بررسی فراخوان "قالیباف" و آنچه "نواصولگرایی" می‌خوانند/ ناکام "پاستور" در آرزوی "بهارستان"

محمدباقر قالیباف حالا، صرفاً عضوی است در مجمع تشخیص مصلحت نظام. هر چند آنچه از او و چهره سیاسی‌اش، نزد افکار عمومی دیده می‌شود سیاستمداری است، اصولگرا با سابقه طولانی نظامی‌گری،

رکورددار حضور در راس شهرداری پایتخت با ۱۲ سال سابقه و یکی از مُصرترین کاندیدا‌های تاریخ انتخابات ریاست‌جمهوری با ۳ دوره حضور در این رقابت انتخاباتی و البته بدون پیروزی.

به گزارش روزنامه اعتماد، هر چند به‌زعم برخی تحلیلگران انصراف قالیباف از ادامه رقابت در آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری، آن هم به نفع ابراهیم رییسی - دیگر کاندیدای اصولگرایان که با حدود ۱۵ میلیون رای نتوانست از پسِ ۲۴ میلیون رای گفتمانی حسن روحانی برآید - نمی‌تواند لزوما به‌معنای شکست قالیباف باشد.

منتها به شرط آنکه او بتواند در انتخابات بعدی و با استفاده از سرمایه سیاسی و اجتماعی که با این به‌اصطلاح «فداکاریِ سیاسی» به دست آورده، مسیر خود را هموار سازد. وضعیتی که محمدرضا عارف اصلاح‌طلب در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ ایجاد کرد و در آن بزنگاه انتخاباتی، به نفع نزدیک‌ترین رقیب خود کناره گرفت.

قالیباف نیز احتمالا با همین الگوی عارفانه، اقدام به انصراف به نفع رییسی در انتخابات ۹۶ کرد. اما این تنها الگوبرداری این سیاستمدار اصولگرا از یک چهره اصلاح‌طلب و به طور کلی رویکرد‌های اصلاح‌طلبانه نبود.

چنان که چند روز پیش نیز با انتشار ویدیویی به سبک سیدمحمد خاتمی در یکی، دو انتخابات گذشته، از جوانان برای حضور در انتخابات دعوت کرد و فراخوان داد تا بتوانند آنچه پیش‌تر «نواصولگرایی» خوانده بود، بارور سازند.

آن هم در شرایطی که نه‌تن‌ها جایگاه و نفوذ سیاسی و اجتماعی قالیباف با خاتمی قابل مقایسه نبود و نیست، بلکه حتی وضعیت و حال و روز او نیز با رییس دولت اصلاحات تفاوت داشت.

به این اعتبار آنچه خاتمی را ناگزیر به انتشار یک پیام ویدیویی در فضای مجازی، برای رساندن پیام خود به میلیون‌ها حامی سیاسی‌اش کرد، شرایط و محدودیت‌های رسانه‌ای متعددی بود که پیش‌روی خود می‌دید.

حال آنکه قالیباف نه‌تن‌ها هرگاه اراده کند می‌تواند از طریق خبرگزاری‌ها، رسانه‌ها و دیگر تریبون‌های رسمی و حتی ملی پیام خود را به جامعه برساند، بلکه خود نیز دارای چند بنگاه مطبوعاتی و رسانه‌ای است و چندین و چند مطبوعه و رسانه دیگر نیز چنان به او نزدیک هستند که با خرسندی پیامش را مخابره می‌کنند.

فارغ از این، چنان که برخی کارشناسان نیز در تحلیل علت اقبال گسترده عمومی به فراخوان خاتمی در دو انتخابات ۹۴ و ۹۶ گفته بودند، همین محدودیت‌های ریز و درشت پیش‌روی خاتمی، ازجمله یکی از دلایل بوده و این در حالی است که قالیباف، فاقد چنین شرایطی است.

این مشکل، اما وقتی جدی‌تر می‌شد که به برخی تحلیل‌های سیاسی در ارتباط با همان اصطلاح «نواصولگرایی» که پیش از این از سوی قالیباف عنوان شده بود، اشاره کنیم. تحلیل‌هایی که معتقد بودند آنچه قرار است از سوی قالیباف با لباسی نو و تحت عنوان «اصولگرایی» به جامعه عرضه شود، نه‌تن‌ها ارتباطی به این گفتمان سیاسی ندارد، بلکه نوعی خوانش متفاوت از همان گفتمان «اصلاح‌طلبی» است.

هر چه بود و هست، حالا چنانچه از شواهد و قرائن پیداست، قالیباف عزم خود را جزم کرده که این بار به جای آزمودن چهارباره اقبالش برای رسیدن به «پاستور»، اسب خود را به سمت «بهارستان» زین کند.

به این بهانه، به سراغ ۳ نماینده از ۳ فراکسیون سیاسی مجلس رفتیم و نظرشان را در ارتباط با این رویکرد جدید انتخاباتی قالیباف جویا شدیم.

محمدعلی وکیلی، عضو اصلاح‌طلب هیات رییسه مجلس و ازجمله اعضای ارشد فراکسیون امید معتقد است که تکرار شعار‌های اصلاح‌طلبانه از لسان اصولگرایانی همچون قالیباف، عملا به معنای پیروزی گفتمان اصلاحات است.

غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نایب‌رییس نخست فراکسیون مستقلین ولایی و ازجمله نمایندگان میانه‌روی نزدیک به رییس فعلی مجلس، ضمن استقبال از حضور قالیباف و دیگر چهره‌های سیاسی برای ورود به مجلس، تاکید دارد که سیاسیون باید در چارچوب اخلاق و رعایت ادب وارد رقابت انتخاباتی شوند و احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده نزدیک به جبهه پایداری قم، عضو اصولگرای هیات‌رییسه مجلس و نایب‌رییس فراکسیون نمایندگان ولایی نیز گفته آنچه اهمیت دارد، اصول است، نه اسم‌های نو.