هیچکس راضی نیست. نه دولت، نه ملت و نه حتی خود کارمند شاغل!

جمعی از خوانندگان همراه عصرایران را کارمندها تشکیل می‌دهند، این روز را به تک‌تک آنها تبریک می‌گوییم با این امید که روزهایی از راه برسد که در دنیای این شغل هم دولت راضی باشد، هم ملت و هم خود کارمند!